مشاوره روانشناسي ذهن نو

مشاوره روانشناسي ذهن نو

مصرف همزمان الکل و کلونازپام، آلپرازولام چه پیامد هایی دارد ؟ مصرف مواد مخدر و الکل خود ذاتا ضررهای جبران‌ناپذیری برای سلامت بدن انسان دارد؛ ولی در این بین بعضی افراد هم هستند که الکل و مواد مخدر را هم زمان با هم مصرف می‌کنند؛ این مسئله نگرانی بیشتری دارد و حتی امکان ‌مرگ شخص وجود دارد. برخی داروهای مسکن و آرام‌بخش هم مانند ماده مخدر عمل می‌کنند و اعتیاد آورند. آلپروزلام و کلونازپام از جمله آنهاست که به ‌عنوان یک داروی مسکن قوی در درمان اضطراب شدید به کار می‌رود. اگر آلپرازولام همراه با الکل مصرف شودف فعالیت اسید گاما آمینوبوتریک را افزایش می‌دهد. گاما آمینوبوتریک یک انتقال دهنده عصبی است که عملکرد و فعالیت سیستم عصبی مرکزی (مغز) را تحت تاثیر قرار می‌دهد و فعالیت‌های آن را کند می‌کند. در نهایت اثر آرام بخشی به فرد می‌دهد. این مواد که هر دو کاهنده فعالیت‌های سیستم عصبی‌اند، با هم موجب اوردوز شخص می‌شوند که تهدید جدی برای فرد است. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلی کنید.

منبع: مصرف همزمان الکل و کلونازپام، آلپرازولام

آلپرازولام و کلونازپام چیست

آلپرازولام، یک داروی ضد اضطراب است که پزشک جهت آرامش بیمار تجویز می‌کند و نام دیگر آن زاناکس است. این دارو جز گروه دارویی بنزودیازپین می‌باشد، و مانند داروی مسکن عمل می‌کند. بنزودیازپین‌ها غالبا در درمان اضطراب، اختلال هراس و بعضی اوقات ترک الکل یا تشنج توصیه می‌گردند. هدف آن کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی و آرام بخشی در بیمار است. الکل هم مثل این داروها تاثیر آرام‌بخشی دارد، برای همین تولید‌کنندگان آلپرازولام توصیه جدی دارند که این داروها هرگز با الکل مصرف نشود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آلپرازولام کلیک کنید.

کلونازپام روی برخی مواد شیمیایی موجود در مغزاثر می‌گذارد، که غلظت نامتعادل دارند. به عنوان یک داروی ضد تشنج است و ضد صرع نیز کاربرد دارد. کلونازپام جهت درمان انواعی از اختلالات تشنجی (مانند صرع غایب یا سندرم لنوکس گاستات) و اختلال پانیک (مانند هراس از فضای باز) در کودکان و بزرگسالان هم بکار می رود. هرگز کلونازپام را با الکل مصف نکنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کلونازپام کلیک کنید.

خطرات استفاده همزمان کلونازپام، آلپرازولام و الکل

مراقب باشید که مصرف آلپرازولام، علائم اعتیاد به الکل را تشدید می‌کند و همچنین مصرف الکل هم علائم مصرف آلپرازولام را شدت می‌بخشد. بنابراین اگر آلپرازولام و الکل همزمان مصرف شوند، تا جدا جدا، تاثیرشان چند برابر خواهد شد. در نتیجه فرد در معرض خطرات آرام‌بخشی بیش از حد، اتفاق خطرناک، مشکلات قلبی و تنفسی و حتی از دست دادن هوشیاری قرار می‌گیرد. تداخل آلپرازولام و الکل تهدیدی بسیار جدی برای زندگی فرد است. اوردوز و مسمومیت از خطرات شایع آن است.

اوردوز

مصرف بیش از حد این دو با هم و در یک نوبت (استفاده از دوز کشنده) مشکلات جدی همچون تنگی نفس، لختگی خون و در نهایت نرسیدن اکسیژن کافی به اندام‌های حیاتی مانند قلب و مغز می‌شود. اگر هم  اکسیژن کافی به قلب و مغز نرسد موجب سکته فرد خواهد شد. نکته مهم این است که تمامی این عوارضی که گفتیم با مصرف همزمان و بیش از حد این دو (آلپرازولام، کلونازپام با الکل) به وجود می‌آید، با سرعت خیلی بالا در بدن رخ می‌دهند, تا جایی که تلاش برای رساندن به اورژانس و کمک‌های اولیه بی‌ثمر است و اوردوز و مرگ فرد را به دنبال دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ترک الکل کلیک کنید.

مسمومیت | مصرف همزمان الکل و کلونازپام، آلپرازولام

گاهی هم مصرف همزمان این دو ماده با هم در بدن فرد مسمومیت ایجاد می‌کند. اگر با چنین مشکلی مواجه شدید، یادتان باشد هیچ گونه عمل خودسرانه‌ای انجام ندهید. بهترین و مهمترین کار این است که، با اورژانس تماس بگیرید و از یک تیم پزشکی کمک بخواهید.

علائم اوردوز با آلپروزلام یا کلونازپام و الکل

همان‌طور که گفتیم اگر فردی حتی مقدار کمی از این داروها را با الکل به طور دائم مصرف کند، مشکلاتی که برایش به وجود می‌آیند در نهایت او را به کام مرگ خواهد کشید. اولین علائم آن بعد از مصرف، لخته شدن خون، نرسیدن اکسیژن به اعضای حیاتی بدن از جمله مغز و قلب و  سپس سکته است. آلپرازولام و کلوتازپام اگر طولانی مدت مصرف شوند، ترک کردن آنها بسیار سخت خواهد بود. شما باید این کار را حتما تحت نظر روانشناس و پزشک متخصص انجام دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تست اعتیاد به الکل کلیک کنید.

عوارض مصرف آلپرازولام و الکل

مصرف همزمان الکل و آلپرازولام یا کلونازپام، علائم مصرف آنها را تشدید می‌کنند. عوارض آنها را می‌توان به کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم‌بندی نمود ولی درکل شامل موارد زیر است.

کاهش تنفس، خواب آلودگی، لکنت زبان، اختلال در هماهنگی، حالت تهوع، از دست دادن حافظه، کج خلقی، اضطراب، هذیان، تشنج، کما، مرگ.

عوارض مصرف کوتاه مدت آلپرازولام و الکل

اگر این داروها با الکل به مدت کمی با هم مصرف شود شاید علائم چندان خطرناک نباشد. در کوتاه مدت مشکلاتی در حافظه فرد ایجاد خواهد شد و در نتیجه توانایی او در یادگیری و به یادآوردن افراد و وقایع کاهش می‌یابد، این موارد اصلی‌ترین عارضه حاصل از مصرف کوتاه مدت آلپرازولام، کلونازپام و الکل می‌باشد.

از دیگر عوارض مصرف کوتاه مدت این دو ماده؛ بروز اختلال در سیستم گردش خون فرد (کاهش فشار خون و به تبع آن کاهش ضربان قلب)، بروز اختلال در سیستم تنفسی فرد (ایجاد تنگی نفس)، بروز اختلال در دستگاه گوارش (اسهال و استفراغ) و بروز مسمومیت را می‌توان نام برد. البته اگر به این عوارض مصرف کوتاه‌مدت بی‌توجهی شود، موجب تشدید عوارض و خطر جدی خواهد شد.

عوارض مصرف بلند مدت آلپرازولام و الکل

گذشته از مشکلاتی که در صورت مصرف کوتاه مدت ایجاد و تشدید می‌شوند، فرد با استفاده طولانی مدت آنها با مشکلات جدی دیگری هم مواجه خواهد شد. عوارضی در عملکرد مغز (افزایش احتمال سکته مغزی، از دست دادن هوشیاری و کاهش قدرت تمرکز کردن، یادگیری و به یاد آوردن)، عملکرد قلب (بالا رفتن احتمال بروز بیماری‌های قلبی)، رفتارهای فرد (پرخاشگری و بروز رفتارهای خصمانه) به وجود خواهد آمد. علاوه بر این در صورت استفاده طولانی مدت و همزمان آلپرارولام، کلونازپام با الکل، احتممال ابتلا به سرطان نیز افزایش چشمگیری خواهد داشت. بر اساس مطالعاتی که  دانشمندان انجام دادند، خطر ایجاد سرطان گلو، دهان، پستان و کبد و نیز احتمال آسیب در عملکرد کبد (نارسایی کبد) به شدت افزایش می‌یابد. عوارض دیگر عبارتند از؛ افسردگی و مشکلات ناشی از آن (کاهش میل جنسی، احساس غم و ناراحتی زیاد، احساس نارضایتی فرد از خود و در برخی موارد حاد خودکشی).

درمان و دریافت خدمات مشاوره‌ای

حتما با خواندن این مقاله به مضرات مصرف همزمان آلپرازولام، کلونازپام و الکل پی بردید. اکنون اگر خود یا یکی از عزیزانتان این کار را انجام می‌دهد، بهتر است هر چه سریعتر تحت نظر روانپزشک در یک کمپ ترک اعتیاد به درمان وابستگی خود اقدام کنید. توجه کنید که اگر این سوء مصرف الکل و استفاده از آلپرازولام را مدت زمان زیادی است که انجام می‌دهید، حتما نسبت به مصرف آنها اعتیاد پیدا کرده‌اید و بهترین و تنها راه مقابله با آن ترک الکل و ترک آلپرازولام است. اگر دور از کلینیک و بطور غیر اصولی و یکباره اقدام به ترک کنید، علائم ترک را از درد و ناراحتی خفیف تا بیماری‌های خطرناک پزشکی همچون تشنج و کما تجربه خواهید کرد. پس هرگز به تنهایی قصد ترک نکنید. ترک اعتیاد تحت نظر روانپزشک، بروز علائم ترک را کاهش می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ترک اعتیاد کلیک کنید.

