مشاوره روانشناسي ذهن نو

پرستار کودک در منزل همراه با مزایا و معایبی است. زمانی که برای کودک پرستار می‌گیرید. باید تمام جوانب را بررسی کنید. پرستار باید به طور کلی از همه لحاظ کامل باشد. در واقع شما پاره تن خود را به فردی می‌خواهید بسپارید که شناختی از او ندارید. والدین به دلیل دغدغه های زیادی که دارند تصمیم به گرفتن پرستار می‌کنند. و باور دارند که مهدهای کودک محل مناسبی برای رشد و تربیت کودک نیست.

اما از این موضوع اطلاع ندارند که خانه ماندن دائمی کودک باعث توقف رشد اجتماعی او می‌شود. به هر حال در کنار تمام معایب پرستار کودک در منزل، مزایای خوبی نیز وجود دارد که بسیاری از والدین را به وجد می‌آورد. شخصیت کودک نیز در کنار پرستار باید مورد توجه قرار بگیرد. برای شکل دهی مناسب شخصیت فرزندتان حتما از روانشناس کودک کمک بگیرید.

منبع: پرستار کودک در منزل | 7 نکته هنگام استخدام پرستار کودک

پرستار کودک در منزل

پرستار کودک در منزل به دلیل مشغله های زیاد والدین یا ناتوانی در تربیت کودک گرفته می‌شود. اما بسیاری از افراد با پرستار کودک در منزل بسیار مخالفت نشان می‌دهند. در صورتی که با یکی از والدین دارای پرستار صحبت کنید، از شیوه تربیتی خود بسیار دفاع می‌کنند.

در واقع والدینی که پرستار کودک را به منزل می‌آورند، به دلیل مشغله شغلی که توانایی هر روز بردن کودک به مهد را ندارند، ترجیح می‌دهند فردی هر روز و در هر ساعت از کودک آنها مراقبت کند. اما پرستار کودک در منزل مزایا و معایبی را به همراه دارد که در این مقاله توضیح داده ایم.

مزایای پرستار کودک در منزل

پرستار کودک در منزل همراه با مزایایی است. والدین به دلیل مشغله های شغلی که دارند، توانایی تربیت و آموزش مناسب برای کودک ندارند. بنابراین برای تربیت کودک پرستار در اختیار می‌گیرند. در این بخش از مقاله راجع به مزایای پرستار کودک در منزل توضیح داده ایم.

کاهش استرس کودکان در مدرسه به آن ها کمک می‌کند تا بتوانند علاوه بر عملکرد بهتر از حضور در مدرسه نیز لذت ببرند. کودکان همانند بزرگسالان ممکن است استرس، اضطراب و پریشانی‌های روانی دیگر را تجربه کنند. محیط مدرسه یک محیط جدید و متفاوت با چالش‌های زیاد برای کودکان است. هر یک از این چالش‌ها می‌تواند استرس و اضطرابی را برای کودک به وجود بیاورد.

وجود استرس تا حدی در محیط مدرسه طبیعی است، اما در برخی شرایط کودکان سطح استرس و اضطراب بالایی را تجربه می‌کنند که می‌تواند بر روابط خانواده، همسالان و حتی عملکرد تحصیلی آن‌ها تاثیر منفی بگذارد. از این جهت آشنایی با عوامل ایجاد استرس و راهکارهای کاهش استرس برای والدین و مربیان مدرسه ضروری به نظر می‌رسد.

منبع: کاهش استرس کودکان در مدرسه

کاهش استرس کودکان در مدرسه

کاهش استرس کودکان در مدرسه را احتمالا از زبان والدین مختلف شنیده اید. خیلی از والدین نیز در جستجوی کاهش استرس فرزندان خود هستند. دلایل متعددی وجود دارد که باعث ایجاد این استرس ها می‌شود. در هر سنی نیز این استرس ها به وجود می‌آید. حال فرزند شما ابتدایی باشد یا در دبیرستان به سر ببرد.

