قرص خواب آور قوی | عوارض انواع قرص های خواب آور

قرص خواب آور آن دسته از داروهای اعصاب است که اغلب برای درمان مشکلات مرتبط با خواب و مشکلات اضطرابی تجویز می‌شوند. قرص خواب آور به کسانی که دچار مشکل بی خوابی هستند کمک می‌کنند تا سریع‌تر به خواب بروند و مشکلاتی نظیر خواب منقطع را کمتر تجربه کنند. با این حال بسیاری از داروهای خواب آور قابلیت اعتیادآوری دارند. از همین رو مصرف آن‌ها حتما باید با احتیاط، در دوزهای کنترل شده و زیر نظر متخصص صورت بگیرد. خوشبختانه امروزه روش‌های غیردارویی متعددی برای درمان مشکلات خواب ابداع شده است که با مراجعه به روانشناس و دریافت خدمات مشاوره و روان درمانی می‌توانید از آن‌ها بهره مند شوید. 

منبع: قرص خواب آور قوی | عوارض انواع قرص های خواب آور

آشنایی با انواع قرص خواب آور

قرص خواب آور انواع و اقسام مختلفی دارند که می‌توان آن‌ها را به 4 دسته به شرح زیر تقسیم کرد.

1. داروهای بنزودیازپینی کوتاه اثر نظیر تریازولام
2. داروهای بنزودیازپینی متوسط الاثر نظیر آلپرزولام، استازولام و تمازپام
3. داروهای آرام بخش متفرقه و غیر بنزودیازپینی نظیر زولپیدم، زالپلون و اسزوپی کلون
4. داروهای انتخابی ملاتونین نظیر راملتئون

افراد برای مصرف داروهایی مثل دوکسپین، فلورازپام، آلپرازولام، ترازودون، زالپلون، زولپیدم باید حتما نسخه پزشک داشته باشند و نمی‌توان این داروها بدون تجویز از داروخانه تهیه کرد. اما داروهایی که به راحتی می‌توان خریداری کرد؛ شامل، آنتی هیستامین، ملاتونین و داروهای گیاهی خواب آور می‌شوند.

مکانیسم اثر قرص خواب آور

مکانیسم اثر اکثر قرص های خواب آور به طور کل مشابه است. آن‌ها با چسبیدن به گیرنده‌های مختلف نظیر گیرنده‌های بنزودیازپینی اثرات مهاری برخی انتقال دهنده‌های عصبی در مغز نظیر گابا را افزایش می‌دهند. افزایش اثرات مهاری این انتقال دهنده‌ها منجر به تضعیف سیستم عصبی مرکزی شده و در نتیجه علائم اضطرابی کاهش می‌یابند. باکاهش سطح اضطراب از طریق آرام‌تر شدن سرعت تنفس، پایین آمدن ضربان و فشار خون اثرات خواب آوری نیز به فرد القا می‌شود. از همین رو قرص خواب آور به افراد کمک می‌کنند که سریع‌تر به خواب روند و همچنین در طول شب خواب عمیق‌تری داشته باشند.

عوارض جانبی مصرف قرص خواب آور

قرص خواب آور همانند هر داروی دیگری با یکسری عوارض جانبی بالقوه همراه هستند. از جمله مهم‌ترین عوارض آن‌ها این است که وابستگی جسمانی ایجاد می‌کنند و در اکثر موارد پس از قطع مصرف باعث تشدید دوره‌های بی خوابی می‌شوند. از همین رو  متخصصین توصیه می‌کنند که پیش از روی آوردن به خواب آورها ابتدا درمان‌های غیردارویی را امتحان کنید.

برای مثال روانشناسان در جلسات مشاوره و روان درمانی از طریق آموزش برخی تکنیک‌های خود آرام سازی به شما کمک می‌کنند تا بتوانید سطح استرس‌های خود را پایین آورده و شب‌ها خواب بهتری داشته باشید. در نتیجه بهتر است در قدم اول به یک روانشناس مراجعه کنید اگر روان درمانی اثر چندانی بر روند بهبودیتان نداشته باشد، آنگاه درمانگر شما را به یک روانپزشک ارجاع می‌دهد تا از درمان‌های دارویی کمک بگیرید.

از جمله دیگر عوارض جانبی که در پی مصرف قرص خواب آورها ممکن است بروز دهد باید به سردرد، لرزش بدن، احساس بی قراری، گیجی، احساس ضعف، کاهش قدرت تمرکز، حالت تهوع، تحریک پذیری، از دست دادن تعادل حرکتی، مشکلات گوارشی (یبوست، اسهال و حالت تهوع)، بروز تغییرات خلقی، خشکی دهان و کاهش اشتها اشاره کرد. اگر پس از مصرف چند نوبت داروی خواب آور این علائم ادامه پیدا یا تشدید شد حتما با متخصص خود تماس گرفته و در مورد قطع یا ادامه مصرف دارو از او مشورت بگیرید.

حساسیت به قرص خواب آور

مصرف قرص خواب آور نیز می‌تواند برای افراد ایجاد حساسیت کند. این حساسیت گاهی ناشی از موارد فعال و گاهی از مواد غیر فعال در قرص است که به صورت غیرمستقیم تاثیر می‌گذارد. این عارضه نادر است اما در صورت مشاهده علائم آن بهتر است یه پزشک مراجعه کرده و از قطع کردن یا تغییر دوز دارو به صورت خودسرانه، پرهیز نمایید. به طور کلی برخی از علائم حساسیت به این قرص شامل موارد زیر می‌شود.