کلام آخر

داروهای آرام‌بخش (کلونازپام و آلپرازولام) و الکل هر کدام به طور جداگانه عوارضی دارند. وقتی این مواد با هم مصرف شوند عوارضشان دوچندان خواهد شد و خطر مرگ برای فرد وجود دارد. از این رو نگرانی‌های ناشی از اثرات بد مصرف آنها، موجب حرکت افراد به سمت ترک این مواد می‌شود. مسیر ترک باید هوشمندانه و تحت نظر یک تیم درمانی متخصص این کار، طی شود. پس اکیدا توصیه می‌کنیم از انجام هرگونه اقدام خودسرانه‌، پرهیز کنید و از خدمات درمانی و روانشناسی و روانپزشکی در یک کلینیک معتبر ترک اعتیاد استفاده نمایید. برای دریافت مشاوره تلفنی ترک اعتیاد کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه ترک اعتیاد می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

حتما شما هم توسط فیلم‌های سینمایی و یا برنامه‌های مستند تا حدی با اختلال احتکار یا انباشت گری آشنا هستید. اما آیا می‌دانستید که این اختلال یکی از انواع اختلالات مرتبط با وسواس است. در واقع انباشت گری ریشه در اضطراب و استرس حل نشده‌ای دارد که سال‌ها بیمار را همراهی می‌کند. با وجود اینکه انباشت گری موجب به هم ریختگی محل زندگی آن‌ها می‌شود، اما باز هم تمایل شدیدی به نگه داشته وسایل به درد نخور دارند. هر کسی ممکن است از دور ریختن برخی وسایل اجتناب کند، این موضوع در مورد افراد مبتلا به اختلال احتکار گستره وسیع‌تری دارد که در ادامه درباره آن شرح داده‌ایم. برای دریافت مشاوره وسواس کلیک کنید.

منبع: اختلال احتکار یا انباشت گری | نشانه ها و راه درمان اختلال ذخیره سازی

تعریف علمی اختلال احتکار

اختلال احتکار ، انباشت گری یا ذخیره سازی یکی از انواع اختلالات مرتبط با وسواس است. افراد مبتلا، مشغولیت ذهنی زیادی با اشیاء پیرامون خود دارند. همین مسئله باعث می‌شود که فارغ از ارزش وسیله‌ها، نتوانند چیزی را دور بیاندازند و در نتیجه وسایل گوناگونی را در اطراف خود نگهداری می‌دارند. برای آشنایی با سایر اختلالات اضطرابی کلیک کنید.

نشانه های تشخیصی اختلال احتکار یا انباشت گری در DSM5

برای فرد همیشه دور ریختن سخت است. ارزش کالا هیچ اهمیتی ندارد.

او حس می‌کند که روزی این وسایل به درد می‌خورد. با احتکار استرس ناشی از نبودن ملزومات را کاهش می دهد.

آنقدر انباشت گری ادامه می‌یابد تا جایی که در خانه جایی خالی نخواهد بود.

اختلال عمده ای در عملکرد کاری، تحصیلی، زندگی روزمره و… فرد ایجاد می‌شود

این رفتارها را نتوان به دلایل پزشکی ویا مصرف مواد ارتباط داد.

هیچ کدام از سایر اختلالات dsm نمی‌توانند نشانه های اختلال احتکار را توجیه کنند.

علائم اختلال احتکار

خیلی از آدم‌ها شاید به خاطر خساست یا علاقه به جمع کردن کلکسیون از دور انداختن اشیاء گوناگون امتناع کنند؛ اما آیا همه این افراد به اختلال انباشت گری مبتلا هستند؟ پاسخ به این سوال منفی است. تشخیص اختلال انباشت گری از جانب متخصصان تنها زمانی مطرح می‌شود که علائم زیر به عنوان ملاک تشخیصی در فرد مشاهده شود.

  1. بیمار فارغ از ارزشمندی اشیاء مشکل زیادی در دور انداختن وسایل دارد. یعنی حتی بی‌ارزش‌ترین اجسام را هم به این فکر که روزی به درد می‌خورند، نگه می‌دارد. (مثل روزنامه های سال های گذشته، در بطری نوشابه، جعبه های تلویزیونی که سوخته….)
  2. – آنچه که باعث می‌شود بیمار نتواند اشیاء را دور بیاندازد، اعتقاد او مبنی بر مورد استفاده قرار گرفتن‌شان در آینده است. همچنین مبتلایان به اختلال احتکار در صورت دور انداختن وسایل احساس ترس و اضطراب می‌کنند از همین رو با نگهداری از آن‌ها در محیط پیرامون خود تلاش می‌کنند از تجربه اضطراب اجتناب نمایند.
  3. – احتکار و انباشت وسایل مختلف در محیط زندگی باعث اختلال در عملکرد روزانه فرد در جنبه های مختلف زندگی می شود.
  4. – رفتار انباشت گری در اثر مصرف دارو یا یک عارضه پزشکی نظیر تومور مغزی حادث نشده است.
  5. – این اختلال با علائم اختلال روانشناختی دیگری به طور بهتر توجیه نمی شود.

 

بیشتر بخوانید : علائم وسواس فکری

 

سبب شناسی اختلال احتکار

متخصصان در پژوهش‌های خود در مورد وسواس و اختلالات مرتبط با آن تاکید می‌کنند که علت مشخصی برای بروز این مشکلات وجود ندارد. بلکه عوامل مختلفی در تعامل با یکدیگر می‌توانند در بروز طیف بیماری‌های‌وسواس نقش داشته باشند. عوامل وراثتی، وجود تفاوت‌هایی در ساختار مغز، وجود الگوهایی از رفتار احتکار در خانواده، تجربه شرایط بد اقتصادی و نگرانی دائمی در مورد از دست دادن اموال؛ همگی از جمله عوامل موثر در بروز این اختلال هستند.

میزان شیوع اختلال انباشت گری

در مورد میزان شیوع اختلال احتکار در جمعیت عمومی اطلاعات کشوری دقیقی در دسترس نیست. مطالعات تخمین می‌زنند که میزان ابتلا به این اختلال در ایالات متحده آمریکا بین 2 تا 6 درصد باشد. همچنین شواهد حاکی از آن است که انباشت گری در هردو جنس تظاهر می‌کند و طبق آمار شیوع آن در مردان بالاتر است.

بیشتر بخوانید : علت وسواس فکری عملی 

درمان اختلال انباشت گری

برای درمان اختلال احتکار لازم است که ابتدا به یک متخصص در حوزه سلامت روان نظیر روانشناس یا روان پزشک مراجعه کنید. درمانگر با انجام مصاحبه بالینی یا استفاده از آزمون‌های روان شناختی ارزیابی دقیقی از وضعیت سلامت روان بیمار به دست خواهد آورد. در صورت مطرح شدن تشخیص اختلال احتکار درمانگر گزینه‌های درمانی مختلفی را پیش روی خواهد داشت.

برای مثال در بسیاری از موارد این مشکل به کمک رواندرمانی با رویکرد شناختی رفتاری درمان خواهد شد. در صورتی که شدت اختلال احتکار بسیار زیاد باشد یا مشکلات روانشناختی دیگری نیز وجود داشته باشد درمان با داروهای ضداضطرابی و ضد افسردگی نیز می‌تواند روند درمان را تسهیل کند. با این حال توجه به این مسئله بسیار حائز اهمیت است که هرگز از داروهای روانپزشکی به طور سرخود استفاده نکنید و حتما پیش از مصرف و همچنین قبل از قطع داروها با متخصص مشورت نمایید. برای شروع روی درمان وسواس کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اختلال احتکار می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

 

 

 

سوالات متداول

آیا افراد مسن بیشتر از جوانان به اختلال احتکار مبتلا می شوند؟

بله مطالعات همه گیر شناسی نشان می‌دهند بزرگسالان مسن که در دامنه سنی بین 55 تا 94 سال قرار دارند در مقایسه با بزرگسالان جوان‌تر یعنی افراد 34 تا 44 ساله 3 برابر بیشتر به اختلال احتکار مبتلا می‌شوند.

ترس از ماهی یا (Ichthyophobia)، در واقع به ترس غیر منطقی، شدید و مداوم از هر نوع ماهی گفته می‌شود که پاسخ اضطرابی فوری ایجاد می‌کند. همچنین ماهی هراسی یکی از انواع اختلالات فوبیای خاص است که در دسته اختلالات اضطرابی قرار می‌گیرد. عوامل مختلفی مانند تجربه ناگوار، شنا کردن در دریا و مواجهه با ماهی‌ها و حتی قوه تخیل می‌تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد. خوشبختانه فوبیا و مخصوصا ترس از ماهی درمان پذیر بوده و از روش‌های گوناگونی برای بهبود افراد می‌توان بهره برد. در ادامه به علل، علائم و بهترین راهکارهای درمان ماهی هراسی خواهیم پرداخت. برای آشنایی با سایر انواع فوبیای حیوانات کلیک کنید.

 منبع: ترس از ماهی | علائم ، علل و درمان استرس ماهی

ترس از ماهی

ترس از ماهی نوعی اختلال فوبیای خاص است که به ترس غیرطبیعی و شدید از ماهی زنده یا مرده و یا ترس از خوردن ماهی گفته می‌شود. این مورد می‌تواند بر زندگی روزمره فرد تأثیر منفی بگذارد و منجر به احساس اضطراب و استرس شود. فوبیای ماهی ممکن است برای سایر افراد خنده‌دار یا احمقانه به نظر برسد، اما باید توجه کرد فردی که فوبیای ماهی دارد، این ترس را به‌اندازه کافی واقعی می‌داند و حتی با دیدن یا فکر کردن به ماهی دچار یک حمله وحشت‌زدگی می‌شود.

بیشتر افرادی که از فوبیای ماهی رنج می‌برند، به‌راحتی می‌پذیرند که ترسشان غیرمنطقی و صرفاً در ذهن آن‌ها است، اما با توجه به این موضوع همچنان آن را تجربه می‌کنند. بنابراین درک این نکته مهم است که علی‌رغم شدت و قدرت تجربه احساسی و هیجانی منفی که ممکن است فوبیای ماهی در فرد ایجاد کند، این ذهن فرد است که به وجود آورنده این ترس غیرمنطقی است نه خود شیء یا محیط خارجی.

برای آگاهی بیشتر در زمینه اختلالات اضطرابی کلیک کنید.

شیوع ترس از ماهی

نتایج مطالعات متعدد نشان داده است که میزان شیوع فوبیای ماهی در زنان مردان متفاوت است به طوری که زنان حدود دو برابر بیشتر از مردان هراس دارند. همچنین تفاوت‌هایی ازنظر سن در میزان ابتلا به این نوع ترس وجود دارد به طوری که 45 درصد از مبتلایان زیر 18 سال سن دارند.