گاهی ترس از معمان، امتحان، سرویس بهداشتی مدرسه، سرویس مدرسه، ناهار، دعوا به بچه ها و … همگی باعث ایجاد استرس در فرزندان می‌شود. اما کاهش استرس کودکان در مدرسه به چه صورتی رخ می‌دهد؟ اینکه کودک همچنان در مدرسه به دلیل استرس بالا متوجه هیچ درسی نمی‌شود بسیار دشوار است. برای بررسی دلیل و ارائه راهکار کاهش استرس کودکان در مدرسه، باید از روانشناس کودک و نوجوان کمک بگیرید. در این مقاله راهکارهای کارآمدی برای والدین ارائه داده ایم.

علت استرس کودک در محیط مدرسه

استرس و اضطراب در ارتباط با مدرسه می‌تواند به علت‌های مختلفی روی دهد. برخی از کودکان ممکن است به دلیل ترس از معلم، همسالان، ترس از سرویس مدرسه، سرویس بهداشتی، ترس از دیر رسیدن به سر کلاس و سایر مسائل مشابه دچار استرس و اضطراب شوند. علاوه بر این برخی از کودکان ممکن است از اینکه باید از والدین و محیط خانه خود برای چند ساعتی دور شوند، دچار استرس و اضطراب می‌شوند.

در نتیجه می‌توان گفت هرچیزی توانایی آن را دارد تا برای کودک اضطراب و استرس ایجاد کند، در مجموع می‌توان علت استرس در محیط مدرسه را تحت تاثیر عوامل زیستی، روانی و اجتماعی مختلفی در نظر گرفت. اما والدین هرچه سریع تر باید جهت کاهش استرس کودکان در مدرسه اقدام کنند.

علائم استرس کودکان در مدرسه

کودکان به دلایل متفاوتی که در بخش قبلی گفته شد، دچار استرس می‌شوند. بنابراین برای کاهش استرس کودکان در مدرسه باید دنبال دلایل باشید. ریشه یابی مهم ترین کار برای بهبود کودک است. در این بخش مقاله نشانه ها و علائمی را نام برده ایم که باعث تشخیص توسط والدین می‌شود.

✅ امتناع از رفتن به مدرسه

✅ گوشه گیری

✅افت تحصیلی

✅ عدم علاقه به دوستان

✅تغییر برنامه خواب

✅ سر درد

✅معده درد

✅ حالت تهوع

✅ترس از معلمان

✅ واهمه از امتحان

راهکارهای کاهش استرس کودکان در مدرسه

برای کاهش استرس کودکان در مدرسه باید راهکارهایی را انجام داد. این راهکارها توسط والدین ارائه می‌شود. و برای بهبود شرایط کودک کارآمد است. برای کسب اطلاعات بیشتر از این راهکارها، همراه ما باشید.

استرس و ناباروری آیا واقعا بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند؟ این مسئله که استرس می تواند بر شانس باردار شدن افراد تأثیر بگذارد خیلی مورد بحث می باشد. اما تا چه اندازه این موضوع صحت دارد؟ شواهدی وجود دارد که نشان می دهد زنان و مردانی که تولید هورمون پایینی دارند، سطوح بالاتری از استرس و هورمون کورتیزول را تجربه می کنند که می تواند بر توانایی آن ها در آزادسازی تخمک تأثیر بگذارد. با این وجود، ما از سطوح غیر عادی استرس صحبت می کنیم، حتی شاید استرس مزمن. نه استرس روزانه ای که ممکن است به خاطر مصاحبه کاری یا تأخیر در ارائه پروژه تجربه کنیم. در این مقاله درباره ارتباط استرس و ناباروری صحبت خواهیم کرد.

منبع: استرس و ناباروری | آیا استرس مانع لانه گزینی می شود؟​​​​​​​

استرس چیست و با بدن چه می کند؟

مشکلات خانوادگی، امتحانات، مصاحبه شغلی و… همه این ها می‌توانند موجب استرس بشوند. استرس یک چیز فردی است. چراکه فقط شخص شما را تحت فشار قرار می‌دهد و دیگران احساس شما را نخواهند داشت. با این حال، حتی اگر علت استرس چیز شخصی باشد، بدن ما به آن واکنش نشان می‌دهد. زمانی که استرس دارید، بدنتان دچار مشکلاتی مشابه زیر می شود.