 

علائم ترس از ماهی

علائم این نوع ترس بسیار شبیه به سایر فوبیا­های خاص است و اغلب شامل موارد زیر خواهد بود.

  • گریه یا فریاد زدن بعد از دیدن ماهی واقعی یا تصویر ماهی
  • حملات وحشت زدگی
  • ناتوانی در حفظ آرامش
  • مشکل تمرکز
  • لرزش
  • تغییر دمای بدن
  • احساس سرگیجه
  • تپش قلب
  • خستگی و درد
  • خشک شدن دهان
  • عرق کردن زیاد
  • تنگی نفس از علائم ترس از ماهی
  • میگرن و سردرد
  • فرار یا اجتناب از موقعیت‌هایی که در آن ماهی وجود دارد

نشانه های اختلال ترس از ماهی معمولاً خودکار و غیرقابل‌ کنترل است و اغلب منجر به شکل‌گیری اقدامات شدیدی برای جلوگیری از تجربه اضطراب می‌شوند که به‌عنوان رفتارهای ایمنی ‌بخش یا رفتارهای اجتنابی شناخته می‌شوند. با گذشت زمان، این علائم تبدیل به عادت شده و فرد زندگی با این علائم را می‌پذیرد. بااین‌حال در اکثر موارد، ممکن است فوبیای ماهی باگذشت زمان وخیم‌تر شود، زیرا انجام رفتارهای ایمنی بخش به دلیل کاهش اضطراب موقتی روزبه‌روز در زندگی فرد افزایش می‌یابد.

همان‌طور که بیان شد، متأسفانه این رفتارهای ایمنی بخش در کاهش اضطراب افراد مبتلا، تأثیر مطلوب و بلندمدتی ندارند و در واقع منجر به تقویت این ترس می‌شوند. به دلیل فوبیای ماهی، بسیاری از افراد از شنا یا حتی پیاده‌روی در ساحل یا نزدیکی آن هراس دارند. برخی از افراد از رفتن به نزدیکی آکواریوم یا هر پارک تفریحی، رستوران و… که در آن ماهی وجود دارد اجتناب می‌کنند. در موارد شدیدتر، افراد ممکن است حتی از مراجعه و رفت‌وآمد با دوستانی که در خانه خود آکواریوم دارند یا به آبزیان علاقه دارند خودداری نمایند.

بیشتر بخوانید : درمان اضطراب

دلایل ابتلا به ترس از ماهی

فوبیای ماهی مانند سایر فوبیاها به‌طور عمده در کودکی شروع می‌شود. اما برخی دیگر از علل بروز ترس از ماهی در ادامه آورده‌ایم.

  • ترس فرد از ماهی ممکن است نتیجه تجربیات منفی باشد که می‌تواند به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم با شیء یا ترس موقعیتی در ارتباط باشد.
  • در بعضی موارد فوبیای ماهی ممکن است ناشی از گاز گرفتن ماهی باشد یا به طریقی فرد مبتلا توسط یک فرد دیگر ترسیده شود. این می‌تواند منجر به شکل‌گیری خاطراتی اضطراب زا گردد که ترس از ماهی را در پی دارد.
  • کودکانی که دارای قوه تخیل قوی هستند، معتقدند که ماهی‌های کوچک به‌اندازه کوسه‌های بزرگ هستند و این موضوع باعث می‌شود تا کودک نسبت به ماهی‌های کوچک هم اضطراب پیدا کند.
  • برخی افراد ممکن است به دلیل تجربه غواصی و دیدن ناگهانی ماهی نسبتاً بزرگ دچار این ترس شده باشند و این ترس را به سایر ماهی‌ها تعمیم داده باشند.
  • برخی از مبتلایان به اختلالات اضطرابی و وسواسی معتقدند که ماهی‌ها مسئول بسیاری از بیماری‌ها هستند و می‌توانند منجر به مسمومیت جیوه شوند.

به‌طورکلی باید گفت این تجربه‌های ترسناک و باورهای نادرست در زندگی افراد به‌طور مداوم در ذهن فرد پخش می‌شود و همین امر منجر به شکل‌گیری هراس مادام‌العمر در مورد انواع ماهی‌ها خواهد شد.

 

بیشتر بخوانید : انواع فوبیا

 

چگونه بر ترس از ماهی غلبه کنیم؟

خبر خوب این است که اکثریت قریب به‌اتفاق افرادی که از ترس ماهی رنج می‌برند، با یک دوره روان‌درمانی بهبود پیدا می‌کنند. رویکردهای روانشناسی قادر به ارائه طیف وسیعی از درمان‌های روان‌شناختی مختلف برای درمان فوبیای ماهی می‌باشند. تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که درمان‌های شناختی و رفتاری برای درمان این ترس بسیار اثربخش هستند. یک درمانگر قادر خواهد بود تا به فرد در کشف منشأ ترس و چگونگی برخورد با آن به روش مثبت کمک کند. باید در نظر داشت که مدیریت ترس لزوماً به معنای عدم وجود ترس نیست، بلکه منظور از مدیریت ترس یک پاسخ کنترل‌شده و منطقی در برابر تکانه‌های ترس است. در ادامه به بیان روش‌های روان درمانی و دارو درمانی خواهیم پرداخت.

برای آشنایی بیشتر در زمینه درمان فوبیا کلیک کنید.

حساسیت‌زدایی

در این روش، به فرد کمک می‌شود تا شرایطی که باعث ترس می‌شوند را از کمترین تا بیشترین میزان ترس، طبقه‌بندی کند. برای مثال شاید در یک فرد، تماشای تصویر ماهی کمترین اضطراب و قرار گرفتن در یک استخر پر از ماهی بیشترین اضطراب را ایجاد کند. سپس روانشناس به فرد کمک می‌کند تا با ضعیف‌ترین ترس خود روبه‌رو شود. هنگامی‌که فرد توانست علی‌رغم مواجهه با این شرایط اضطرابش را کنترل کند، درمانگر مرحله بعدی را ارائه می‌کند.

غرقه سازی

در این روش فرد به‌طور ناگهانی و غیرمنتظره، با موضوع ترسش مواجه می‌شود. نکته مهم این است که این مواجهه باید در یک‌زمان مشخص ادامه پیدا کند و به فرد اجازه نمی‌دهند که محیط را ترک کند.

استفاده از داروها

داروهای ضد اضطراب می‌توانند علائم ترس را در فرد کاهش دهند. درنتیجه اگر شما تصمیم دارید امروز با خانواده به تفریحی در کنار یک رودخانه بروید، داروها به شما در کنترل علائم کمک می‌کنند. اما باید توجه داشته باشید که دارو صرفاً علائم اضطراب شما را کم می‌کند و تأثیری در درمان شرایط ندارد. علاوه بر این، پس از مدتی بدن به میزان داروی مصرفی عادت کرده و برای دریافت نتیجه مطلوب، می‌بایست حجم بیشتری از دارو را مصرف کنید. به همین خاطر، اکثر روانشناسان و روان‌پزشکان، دارو را در درمان فوبی‌ها مناسب نمی‌دانند.

برای شناخت بیشتر در زمینه داروهای ضد اضطراب کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه ترس از ماهی می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

 

 

 

 

سؤالات متداول

برای درمان فوبیای ماهی چه می‌توان کرد؟

درمان‌های روان‌شناختی و استفاده از تکنیک‌هایی نظیر حساسیت‌زدایی منظم و یا غرقه سازی، در کنار داروهای ضد اضطراب در درمان این ترس، موفق بوده‌اند.

ترس از تنها خوابیدن یکی از انواع ترس‌هاست که بیشتر در کودکان اتفاق می‌افتد. بااین‌حال شاید برایتان جالب باشد اگر بگوییم گاهی اوقات بزرگسالان نیز درگیر این ترس می‌شوند. احساس ناامنی و خاطرات تلخ دو دلیل مهمی هستند که فوبیا تنها خوابیدن را به وجود می‌آورند. بااین‌حال شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید که همیشه یک نفر در کنارتان بخوابد و از شما مراقبت کند. چنین شرایطی مشکلات بسیاری را برای زندگی شما به همراه خواهد داشت. پس بهتر است به دنبال راهی برای درمان این ترس باشید. به خاطر داشته باشید که بهترین روش برای درمان ترس از تنها خوابیدن این است که از یک مشاور کمک بگیرید. ما نیز در این مطلب سعی می‌کنیم تا ترس از تنها خوابیدن، دلایل و راهکارهای آن را بررسی کنیم. پس اگر در اطراف شما نیز کسی دچار این ترس شده بهتر است در ادامه همراه ما باشید.

منبع: ترس از تنها خوابیدن

ترس از تنها خوابیدن

ترس از تنها خوابیدن همان‌طور که از نام آن مشخص است به این معنی است که فرد نمی‌تواند به‌تنهایی و در یک اتاق مستقل بخوابد. در حقیقت این کار یا حتی فکرکردن به آن باعث اضطراب بسیاری در او می‌شود. این ترس مسئله‌ای بهنجار در سال‌های اولیه دوران کودکی است. کودکان برای اینکه احساس امنیت و آرامش بیشتری داشته باشند ترجیح می‌دهند کنار والدین‌ خود بخوابند‌. اما اگر این مسئله در سال‌های بعدی رشد کودک ادامه پیدا کند می‌تواند به یک اختلال در خواب تبدیل شود.

برخلاف تصور بسیاری از ما ترس از تنها خوابیدن فقط محدود به کودکان نیست. شاید این فوبیا در کودکان بیشتر دیده شود بااین‌حال بزرگسالانی نیز هستند که از تنها خوابیدن می‌ترسند. در حقیقت همان‌طور که گفتیم بی‌توجهی به درمان این مشکل در سال‌های اول زندگی می‌تواند باعث ادامه‌دار شدن آن بشود. گاهی اوقات نیز یک اتفاق ناگوار می‌تواند باعث شروع این ترس در بزرگسالی فرد بشود. در ادامه بیشتر راجع به دلایل ترس از تنها خوابیدن صحبت خواهیم کرد.

دلایل ترس از تنها خوابیدن

احساس عدم امنیت

رایج‌ترین علت ترس از تنها خوابیدن چه برای کودکان و چه برای بزرگسالان احساس عدم امنیت است. در این شرایط فرد احساس می‌کند که اگر به‌تنهایی بخوابد ممکن است مشکل جدی برایش پیش بیاید؛ و او نتواند به‌تنهایی از خودش مراقبت کند. به همین خاطر ترجیح می‌دهد در کنار یک نفر دیگر بخوابد. تا او در برابر مشکلات از وی حمایت کند.

ترس ازدست‌دادن والدین‌ یا عزیزان

ترس ازدست‌دادن عزیزان می‌تواند برای همه ما نگران‌کننده باشد. به همین خاطر کودکان ترجیح می‌دهند کنار پدر و مادر بخوابند. یا شاید شما دلتان بخواهد در کنار همسر یا فرزندانتان بخوابید. در چنین شرایطی احتمالاً فکر می‌کنید که شما می‌توانید در برابر آسیب‌ها از آنها مراقبت کنید.

تجربه‌های استرس‌زا

یکی دیگر از دلایلی که باعث ترس از تنها خوابیدن می‌شود تجربه‌های تلخ هستند. برای مثال ورود یک دزد به خانه برای بزرگسالان، یا دیدن یک خواب وحشتناک برای کودک می‌تواند تبدیل به دلیلی شود که شما را از تنها خوابیدن بترساند. در این شرایط فرد فکر می‌کند که اگر تنها باشد احتمال دارد یک‌بار دیگر این اتفاقات تکرار شوند.

تخیلات ذهنی کودکان

تخیلات و تصویر‌سازی‌های ذهنی دلیل دیگری برای ترس از تنها خوابیدن است. کودک باتوجه‌به قدرت خیال‌پردازی که دارد شروع به تصویرسازی ذهنی از موجودات خیالی و افسانه‌ای می‌کند و اغلب احساس می‌کند این موجودات افسانه‌ای واقعاً در زیر تخت، داخل کمد و… وجود دارند. همین افکار باعث می‌شود او در برابر این موجودات و قدرت‌های آنها احساس ترس بکند.

ترس از تنها خوابیدن در کودکان| راهکارها

درمان ترس از تنها خوابیدن باتوجه‌به سن فرزند شما، شرایط خانه و همین‌طور علت ترس او با روش های مختلفی انجام می‌شود. بااین‌حال بعضی از روش‌های درمانی هستند که روی بسیاری از کودکان جواب داده‌اند. این روش‌ها عبارتند از:

فرزندتان را برای خواب آماده کنید | ترس از تنها خوابیدن

درست زمانی که ساعت خواب فرامی‌رسد اضطراب و نگرانی فرزند شما نیز چندبرابر می‌شود. و احتمالاً در این ساعت‌ها شما چالش‌های بسیاری را تجربه می‌کنید. برای جلوگیری از این کار بهتر است فرزندتان را برای خواب آماده کنید. این یعنی کمی قبل از ساعت خواب با فرزندتان به اتاقش بروید. با او صحبت کنید و به فرزندتان اطمینان بدهید که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. از قصه‌ خوانی کمک بگیرید. زیرا کودکان خیلی خوب با شخصیت‌های داخل قصه ارتباط برقرار می‌کنند. به‌طورکلی شما باید بتوانید در طول صحبت‌هایتان اضطراب کودک را از بین برده و آرامش را به او برگردانید.

از تنبیه و سرزنش خودداری کنید

راهکارهایی مثل دعواکردن، در این شرایط جواب نمی‌دهند. شما با این کار تنها مشکلات کودک را بیشتر می‌کنید. پس یادتان باشد که هرگز برخورد تندی با او نداشته باشید. این نکته را در نظر داشته باشید که ترس تنها خوابیدن برای بسیاری از افراد پیش می‌آید؛ و این تنها کودک شما نیست که درگیر این مشکل شده است.

تغییرات به‌تدریج اتفاق می‌افتند

یادتان باشد که در عرض یک شب نمی‌توانید مشکلات کودک را برطرف کنید. تنها خوابیدن موضوعی است که فرزند شما به‌تدریج یاد خواهد گرفت. به همین خاطر بهتر است شما نیز این آموزش را به‌تدریج انجام دهید. برای مثال در شب‌های اول کنار تخت کودک بمانید تا او خوابش ببرد. به‌تدریج این فاصله را بیشتر کنید. تا جایی که کودک خودش به‌تنهایی برای خوابیدن آماده شود و در اتاق خود بخوابد.

پاداش دادن به کودک

یکی از بهترین راهکارها برای ازبین‌بردن ترس از تنها خوابیدن این است که رفتار کودک را تشویق کنید. برای این کار هر پیشرفتی که فرزند شما در تنها خوابیدن به دست می‌آورد را تشویق کنید. برای این کار لازم نیست حتماً هدیه‌ای برای او بخرید. گفتن این موضوع در حضور دیگران باعث می‌شود فرزند شما احساس خوبی پیدا کند. یا می‌توانید به او اجازه دهید زمان بیشتری را برای دیدن تلویزیون داشته باشد. این رفتار شما به‌تدریج باعث می‌شود تا کودک رفتار صحیح را یاد بگیرد.

محدودکردن استفاده از وسایل الکترونیک

حداقل یک ساعت قبل از خواب وسایلی مانند موبایل، تبلت و لپ‌تاپ را از فرزندتان دور کنید. تماشای فیلم‌های ترسناک و یا بازی‌های هیجان‌انگیز می‌تواند مشکلاتی را در ساعت خواب کودک به همراه داشته باشد. به‌علاوه نوری که از این دستگاه‌ها به چشم برخورد می‌کند باعث می‌شود تا مغز پیام‌های مربوط به خستگی و نیاز به خواب را از بدن دریافت نکند.

تغییر دکوراسیون منزل | ترس از تنها خوابیدن

چیدمان برخی از وسایل اتاق‌خواب کودک و همین‌طور خانه می‌تواند به‌گونه‌ای باشد که سایه آنها در طول شب برای کودک احساس ترس را ایجاد کند. به همین خاطر تغییر این چیدمان می‌تواند در درمان فوبیا از تنها خوابیدن بسیار مفید باشد.

تاریک نکردن محل خواب کودک

اکثر کودکان از اینکه در تاریکی بخوابند می‌ترسند. ازاین‌جهت بهتر است محیط اتاق فرزند خود را با استفاده از چراغ‌خواب کمی روشن نگه دارید تا کودک دید کافی از وسایل اتاق داشته باشد و بتواند با محل خوابش ارتباط برقرار کند.

ترس از تنها خوابیدن و اهمیت مشاوره

اگر هیچ یک از راهکارهای بالا نتوانسته ترس فرزند شما را کم کند، و یا اگر با بالارفتن سن هنوز هم از تنها بودن و تنها خوابیدن می‌ترسید بهتر است این موضوع را با یک مشاور در میان بگذارید. حتماً تابه‌حال متوجه این نکته شده‌اید که ترس از تنها خوابیدن تا چه حد شرایط زندگی شما را محدود کرده و مشکلاتی را برایتان به دنبال داشته است. اما خبر خوب این است که با کمک‌گرفتن از یک مشاور می‌توانید این مشکل را برطرف کنید. پس بهترین راهکار این است که برای درمان ترس‌هایتان به یک مشاور مراجعه کنید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه خواب و فوبیا می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره آنلاین با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

 

سؤالات متداول

سن معمول برای تنها خوابیدن کودک چه سالی است؟

امن‌ترین محدوده سنی برای تنها خوابیدن کودک بین ۳ الی ۴ سالگی است.

چطور می‌توانیم ترس از تنها خوابیدن در بزرگسالی را از بین ببریم؟

یک راهکار این است که برای خودتان برنامه‌های تدریجی بریزید و وابستگی به دیگران را به‌تدریج کم کنید. اما بهترین راه برای درمان ترس از تنها خوابیدن در بزرگسالان این است که از یک مشاور متخصص کمک بگیرید.

امروزه روان درمانی به دلیل برچسب‌های ناخوشایندی که به همراه بیماری‌های روحی در جامعه مطرح می‌شود یکی از انواع درمان باشد که توجهی به آن نمی‌شود. هیچ فردی دوست ندارد که با عنوان یک انسان بیمار شناخته شود اما مشکلات روحی نیز درست مانند شرایط جسمی به دلیل نقایص فیزیولوژیک ایجاد می‌شوند و باید برای درمان آن‌ها اقدامات لازم صورت بگیرد. یکی دیگر از دلایل بی‌توجهی به روان درمانی این است که بسیاری از افراد خود را در زمینهٔ مشکلات روحی صاحب‌نظر می‌دانند و لزومی برای مراجعه به متخصصین در خود نمی‌بینند. بهتر است در شرایطی که احساس می‌کنید به لحاظ روحی نیاز به کمک از یک فرد متخصص دارید و یا دیگران از شما خواسته‌اند که این کار را انجام بدهید، برای شروع جلسات روان درمانی اقدام کنید. این کار می‌تواند تا حد زیادی شرایط شما را تغییر داده و وضعیت بهتری را در زندگی‌تان ایجاد نماید.

 منبع: روان درمانی

روان درمانی چیست؟

رواندرمانی به‌طورکلی به معنای استفاده از روش‌های مختلفی است که برای رفع مشکلات روحی مورداستفاده قرار می‌گیرند. با توجه به نوع و میزان مشکل موجود ممکن است از درمان‌های مختلفی برای فرد استفاده شود. این درمان‌ها معمولاً به‌صورت استفاده از دارو، جلسات مشاوره یا درمان‌های سیستمی نظیر درمان تمام اعضای خانواده خواهد بود. جلسات روان درمانی معمولاً هفته‌ای یک‌بار و به مدت یک ساعت تشکیل می‌شوند.

بر اساس اهدافی که درمان‌گر و بیمار با یکدیگر تنظیم می‌کنند در طی این جلسات ممکن است فرد روش‌هایی را برای ایجاد تغییر در باورها آموزش ببیند و یا نحوه انجام برخی رفتارها مانند برقراری روابط اجتماعی به وی آموزش داده شود.

تعداد جلسات لازم برای هر فرد با توجه به نوع درمان، شدت بیماری و همین‌طور میزان همکاری و پیشرفت فرد متفاوت خواهد بود اما به‌طور میانگین شاید بتوان گفت اکثر افراد به حدود 12 تا 15 جلسه درمان نیاز دارند. برای کسب اطلاعات در زمینه علم روانشناسی کلیک کنید. 