• تغییرات هورمونی ( ازجمله افزایش کورتیزول)
• تغییرات تنفسی ( ممکن است متوجه تنفس نامنظم بشوید)
• قلبی عروقی ( مانند ضربان قلب نامنظم)
• تغییرات سیستم عصبی ( برخی افراد در لحظه تجربه استرس، لرزش یا عرق کردن را گزارش می دهند)

این روش بدن ما برای موقعیت های چالش برانگیز، مانند تجربه استرس است. اما سطوح بالای استرس، به ویژه استرس مزمن خوب نیست و جنبه منفی دارد.

استرس و ناباروری

استرس عامل مهمی است که بر وضعیت جسمی و روانی یک فرد تأثیر می گذارد و هموستاز بدن را مختل می کند. درحالی که بعید است استرس و ناباروری ارتباط مستقیم داشته باشند، اما می تواند در توانایی زن یا مرد برای باردار شدن اختلال ایجاد کند. استرس روانی می تواند با هدف قرار دادن سطح تخمدان، فولیکول و تخمک، بر بیولوژی تولید مثل زنان تأثیر منفی بگذارد.

بدیهی است که بیماران نابارور، پریشانی، افسردگی، اضطراب و کاهش کیفیت زندگی را تجربه می کنند. تحقیقاتی نشان داده که زنان با سابقه افسردگی، دو برابر بیشتر از سایر افراد در معرض ناباروری هستند. استرس و اضطراب همچنین می توانند زمان لازم برای رسیدن به بارداری را طولانی کنند. بنابراین نمی توان ارتباط استرس و ناباروری را به طور کل نادیده گرفت.

استرس و ناباروری چگونه از یکدیگر تاثیر می پذیرند؟

در حقیقت، کمی استرس در طول بارداری بر باروری هیچ خانمی تأثیر منفی نمی گذارد. اما ارتباطی بین سطوح شدید استرس مزمن و ناباروری وجود دارد. هنگامی که استرس مزمن شدید دارید، دو اتفاق می افتد که روند بارداری را مختل می کند: 1_ کاهش میل جنسی 2_ عدم تخمک گذاری. در واقع استرس و ناباروری از طریق سایر هورمون ها از هم تاثیر می پذیرند.

کاهش میل جنسی می تواند ناراحت کننده باشد، به خصوص اگر برای بچه دار شدن تلاش می کنید و یک دلیل واضح وجود دارد آن هم این است که شما در حال و هوای رابطه جنسی نیستید. بنابراین به اندازه ای که لازم است برای باردار شدن رابطه برقرار نمی کنید.

از سوی دیگر، عدم تخمک گذاری زمانی که شما یک تخمک را رها نمی کنید، پیچیده تر است.

تخمک گذاری به دو هورمون بستگی دارد که در غده هیپوفیز تولید می شوند: 1_ هورمون محرک فولیکول 2_ هورمون لوتئینیزه کننده. استرس بیش از حد فیزیکی یا احساسی، بر غده هیپوفیز تأثیر می گذارد و تولید این هورمون ها را مختل می کند. بنابراین تخمکی آزاد نخواهد شد. استرس و ناباروری جدا از زندگی شخصی و کاری زوجین نیز نیست. پس در این وضعیت دریافت مشاوره های خانواده و ازدواج ضرورت بیشتری پیدا می کنند.

چگونه با استرس ناشی از ناباروری مقابله کنیم؟

تلاش برای باردار شدن در نهایت می تواند برای بسیاری از زوج ها استرس زا باشد و این استرس به احتمال زیاد ناشی از عدم بارداری پس از چندین اقدام است. برخی از زوج ها و به خصوص زنان، خود را برای باردار شدن تحت فشار زیادی قرار می دهند. ناباروری تأثیرات مستقیمی بر وضعیت روحی خانم و حتی آقا دارد و می تواند بر روابط آن ها با یکدیگر، خانواده و حتی دوستانشان تأثیر بگذارد.

استرس و ناباروری می تواند موجب جدایی زن و شوهر نیز بشود. پس اگر می خواهید با استرس ناشی از ناباروری خود مقابله کنید، در ادامه ما راه هایی را به شما پیشنهاد داده ایم تا ارتباط استرس و ناباروری را از بین ببرید.