 

انواع روان درمانی

با توجه به اینکه اختلالات روحی انواع مختلفی دارند نمی‌توان از یک شیوه درمانی برای تمامی آن‌ها استفاده کرد. به همین خاطر انواع متفاوتی از روان درمانی وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

1. دارودرمانی

یکی از شناخته‌شده‌ترین و قدیمی‌ترین روش‌های روان درمانی استفاده از داروهاست. درمان‌های دارویی به دلیل هزینه پایین و همین‌طور اثربخشی سریع‌شان معمولاً جزء اولین اقدامات درمانی موردنظر هر فرد هستند. بااین‌حال متخصصین توصیه می‌کنند که بهتر است درمان‌های دارویی را به‌عنوان یک روش تکمیلی و در کنار سایر روش‌ها مورداستفاده قرار دهید. زیرا امروزه ثابت‌شده که اگرچه داروها نقش بسیاری در کاهش شدت اختلالات دارند، اما بااین‌حال آن‌ها صرفاً باعث از بهبود علائم می‌شوند و بیماری فرد را به شکل کامل درمان نمی‌کنند.

2. درمان‌های فردی

درمان‌های فردی به‌عنوان یکی از متداول‌ترین روش‌های روان درمانی شناخته می‌شوند. در این شیوه بیمار در جلساتی فردی با درمانگر شرکت کرده و با توجه به نوع مشکل وی اقدامات درمانی مختلفی صورت می‌گیرد. طیف وسیعی از روش‌های روان درمانی فردی وجود دارد که با توجه به نوع مشکل فرد و اهدافی که برای درمان در نظر گرفته‌شده از آن‌ها استفاده می‌شود. برای مثال درمان شناختی رفتاری به دنبال ایجاد تغییر در طرز فکر و شیوه رفتار فرد است. درحالی‌که درمان‌های هیجان محور به دنبال برطرف کردن احساسات منفی هستند که فرد تجربه کرده است.

برای دریافت مشاوره جنسی و مشاوره رابطه دختر و پسر کلیک کنید.

3. درمان‌های گروهی

درمان گروهی نیز مانند روان درمانی‌های فردی انواع مختلفی دارد. اما درمان به‌جای یک نفر برای گروهی از افراد با مشکلی یکسان صورت می‌گیرد.

در روان درمانی‌های گروهی فرد پی به تنها نبودن و تجربه احساسی مشترک با افرادی مانند خودش می‌شود. این موضوع بزرگ‌ترین مزیت این روش است. در نتیجه فشار روانی فردی کاهش پیدا می‌کند.

4. درمان‌های خانوادگی

طبق تجربه بیماری روحی یکی از اعضای خانواده، سلامت روان سایر اعضا را نیز تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. همچنین درصورتی‌که شرایط نامناسب خانه یکی از دلایل بیماری فرد باشد، درمان و بازگرداندن فرد به محیط ناسالم قبلی باعث بروز مجدد مشکلات می‌شود. به همین خاطر ایجاد جلسات خانوادگی یکی از انواع روان درمانی بود که برای حل این مشکل پیشنهاد شد.

در این شیوه از روان درمانی اگرچه تمرکز اصلی درمان روی بیمار است اما بااین‌حال خانواده وی نیز به لحاظ سلامت روان موردبررسی قرارگرفته و آموزش‌هایی برای بهبود شرایط و تعامل با یکدیگر به آن‌ها داده می‌شود. برای دریافت مشاوره خانواده کلیک کنید.

5. درمان‌های حمایتی

روش‌های حمایتی را شاید کمتر بتوان به‌عنوان شیوه‌ای از درمان در نظر گرفت. در این شیوه سعی بر این است که با انجام برخی حمایت‌ها به فرد کمک شود تا در طی یک بحران روحی سلامت روان خود را حفظ کرده و آسیب کمتری ببیند.

 

چه افرادی می‌توانند از روان درمانی استفاده کنند؟

رواندرمانی تنها برای کمک به بیماران حاد روانی نیست؛ بلکه تمامی افراد و در هر گروه سنی از خدمات روان درمانی استفاده می‌کنند.

مشاوره‌های پیش از ازدواج، خانواده‌درمانی، درمان‌های مربوط به ترک اعتیاد و یا حتی آموزش‌هایی درزمینهٔ برخورد با کودک و نوجوان، آشنایی با نیازهای آن‌ها و راه‌هایی برای بهبود تربیت آن‌ها ازجمله اقداماتی هستند که با مراجعه به مراکز روان درمانی از آن‌ها بهره مند می‌شوید. برای دریافت مشاوره قبل از ازدواج کلیک کنید.

 

آیا روان درمانی واقعاً مفید است؟

یکی از رایج‌ترین سؤالات این است که استفاده از جلسات رواندرمانی چه اهمیتی دارد؟

آیا این جلسات به حد کافی مفید هستند؟

برای پاسخ به این سؤال در نظر داشته باشید که مشکلات روحی، حتی آن‌هایی که بسیار ساده هستند و صرفاً با دریافت یک مشاوره قابل‌حل خواهند بود، بخش زیادی از انرژی و توانایی فرد برای فعالیت در محیط را از وی می‌گیرند.این موضوع باعث خواهد شد که بهره‌وری فرد کاهش پیداکرده یا مشکلاتی را در بخش‌های مختلفی از زندگی برای مثال در برخورد با دیگران پیدا کند. به همین خاطر استفاده از جلسات روان درمانی به فرد کمک می‌کند تا پیش از جدی شدن این مشکلات آن‌ها را حل کند.

جلوگیری از پیشرفت، عود و یا مزمن شدن بیماری‌های روانی نیز یکی دیگر از مزایایی است که روان درمانی‌ها به همراه خواهند داشت. درصورتی‌که برای درمان بیماری‌های روحی اقدامی انجام نگیرد، این احتمال وجود دارد که آن‌ها به‌صورت مزمن در فرد باقی مانده یا مانند اعتیاد، شدت آن‌ها به‌تدریج افزایش پیدا کند. به همین خاطر معمولاً توصیه می‌شود که نسبت به درمان این اختلالات حساسیت کافی را داشته باشید. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه روان درمانی می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

 

 

سؤالات متداول

بهترین شیوه روان درمانی کدام است؟

با توجه به اینکه اختلالات روانی انواع مختلفی دارند و دلایل ایجاد آن‌ها نیز با یکدیگر تفاوت دارد، نمی‌توان یکی از روش‌های درمانی را بهتر از سایرین دانست و برای هر اختلال، با توجه به نوع آن و اهداف درمانی که در نظر گرفته‌شده است، یکی از انواع روان درمانی مورداستفاده قرار می‌گیرد.

روان درمانی برای چه افرادی کاربرد دارد؟

علاوه بر افرادی که دچار بیماری‌ها و اختلالات روانی هستند، شما می‌توانید برای انتخاب همسر، حل مشکلات موجود در روابط عاطفی، آموزش راهکارهایی در زمینهٔ تربیت کودک و نوجوان و یا ترک اعتیاد نیز به مراکز روان درمانی مراجعه کنید.

قرص آلپرازولام که اغلب با نام تجاری زاناکس شناخته می‌شود یکی از انواع داروهای ضد اضطرابی بنزودیازپینی است که برای مشکلاتی نظیر اختلالات خواب، حمله عصبی و اضطراب فراگیر تجویز می‌شود. با این حال این دارو قابلیت ایجاد وابستگی و اعتیادآوری شدید روانی دارد؛ به همین خاطر حتما شروع و نحوه قطع مصرف آن باید زیر نظر متخصص صورت گیرد. در ادامه به توضیحات بیشتری در مورد موارد مصرف و عوارض جانبی استفاده از قرص آلپرازولام پرداخته‌ایم. در صورتی که مدت زیادی است که از این دارو مصرف می‌کنید حتما نیاز به دریافت مشاوره روانشناسی دارید.

آشنایی با قرص آلپرازولام و موارد مصرف آن

آلپرازولام یا همان زاناکس یکی از انواع داروهای ضداضطرابی است که در طبقه‌بندی دارویی در دسته بنزودیازپین‌ها قرار می‌گیرد. از این دارو اغلب برای درمان اضطراب و حملات عصبی پنیک استفاده می‌شود.

قرص آلپرزولام با افزایش اثر برخی نوروترنسمیترها در مغز نظیر گابا منجر به افزایش عملکرد مهاری در سیستم عصبی می‌شود. در نتیجه آرامش بیشتری سبب می‌شود. از همین رو در پی مصرف کاهش علائم اضطرابی (نظیر کاهش تپش قلب، بی قراری و بی خوابی) تجربه می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه داروهای ضد اضطراب کلیک کنید. 

عوارض جانبی مصرف قرص آلپرازولام

همانند هرداروی دیگری مصرف قرص آلپرازولام نیز با عوارض جانبی بالقوه‌ای همراه خواهد بود. عوارض در برخی افراد بیش از سایرین دیده می‌شود. از جمله این عوارض می‌توان به احساس گیجی، کاهش میل جنسی، سرگیجه و احساس سبکی در سر اشاره کرد. برای کاهش سرگیجه ناشی از مصرف قرص آلپرازولام ، به آرامی از جا برخیزید و به طور ناگهانی از موقعیت تکیه داده یا نشسته تغییر حالت ندهید. توجه داشته باشید که این دارو اعتیادآور است؛ در نتیجه هرگز سرخود از این دارو مصرف نکنید. از همین رو اکیدا توصیه می‌کنیم برای شروع یا قطع مصرف زاناکس حتما با یک متخصص مشورت نمایید.

بیشتر بخوانید : بنزودیازپین ها

تداخلات دارویی با قرص آلپرازولام

تداخلات دارویی بر مکانیسم دارو تاثیر گذاشته و برخی عوارض جانبی جدی را تشدید می‌نماید. در نتیجه نباید داروهای مختلف را به طور سرخود و همزمان با یکدیگر مصرف کنید. در زمان مراجعه به متخصص حتما او را در جریان داروهایتان بگذارید.

از جمله داروهایی که در مکانیسم عمل قرص آلپرازولام تداخل ایجاد می‌کنند می‌توان به مصرف همزمان سایر داروهای ضد اضطرابی، داروهای ضدتشنج و برخی ضدافسرگی‌ها اشاره کرد. در واقع هرگونه دارویی که همانند قرص آلپرازولام منجر به مهار و سرکوب سیستم عصبی می‌شود، می‌تواند در تداخل با این دارو به تضعیف مضاعف سیستم عصبی مرکزی بیانجامد و عوارضی نظیر خواب آلودگی مفرط، کاهش سطح هشیاری، اغماء و حتی مرگ را در پی داشته باشد. در نتیجه هنگامی که پزشک برای شما قرص آلپرازولام تجویز می‌کند باید او را در جریان سایر داروهایی که مصرف می‌کنید، قرار دهید.

بیشتر بخوانید : اختلالات اضطرابی 

نکاتی که هنگام مصرف آلپرزولام باید به آن ها توجه کنید

– اگر از قبل داروهای ضداضطرابی دیگری نظیر دیازپام یا لورازپام مصرف دارید، سوابق پزشکی و دارویی خود را با متخصص در میان بگذارید.

– ابتلا به برخی بیماری‌ها می‌تواند بر عملکرد این دارو اثر گذاشته و منجر به عوارض جانبی ناخوشایندی شود. از همین رو در صورت وجود مشکلاتی نظیر بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های کبدی، مشکلات ریوی یا تنفسی و یا اختلالات خواب نظیر آپنه خواب و یا داشتن سابقه اعتیاد (به هرگونه مواد یا الکل) حتما موضوع را با متخصص در میان بگذارید.

– این دارو باعث ایجاد احساس خواب آلودگی و گیجی می‌شود. در نتیجه پس از مصرف از انجام فعالیت‌هایی مثل رانندگی که به هشیاری نیاز دارند، بپرهیزید.

– استفاده از قرص آلپرازولام باعث تضعیف سیستم عصبی مرکزی می‌شود. استفاده همزمان از الکل یا مواد مخدر این تاثیر را به طور مفرط افزایش داده و حتی در مواردی منجر به اغما و یا مرگ می‌شود.

– قبل از انجام عمل‌های جراحی یا مراجعه به دندانپزشک در مورد مصرف این دارو به پزشک خود اطلاع دهید.

قدم آخر و جایگزین آلپرازولام

در نظر داشته باشید که مصرف داروهای ضد اضطرابی همیشه برای درمان  اختلالات اضطرابی لازم نیست. در بسیاری از موارد با دریافت درمان‌های غیر دارویی نظیر روان درمانی با رویکرد شناختی رفتاری مساله از بین می‌رود و دیگر نیازی به مصرف قرص هایی نظیر آلپرازولام نیست.

با توجه به عوارضی که این داروها به همراه دارند اکثر متخصصین همواره توصیه می‌کنند که برای مشکلات روان شناختی (یعنی مسائلی که ریشه در ذهن و روان دارند)، ابتدا به یک روانشناس مراجعه کرده و روان درمانی را امتحان کنید. در صورتی که علائم اضطرابی شما بسیار شدید بوده یا به دلیل وجود مشکلات روانشناختی امکان ادامه جلسات وجود نداشت، مصرف دارو ضرورت داشته و درمانگر شما را به یک روانپزشک ارجاع خواهد داد تا مصرف دارو را همزمان با رواندرمانی آغاز نمایید. چرا که تجویز دارو به معنای درمان نیست و تنها مانند مسکن برای مدت کوتاهی موثر خواهند بود. برای آشنایی با برترین روش های درمان اضطراب شدید کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه قرص آلپرازولام می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

 

 

سوالات متداول

آیا قرص آلپرازولام اعتیادآور است؟

بله مصرف سرخود این دارو در دوزهای کنترل نشده می تواند آثار اعتیادی به جای بگذارد. از همین رو بسیار اهمیت دارد که در مورد شروع و نحوه قطع مصرف این دارو حتما با یک متخصص مشورت کنید و طبق تجویز و توصیه پزشک پیش بروید.

آیا مصرف قرص آلپرازولام می تواند به اوردوز منجر شود؟

مصرف بیش از حد آلپرازولام همانند هر داروی دیگری می تواند با خطر اوردوز همراه شود. در حقیقت دوزهای بالای این دارو با تضعیف و مهار سیستم عصبی مرکزی علائم حیاتی و سطح هشیاری انسان را کاهش می دهد و در نتیجه می تواند با پیامدهای جبران ناپذیری همراه شود.

علت دروغگویی چیست؟ چنین سوال ساده ای، باید با یک پاسخ ساده همراه باشد. اما متأسفانه اینطور نیست. با این حال، نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد اکثر ما انگیزه های مشابهی برای دروغ گفتن داریم. ما در دنیایی زندگی می کنیم که دروغگویی به یک اتفاق نسبتا رایج تبدیل شده است. درک اینکه چرا برخی از افراد اغلب دروغ می گویند بدون هدف روشن و زمانی که دروغ ها معمولا به راحتی قابل رد هستند دشوار است.

محققان می گویند دلایل مختلفی وجود دارد که چرا برخی افراد اجباری دروغ می گویند. افرادی که به طور مکرر دروغ می گویند اغلب تمایل به کنترل دارند. چنین افرادی همچنین ممکن است نگران باشند که اگر حقیقت بتواند آن ها را ضعیف جلوه دهد، مورد احترام قرار نخواهند گرفت. در ادامه مقاله علت های دروغ گویی را به طور واضح شرح داده ایم. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دروغ گویی در مردان و دروغگویی در زنان کلیک کنید.

منبع: علت دروغگویی | 8 دلیل اصلی دورغگویی  

علت دروغگویی چیست

با اینکه دروغگویی عملی رایج است، اما اکثر مردم انتظار شنیدن دروغ از اطرافیانشان را ندارند و به همین خاطر، بیشتر دروغ ها را باور می کنند. دروغگویی می تواند علت های متفاوتی داشته باشد و افراد با توجه به شرایط و موقعیتی که دارند مجبور به دروغگویی می شوند. اگرچه برخی از افراد از روی عادت و با اراده ی خود دروغ می گویند و متأسفانه امروزه بین مردم، این رفتارها رایج شده است. اما یک نوع دروغگویی بیمارگونه هم وجود دارد. چنین افرادی، درواقع معتقدند که حقیقت را می گویند و از دروغ خود آگاه نیستند. این مشکلات می تواند ریشه در اتفاقات نا خوشایند کودکی یا تربیت نادرست خانوادگی داشته باشد.

چرا مردم دروغ می گویند

اگر فکر می کنید مردم فقط برای اینکه از مجازات شدن قصر در بروند یا شما را فریب بدهند دروغ می گویند، متأسفانه در اشتباه هستید. دلایل بی شماری وجود دارد و درک ” چرای” پشت دروغ به شما کمک می کند تا حقیقت و علت دروغگویی را بفهمید. در اینجا رایج ترین علت های دروغگویی را شرح داده ایم.

آرام کردن یا راضی کردن دیگران

برخی از مردم دروغ می گویند تا مخاطبان خود را درگیر خود نگه دارند و احساساتی را ایجاد کنند تا آن ها بتوانند همدردی کنند. بسیاری از مردم برای حفظ آرامش در زندگی خود یا فقط برای اینکه کسی لبخند بزند دروغ می گویند. این نیت خیر جای خود، اما گاهی انسان نیاز به برخورد با حقیقت دارد، حتی اگر حقیت تلخ و ناخوشایند باشد.

برای جلوگیری از تنبیه شدن

دروغ گفتن زمانی که می دانیم قرار است تنبیه یا مجازات شویم تقریبا قابل انتظار است. این کار شما را به جایی نخواهد رساند زیرا هم شما هم بقیه حقیقت را می دانید و شما در نهایت گرفتار دروغ های خود خواهید شد.

برای آزمایش اعتماد

گاهی اوقات افراد ناصادق سعی می کنند با دلیل خاصی به شما دروغ بگویند این افراد به شما دروغ می گویند تا ببینند چقدر به آن ها وفادار هستید. آن ها این کار را انجام می دهند تا ببینند وقتی واقعا به شما نیاز دارند آن جا خواهید بود یا خیر. همینطور میخواهند بدانند شما در چه سمتی هستید. ممکن است هرگز به حقیقت پی نبرید اما سعی کنید به هر قیمتی از این نوع روابط اجتناب کنید.

نمی خواهند شما را نا امید کنند

اغلب افرادی که دروغ پشت دروغ می گویند نگران از دست دادن احترام اطرافیان خود هستند. آن ها نیاز دارند که دوست داشته بشوند. می خواهند شما برایشان ارزش قائل بشوید و تحت تأثیر آن ها قرار بگیرید. به همین دلیل دروغ می گویند تا مبادا حقیقت آن ها را به سمت شرمساری سوق دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاثیر دروغ و پینهان کاری در ازدواج کلیک کنید.

اعتیاد به دروغگویی

افرادی که از روی ناخودآگاه دروغ می گویند. و به شکلی دروغ، برای آن ها روتین زندگی شان شده است. این افراد در شرایط های گوناگون، دروغ را در درجه اول قرار می دهند و برای گفتن آن هیچ سختی ندارند. اعتیاد به دروغگویی یک مشکل جدی است. اگر فکر می کنید در طول روز و درمکالمات خود مداوم دروغ میگویید و این کار برایتان تبدیل به عادت شده، هرچه سریع تر برای رفع این مشکل اقدام کنید.

چاپلوسی کردن

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که متوجه چاپلوسی دیگران شده باشید. افراد ممکن است به دلیل رسیدن به هدفی یا جلب اعتماد، اقدام به گفتن دروغی بکنند که بیشتر شبیه به چاپلوسی می باشد تا حقیقت. همینطور گاهی افراد برای سوء استفاده کردن از شما، با چاپلوسی نزدیکتان می شوند. بنابراین، در مکالمات خود به این نکته توجه داشته باشید.

افراد خودشیفته به حقیقت اهمیت نمی دهند

زمانی که احساسات و طرز فکر دیگران هیچ اهمیتی برای شما نداشته باشد و عملا فقط به خودتان اهمیت بدهید، دروغ گفتن برای شما چندان کار بدی به نظر نمی رسد و وقتی این افراد دروغ می گویند، مانند کسی که دروغ شنیده آزار نمی بینند.  

برای لو نرفتن دروغی که قبلا گفته شده

حتما این جمله ی معروف که می گویند “دروغ، دروغ میاره رو شنیده اید”. یکبار دروغ گفتن، فرآیند پیوسته ای از دروغ ها را ایجاد می کند که شما را در منجلابی که خود درست کرده اید می اندازد. همینطوراین کار استرس شما را نیز افزایش می هد و فکرتان را درگیر می کند.