حمام بردن کودک تا چه سنی با والدین است؟ پوشش والدین در زمان حمام کردن کودک چگونه باید باشد؟ این سوالات از جمله سوالات پرتکرار والدین می‌باشد که بسیار مورد توجه روانشناسان نیز قرار دارد. معمولا این مادرها هستند که کودک را به حمام می‌برند و اگر فرزند آن‌ها پسر باشد، ممکن است سوالاتی در ذهن او ایجاد گردد که چرا بدنش با بدن مادرش متفاوت است. هر چه بچه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند، پدر و مادر باید به این موضوع توجه بیشتری کنند؛ چراکه شکل‌گیری هویت جنسی کودکان در سنین کم‌‎تر از شش سال بسیار اهمیت دارد و دارای تاثیرات زیادی در دوران نوجوانی و آینده آن‌ها می‌باشد. شاید از نظر والدین برخی مسائل کم اهمیت باشد اما می‌تواند تبدیل به یک فاجعه در آینده و بزرگسالی آن‌ها گردد. در ادامه به نکات مهمی پیرامون حمام بردن کودک اشاره کرده‌ایم.

منبع: حمام بردن کودک بر عهده کیست؟

حمام بردن کودک

حمام بردن کودک باید با احتیاط کامل صورت بگیرد. تا 6 سالگی کودک را به همراه خود یا والد هم جنس به حمام ببرید. پوشش والدین، والد هم جنس، سن بچه و … همگی باید در نظر گرفته شود. تا زمانی که فرزندتان نسبت به جنسیت آگاهی نداشته باشد، ایرادی ندارد اگر با والدی غیر هم جنس به حمام برود. منتهی در سن 6 سالگی آموزش به تنهایی حمام رفتن را به فرزند خود بیاموزید.

اینکه حمام بردن کودک بر عهده کیست باید بر اساس خواسته، فرهنگ و دیدگاهی که والدین دارند صورت بگیرد. به طور کلی بچه هایی که در خانواده مذهبی به دنیا آمده اند، از ابتدا با والد هم جنس خود به حمام می‌روند. به همین دلیل است که بنا بر فرهنگ و آیین خانواده ها متفاوت شکل می‌گیرد.

پس از حمام بردن کودک باید مراقب تغذیه، پوشاک و پوست بدن فرزند باشید. پوست بچه ها بسیار ظریف است، بنابراین پس از حمام از کرم های مخصوص استفاده کنید. برای تغذیه مناسب و دمای دوش آب نیز از پزشک مشورت بگیرید.

حمام بردن کودک با خود تا چه سنی ممکن است؟

کودکانی که کم‌تر از سه سال سن دارند، نسبت به جنسیت خود آگاهی ندارند. بنابراین می‌توانید آن‌ها را با خود به حمام ببرید و یا در مقابل او لباس‌هایتان را عوض کنید.

اما پس از سه سالگی تا تقریبا چهار سالگی بهتر است از حمام بردن کودک جلوگیری کنید. چراکه حتما سوالاتی برای او ایجاد می‌شود و در ذهنش تصویرسازی‌هایی می‌کند. لازم است اشاره کنیم که این موضوع را با شکل‌گیری حس جنسی در کودکان اشتباه نگیرید، منظور ما به وجود آمدن نوعی کنجکاوی در کودک است. بنابراین احساساتی که در کودک سه تا چهار ساله شکل می‌گیرد بسیار با احساسات دوران بلوغ متفاوت است.

نحوه حمام بردن کودک در سنین مختلف

حمام بردن کودک در سنین مختلف، اصول خود را دارد و ملزومات خود را می‌طلبد که والدین باید از آن اطلاع داشته باشند. در ادامه به نحوه حمام بردن کودک در سنین مختلف پرداخته‌ایم.

نفخ نوزاد یکی از مشکلاتی که والدین طرز برخورد و حتی تشخیص آن را نمیدانند. گاز معده در تمام نوزادان سبب ناراحتی می‌شود. چه در نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، چه در نوزادانی که از شیشه شیر و شیر خشک استفاده می‌کنند. نفخ معده بسیار شایع است و می‌تواند در هر کودکی با هر سنی رخ بدهد.