 

حقایقی در مورد افراد دروغگو

1_ برخی از افراد که دروغ می گویند قصد دارند که خود را محترم و بزرگ نشان بدهند. معمولا آن ها ادعای زیادی دارند و سعی می کنند خود را همیشه خوب و عالی نشان دهند. حتی اگر هیچکدام از این ادعا ها حقیقت نداشته باشد.

2_ بسیاری از دروغ ها به دلیل محافظت از خود یا دیگران می باشد. به نوعی این نوع دروغ از رایج ترین دروغ ها می باشد.

3_ برخی از افراد برای صدمه زدن به دیگران یا خراب کردن زندگی سایر افراد دروغ می گویند. این نوع دروغ، از ناپسند ترین دروغ ها می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه برخورد صحیح با آدم دروغگو کلیک کنید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه دروغگویی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی خانواده با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

 

سوالات متداول

آیا دروغگویی محدوده سنی دارد؟

دروغگویی محدوده سنی ندارد اما با توجه به تحقیقات به عمل آمده  بیشترین میزان دروغگویی در سنین 13 الی 17 سالگی می باشد.

آیا دروغگویی نسبت به جنسیت متفاوت است؟

این باور کاملا اشتباه است و هر انسانی با هر جنسیتی می تواند دروغ می گوید.  

در دنیای امروز، متأسفانه بد دهنی یکی از عادت های روزمره برخی افراد شده است. اما افراد کمی برای ترک این عادت اقدام می کنند. دلایل مختلفی می تواند باعث بد دهنی افراد شود. از جمله عصبانیت که شایع ترین عامل این مشکل است. به طور حتم نوع رفتار و برخورد ما در بین مردم با توجه به شرایط، و اینکه چه نسبتی با آن ها داریم متفاوت است و بد دهنی را هم می توان به نوعی تاثیرپذیری از اطرافیان نام برد. اما اینکه شخصی بد دهن باشد انتخاب خود او است و رفتارها و حرف های اطرافیان تنها بخش کوچکی از این مشکل را به خود اختصاص می دهد. بد دهنی تاثیرات مخربی در زندگی و روابط افراد می گذارد و تا حدودی موجب بروز اختلالات روانی می شود.

منبع: چطوری بد دهنی را ترک کنیم

علت اینکه برخی افراد بد دهنی می کنند چیست

معمولا بد دهنی علت های پیش پا افتاده ای دارد. افراد برای بروز احساسات منفی و خشم و عصبانیت خود و همینطور برخی نوجوانان به دلیل موقعیت سنی که دارند، اقدام به این عمل ناپسندانه می کنند. در ادامه از شایع ترین علل بد دهنی در افراد را می خوانید:

1_ برای بیان احساس خشم و عصبانیت نسبت به سایر افراد و اتفاقات . برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کنترل خشم کلیک کنید.

2_ حضور در جمع هایی که بیش از اندازه صمیمی هستند و بد دهنی را به عنوان یک امر جالب و یک نوع عادت، یا برای شوخ طبعی و خندیدن در نظر می گیرند.

3_ برای کاهش استرس یا پنهان کردن آن

4_ درد کشیدن ( برای مثال دردی طاقت فرسا در عضوی از بدن دارید یا ضربه ای به بدنتان وارد شده است)

5_ زمانی که از رسیدن به چیزی یا هدفی ناکام می مانیم و همین موضوع موجب عصبانیت ما می شود.

پیامدهای بد دهنی

بد دهانی اگر تبدیل به عادت شود. فرد بی ملاحظه به موقعیتی که دارد؛ نا سزا بگوید. در دراز مدت اثرات مخربی که بر سلامت روان و زندگی او وارد می شود را می بیند. پیامدهای منفی بد دهانی به شرح زیر است:

_ باعث درگیر شدن و از بین رفتن احترام می شود. ( گاهی ممکن است شخص مقابل در درگیری ها بد دهنی کند. در این صورت باید صبر پیشه کنید و شما نیز این کار را انجام ندهید تا درگیری بالا نگیرد)

_ روابط دوستانه، عاشقانه یا خانوادگی به خطر می افتد و گاهی ممکن است از هم بپاشد ( شاید در روابط دوستانه خود این مورد را یک موضوع کم اهمیت می بینید. اما بد دهنی در روابط باعث می شود اطرافیان کمتر به شما اعتماد کنند و حرف های شما را بپذیرند.) توصیه می کنیم مقاله احترام به همسر را مطالعه نمایید.

_ ارزش و احترام خود را نزد دیگران از دست می دهید

_ جایگاه اجتماعی پایینی به خود اختصاص می دهید

چگونه بد دهنی را ترک کنیم

درست است که بد دهنی تبدیل به یک عادت می شود اما برخی افراد فکر می کنند نمی شود دست از عادات برداشت و آن ها را تغییر داد. بد دهنی نیز به مرور زمان با تمرین و صبر از بین می رود. اگر تصمیم به ترک بد دهنی خود یا اطرافیان دارید، در ادامه برخی از راهکار هایی که به شما در ترک این عادت بد کمک کند را آورده ایم.

عصبانیت خود را کنترل کنید

کنترل عصبانیت برای اکثر افراد کمی دشوار است. اما اولین قدم برای رسیدن به شخصیتی سالم و به دور از بد دهنی می باشد. تمرین کنترل عصبانیت حتی در مواقعی که کمتر خشمگین هستید می تواند در این راه کمک شایانی به شما بکند. در مواقع عصبانیت با شمردن اعداد یا خوردن یک لیوان آب، همینطور مکرر نفس عمیق کشیدن خشم خود را کنترل کنید تا از بروز بد دهنی جلوگیری شود. شما می توانید کارهایی که مختصرا به شخص شما آرامش می دهد را در چنین مواقعی امتحان کنید.

تغییر حالت و دوری از محیط درگیری

برای چند دقیقه از مکانی که دعوا و درگیری اتفاق افتاده دور شوید. یا با تغییر حالت از نظر فیزیکی خود را دعوت به آرامش و سکوت کنید. برای مثال قفل انگشت های دست به هم و بالا آوردن آن ها به حالت نرمش می تواند موثر باشد. توصیه می کنیم مقاله آرامش روان با راهکارهای عملی را مطالعه نمایید.

پاداش و تنبیه در نظر بگیرید

با هربار موفقیت در تمرین ترک بد دهنی به خود پاداش بدهید. اگر توانستید درموقعیت های سخت جلوی بد دهنی خود را بگیرید، یا حتی این عادت را کمتر کرده اید می توانید برای تشویق و امیدواری، به خود جایزه ای بدهید. برعکس اگر نتوانستید در موقعیتی خود را کنترل کنید و این عادت را تکرار کرده اید، با جریمه ای خود را تنبیه کنید تا بار دیگر تکرار این عادت برای شما سخت تر شود.

صبور باشید

اگر شما فردی بد دهن هستید، نمی توانید در کمترین زمان ممکن این عادت را ترک کنید و به اصطلاح راه صد ساله را یک شبه به پایان برسانید. در ابتدا میزان آن را کاهش دهید. با  استفاده از تمرین هایی که در بالا ذکر شده است. سعی کنید نا امید نشوید و دست از تلاش بر ندارید. صبر و شکیبایی کلید بسیاری از موفقیت ها است.

برای دریافت مشاوره در زمینه دروغگویی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

انتخاب دوست در نوجوانی مسئله‌ای است که بیش از هر چیز دیگری در این دوران اهمیت دارد و شکل گیری هویت و شخصیت فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. چرا که افراد در این دوران بیشتر از هر کس دیگری با دوستان خود وقت می‌گذارند و اغلب ترجیح می‌دهند از آن‌ها در رفتارها و کارهای خود الگوبرداری کنند. طبیعی است که در این میان اگر فرزند شما گزینش صحیحی در انتخاب دوستان خود نداشته‌باشد و به اصطلاح گیر دوست ناباب بیوفتد، آسیب‌های فراوانی را متحمل می‌شود. وظیفه‌ی والدین است تا فرزندان خود را در انتخاب دوست مناسب راهنمایی و هدایت کنند. با آگاهی از اصول تربیت نوجوان و کمک گرفتن از یک فرد متخصص می‌توانید بهترین راهنمای فرزند خود در این دوران باشید. برای دریافت نوبت مشاوره خانواده کلیک کنید.

 

بیشتر بخوانید : مشکلات نوجوانی

منبع: انتخاب دوست در نوجوانی | چرا انتخاب دوست در دوره نوجوانی اهمیت دارد؟

اهمیت انتخاب دوست در دوران نوجوانی

انتخاب دوست مناسب در دوران نوجوانی از آن‌جایی اهمیت دارد که به افزایش امنیت اجتماعی و روانی نوجوان کمک می‌کند و او را در بسیاری از زمینه‌ها رشد می‌دهد. داشتن دوست و عضو بودن در گروه‌های دوستی در نوجوانی به فرد احساس تعلق داشتن می‌دهد و بر اعتماد به نفس او می‌افزاید. داشتن دوستان سالم باعث می‌شود فرد تجربیات مثبتی در زمینه ارتباطات اجتماعی کسب کند و همین مسئله عبور از بحران‌های بلوغ روانی اجتماعی را برای او آسان‌تر می‌کند. نوجوانان در فرآیند دوست یابی با عقاید و باورهای مختلف و گوناگون مواجه می‌شوند و می‌توانند هویت مستقل خود را شکل دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه ارتباط با نوجوان‌تان حتما مشاوره نوجوان دریافت نمایید.

 

نقش والدین در کمک به نوجوان در انتخاب دوست

اغلب افراد در دوران نوجوانی تمایل دارند به شیوه‌ی مستقلانه‌ای برای روابط خود وانتخاب اطرافیانشان عمل کنند. اما با این حال هنوز هم به حمایت و راهنمایی‌های والدین در انتخاب دوست در نوجوانی نیاز دارند. در شرایطی که بسیاری از والدین نمی‌دانند چگونه در فرآیند دوست یابی به نوجوان خود کمک کنند، راهکارهای زیر می‌توانند کمک کننده باشند:

1.انتخاب دوست در نوجوانی | اولین دوست نوجوان خود باشید

اولین کاری که باید انجام دهید این است که ارتباطات مثبتی با فرزند خود برقرار کنید و اولین دوست صمیمی او باشید؛ چرا که روابط صمیمانه‌ی فرزندان با والدینشان زمینه را برای شکل دهی روابط دوستی سالم‌تر فراهم می‌کند. علاوه بر این اگر رابطه‌ی خوبی با فرزند خود داشته‌باشید، حرف شنوی و پذیرش بیشتری نسبت به راهنمایی‌ها و توصیه‌هایتان خواهد داشت.