اما این نفخ برای نوزادان 1 تا 6 ماهه بسیار آزاردهنده است، زیرا روده آن‌ها در حال تکمیل رشد است. قابل درک است که بخواهید برخی از مواد غذایی که باعث بروز نفخ نوزاد می‌شوند را از رژیم غذایی کودک خود به امید جلوگیری از بروز گاز معده حذف کنید، اما حذف این غذاها لزوما مفید نیستند و این محدودیت همچنین مواد مغذی نوزاد شما را محدود می‌کند، بنابراین بهتر است آن ها را با مواد غذایی دیگر ترکیب کنید.

منبع: نفخ نوزاد را چطور درمان کنیم؟

نفخ معده چیست؟

نفخ نوزادان حالتی است که با کولیت نوزادی مرتبط است. کولیت دل درد و دل پیچه همراه با قولنج در نوزادان است و نوزادان تازه متولد شده‌‍ای که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، از هفته دوم به بعد با این مشکل درگیر می‌شوند. دلیل این مشکل، نبود باکتری در دستگاه گوارش نوزاد است. مشکل نفخ در بیشتر کودکان ایجاد و تا ماه سوم و چهارم زندگی رفع می‌شود و نیازی به استفاده از دارو ندارد.

خوراکی هایی که سبب نفخ معده نوزاد می‌شوند

بر اساس بررسی ها، خوراکی هایی مشخص شده است که باعث نفخ نوزاد می‌شود. در این بخش از مقاله راجع به خوراکی هایی که باعث نفخ نوزاد می‌شوند، توضیح داده ایم.

برنامه ریزی برای بچه دار شدن از جمله تصمیمات مهمی است که به زندگی جهت داده و زندگی زوجین را برای همیشه دستخوش تغییر قرار می‌دهد. این مسئله می‌تواند باعث رشد زوجین در ابعاد مختلف گردد و به سلامت جسمی و روانی آنان نیز کمک کند. بسیاری از زوجین بدون آگاهی و برنامه ریزی تصمیم به بچه دار شدن می‌گیرند که این مسئله می‌تواند پیامد‌های نامناسبی را به وجود بیاورد. در کنار این مسائل برنامه ریزی برای بچه‌دار شدن به زوجین کمک می‌کند تا خودشان را برای مشکلات مختلف آماده کنند و با اعتماد و اطمینان بیشتری پیش بروند.

منبع: برنامه ریزی برای بچه دار شدن | میزان آمادگی برای پدر و مادر شدن

عوامل زیادی در این برنامه ریزی می‌تواند نقش داشته باشد که در ادامه درباره آن صحبت خواهیم کرد. بهره بردن از مشاوره روانشناسی به زوجین کمک می‌کند که با توجه به شرایطی که دارند بتوانند بهترین تصمیم را بگیرند.

برنامه ریزی برای بچه دار شدن

قبل از برنامه ریزی برای بچه دار شدن، باید تمامی جوانب را مورد سنجش قرار دهید. زن و مرد باید قبل از برنامه ریزی، آمادگی کاملی داشته باشند. از لحاظ مالی نیازهای کودک را برطرف کنند. وضعیت سنی مناسبی داشته باشند، مهارت های فرزند پروری را به خوبی یاد گرفته باشند و در جهت تربیت کودک کوشا باشند.

بچه دار شدن راهی برای حفظ زندگی های مشترک است. اما به تنهایی بچه دار شدن کافی نیست. باید تمامی جوانب را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار دهید. هر کسی توانایی پدر و مادر شدن ندارد. بنابراین اگر از این نعمت الهی برخوردار هستید، حتما تربیت اصولی و مناسبی را در نظر بگیرید.

زمانی که برنامه ریزی برای بچه دار شدن انجام شود، کودک رشد و تربیت مناسبی نیز می‌بیند. با این کار سلامت جسمانی کودک را تضمین می‌کنید، و زندگی آینده او را نیز در نظر گرفته اید. قبل از فرزند آوری حتما از روانشناس کمک بگیرید تا برنامه مناسبی را به شما ارائه دهد.

عوامل موثر در برنامه ریزی بچه‌دار شدن

برای بسیاری از والدین و خانواده‌ها برنامه ریزی برای بچه دار شدن و فرزندآوری، به بررسی سلامت جسمانی و معاینات پزشکی و غذایی، وضعیت اقتصادی و نهایتا خرید سیسمونی و اسباب‌بازی برای کودک محدود می‌شود. درحالیکه عوامل موثر دیگری برای این مسئله وجود دارد که معمولاً از آن‌ها چشم پوشی می‌شود.

تربیت کودکان بیش فعال همواره برای پدر و مادرها با چالش‌های زیادی همراه است. بسیاری از والدین در این شرایط نمی‌دانند در برابر پرتحرکی کودک باید چگونه واکنش نشان دهند. و ممکن است تا حد زیادی از سربه هوایی فرزندشان خسته شوند. این مسئله به خودی خود می‌تواند واکنش‌های نامناسبی نظیر پرخاشگری کلامی و فیزیکی را به همراه بیاورد که با ایجاد اثرات منفی روی کودک به پیچیدگی هرچه بیشتر اوضاع می‌انجامد.

اگر فرزندتان مبتلا به اختلال بیش فعالی است و نمی‌دانید چگونه باید با او رفتار کنید در ادامه توصیه‌هایی در مورد تربیت و کنترل کودکان بیش فعال ارائه کرده‌ایم که می‌توانند در این زمینه به شما کمک نمایند.

منبع: تربیت کودکان بیش فعال با 7 اصل

تربیت کودکان بیش فعال

تربیت کودکان بیش فعال کار ساده ای نیست. معمولا مادرانی که کودکان بیش فعال دارند، خسته می‌شوند. اما روش های برخوردی نیز با این کودکان وجود دارد که باعث بهبود کیفیت رفتار آنها می‌شود. کودکان بیش فعال نشانه هایی از خود دارند که شامل بی توجهی، بی دقتی، گم کردن وسایل و … می‌شود که هر والدی را کلافه می‌کند. اکثر والدین در جستجوی روش برخورد مناسب با این کودکان هستند. در این مقاله راجع به تربیت کودکان بیش فعال صحبت کرده ایم.

تربیت و کنترل کودکان بیش فعال بر اساس ویژگی های آن ها

اختلال بیش فعالی یا ADHD یکی از اختلالات عصبی رشدی است که اغلب در سنین کودکی بروز می‌یابد. کودکان بیش فعال دو نقص عمده دارند که کم توجهی و تحرک بیش از حد را شامل می‌شود. از جمله علائمی که در تربیت کودکان بیش فعال باید مد نظر قرار داد، به شرح زیر هستند.

• کودکان بیش فعال توجه چندانی به جزئیات ندارند.
• آن‌ها در حین انجام تکالیف نمی‌توانند تمرکز خود را حفظ کنند.
• دائما حواس‌شان جای دیگری است و هنگام مکالمه توجه کمی به فرد مقابل دارند.
• در به پایان رساندن وظایف و تکالیف‌شان با مشکل مواجه هستند.
• معمولا از انجام تکالیفی که نیازمند فعالیت ذهنی هستند متنفرند.
• در اکثر اوقات وسایل خود را گم می‌کنند.
• به راحتی حواس‌شان با محرک‌های خارجی پرت می‌شود.
• دائما کارهای روزمره خود را فراموش می‌کنند.
• دائما روی صندلی وول می‌خورند یا هنگامی که نشسته‌اند دست و پای خود را تکان می‌دهند.
• نمی‌توانند به مدت طولانی روی صندلی بنشینند.
• معمولا در مکان‌هایی که مناسبتی ندارد می‌دوند یا از در و دیوار بالا می‌روند!
• فعالیت‌هایشان با سر و صدای زیاد همراه است.
• دائما در حال حرکت هستند.
• بیش از حد حرف می‌زنند.
• وسط حرف دیگران می‌پرند.
• اگر از آن‌ها سوال بپرسند معمولا قبل از اتمام پرسش پاسخ را می‌پرانند.
• انتظار کشیدن در موقعیت‌هایی نظیر ماندن در صف برای‌شان بسیار دشوار است.

توصیه هایی برای تربیت کودکان بیش فعال

با توجه به علائم گفته شده در مورد اختلال ADHD تعامل با این کودکان اغلب بسیار دشوار است. از همین رو والدین در تربیت کودکان بیش فعال با چالش‌های بیشتری رو به رو می‌شوند. برای اینکه بتوانید بر این چالش‌ها غلبه نمایید علاوه بر پیگیری درمان‌های تخصصی از طریق روانشناس و روانپزشک در نظر گرفتن توصیه‌های زیر به شما کمک می‌نماید.