در دوران نوجوانی که فرزندتان روحیه حساس‌تری دارد، شما نیز انعطاف‌پذیری خود را در برابر آن‌ها افزایش دهید و سعی کنید روابط نزدیک‌تری با آن‌ها برقرار نمایید. برای حل تعارضات و اختلافات والد و فرزندی و بهبود روابط میان خود می‌توانید از روانشناس نوجوان و یا مشاوره خانواده کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات در زمینه روانشناسی نوجوان کلیک کنید.

2.شناخت و آشنایی با دوستان نوجوان

معمولا والدین می‌ترسند که فرزندشان دوست ناباب پیدا کند و تحت تأثیر رفتارهای ناپسند او قرار بگیرد. به همین دلیل توصیه می‌کنیم بر دوستان فرزند خود نظارت غیرمستقیم داشته‌باشید. سعی کنید دوستان او را کامل بشناسید. برای کمک به انتخاب دوست در نوجوانی فرزندتان یک مهمانی ترتیب دهید و همسالان و همکلاسی‌های او را به خانه‌تان دعوت کنید. با این کار می‌توانید رفتارهای آن‌ها را به دقت بررسی کنید و ببینید آیا دوستان مناسبی برای فرزندتان هستند یا خیر.

3.انتخاب دوست در نوجوانی | نه گفتن را به فرزند خود بیاموزید

برای آنکه فرزند نوجوانتان بتواند در ارتباطات خود با دوستانش بهتر و سالم‌تر عمل کند و در برابر وسوسه‌ها و پیشنهادات نابهنجار برخی از آن‌ها مقاومت کند، باید مهارت نه گفتن و جرأت‌ورزی را به او یاد دهید. این مهارت‌ را با الگوپذیری از شما نیز یاد می‌گیرند، بنابراین سعی کنید الگوی مناسبی برای او باشید. یادگیری این مهارت به فرد کمک می‌کند اعتماد به نفس خود را بالا ببرد و احساس کارآمدی داشته‌باشد. از این رو با حفظ استقلال خویش در برابر دیگران می‌تواند پیشنهادات ناسالم آن‌ها را رد کند.

4. قوانین را مشخص کنید

برای این که فرزند نوجوان تان بتواند دوستان مناسبی انتخاب کند، لازم است قوانینی را برای او در نظر بگیرید. در صورتی که برای فرزند خود چهارچوب‌ها و قوانین را به طور واضح توضیح ‌دهید و خود نیز به آن‌ها عمل کنید، نمی‌تواند خارج از قوانین رفتار کند. میزان صمیمیت در روابط والدین و فرزندان بر اثر بخشی و پیروی از قوانین تأثیر انکارناپذیری دارد. توجه داشته‌باشید که این قوانین نباید خشک باشند.

هنگامی که نوجوان به اعتقادات و ارزش‌های خانوادگی پایبند باشد، در انتخاب دوستان حتی در نوجوانی خود دقت بیشتری به خرج می‌دهد. این موضوع را به او آموزش دهید که دوست هرکس بیانگر نوع شخصیت اوست و باید دوستی برای خود انتخاب کند که بیشترین وجه اشتراک را با ارزش‌های او داشته‌باشد.

بیشتر بخوانید : تاثیر دوست در نوجوانی

5. انتخاب دوست در نوجوانی | پاداش دادن و تقویت رفتار

به جای تمرکز کردن بر امور منفی و نبایدهای روابط دوستی فرزندتان، سعی کنید به جنبه‌های مثبت روابط او توجه کنید. با تمرکز کردن بر رفتارهای مثبت فرزند خود می‌توانید به او کمک کنید تا رفتارهای اجتماعی مناسب‌تری را در خود پرورش دهد. او را مدام تشویق کنید و برایش حامی باشید. در مورد روابط امن و رفتارهای مناسب فرزندتان به او بازخوردهای مثبت بدهید و رفتارهایش را با پاداش‌‌های کلامی و یا بغل کردن و خریدن یک چیز جزئی تقویت کنید. این سبک تربیتی به طور خودکار احتمال انتخاب‌های نادرست او را کاهش می‌دهد.

برای دریافت مشاوره در زمینه انتخاب دوست در نوجوانی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

 

 

 

سوالات متداول

چرا انتخاب دوست در نوجوانی از اهمیت بسیاری برخوردار است؟

داشتن روابط گسترده و دوستان سالم امنیت روانی و اجتماعی نوجوان را تأمین می‌کند و منجر به افزایش اعتماد به نفس او می‌شود. در فرآیند دوست یابی فرد با باورها و عقاید مختلف آشنا شده و می‌تواند هویت مستقل خود را پیدا کند.

چگونه می‌توانم فرزندم را از دوستان ناباب دورنگه دارم؟

امر و نهی مستقیم به نوجوان باعث ایجاد نوعی مقاومت در او و در نتیجه سرپیچی کردن از حرف‌هایتان می‌شود. در این وضعیت احتمال بیشتری دارد که به سمت دوست ناباب بروند. بنابراین سعی کنید رابطه خود را با فرزند نوجواناتان صمیمانه‌تر کنید و دوستان فرزند خود و خانواده‌ی آن‌ها را بشناسید.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی

 

ورود به صفحه

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: انتخاب دوست در نوجوانی | چرا انتخاب دوست در دوره نوجوانی اهمیت دارد؟

کنار آمدن با گذشته همسر برای بسیاری از افراد چالش بزرگی است. همه افراد دوست دارند اولین و آخرین عشق همسرشان باشند و به همین خاطر در هنگام مواجه شدن با واقعیتی غیرازاین دچار احساسات متضاد بسیاری خواهند شد. گذشته همسر و نگرانی‌هایی که دراین‌باره وجود دارد، هنگامی شدیدتر می‌شود که شما متوجه شوید وی در گذشته علاوه بر روابط عاطفی، رابطه جنسی را نیز تجربه کرده و این موضوعی است که تحمل آن برای بسیاری از افراد سخت خواهد بود. اگر احساس می‌کنید که در برخورد و کنار آمدن با این مساله دچار سردرگمی شده‌اید، می‌توانید از مشاورین خانواده کمک بگیرید. ما نیز در این مطلب راجع به این موضوع و راه‌های کنار آمدن با آن صحبت خواهیم کرد.

 منبع: کنار آمدن با گذشته همسر

آیا باید با روابط گذشته همسر کنار آمد؟

گذشته عاطفی و جنسی همسر ازجمله مسائلی است که می‌تواند تبدیل به دغدغه ذهنی شما شود، چه بسا کنار آمدن با گذشته همسر کار هرکسی نیست. مواجه‌شدن با این واقعیت که همسرتان در گذشته به فرد دیگری علاقه داشته یا با وی رابطه جنسی برقرار کرده، می‌تواند باعث بروز احساسات ناخوشایندی شود. شما از یک سو به این خاطر که تنها شریک عاطفی همسرتان نیستید دچار ناراحتی می‌شوید و از سوی دیگر احتمالاً این اضطراب را تجربه می‌کنید که شاید همسرتان به سراغ روابط پیشین خود بازگردد یا به هر دلیلی شما را نیز کنار گذاشته و به سراغ فرد دیگری برود. این احساسات به‌ویژه در شرایطی شدت پیدا می‌کند که خودتان متوجه این گذشته شده باشید و همسرتان دراین‌باره به شما چیزی نگفته باشد.

کنار آمدن با گذشته همسر چالشی است که در بسیاری از مواقع می‌تواند باعث به هم خوردن یک رابطه یا آسیب دیدن جدی آن باشد. به همین خاطر توصیه می‌شود که پیش از تصمیم‌گیری در این زمینه از یک مشاور کمک بگیرید. مشاورین می‌توانند بدون جانب‌داری و با استفاده از تخصص و تجربه خود به شما کمک کنند. برای کسب اطلاع در زمینه ازدواج موفق کلیک کنید. 

 

راهکارهایی برای کنار آمدن با گذشته همسر

فهمیدن اینکه همسرتان در گذشته روابط دیگری داشته، موضوعی است که خیلی از مردان و زنان را ناراحت می‌کند و این در حالی است که شاید بسیاری از اطرافیان احساسات شما را درک نکنند و نگرانی‌هایتان را بی‌مورد بدانند. البته شاید برخی افراد نیز به دلیل علاقه‌شان به شما، در زمینهٔ نگرانی‌های‌تان بیش‌ازحد حساسیت نشان دهند. در این شرایط نیاز دارید تا فردی بدون این جانب‌داری‌ها در زمینه راه های کنار آمدن با گذشته همسر به شما راهکار نشان دهد. بهتر است در کنار استفاده از راهکارهای زیر، حتما از یک مشاور درزمینهٔ خانواده‌درمانی نیز کمک بگیرید. مشاورین به‌صورت اختصاصی مشکلات شما را شنیده و برای حل آن‌ها کمکتان خواهند کرد.

1. انتظاراتتان را تغییر دهید

یک تصور اشتباه اما رایج در میان زوجین این است که باید تنها فرد زندگی همسرشان باشند و قبل و بعد از آن‌ها نیز هیچ‌کس نباید وارد زندگی وی شود. این موضوع اگرچه به لحاظ احساسی باور هیجان‌انگیزی است اما بااین‌حال نمی‌تواند به لحاظ منطقی صحت داشته باشد. اگر احساس می‌کنید چنین باوری در ذهن شما وجود دارد باید آن را تغییر دهید. توجه داشته باشید که هر فرد صرفاً از ابتدا تا انتهای دوره آشنایی، نسبت به شما تعهد خواهد داشت و هیچ دلیلی برای حفظ این تعهد در زمان‌های دیگر وجود ندارد.

2. کنار آمدن با گذشته همسر | روبه‌جلو حرکت کنید

تفکر راجع به گذشته و هر آنچه اتفاق افتاده به این معناست که شما رو به عقب حرکت می‌کنید و این فایده‌ای برای زندگی‌تان نخواهد داشت. بهتر است به‌جای این شیوه از حرکتی سازنده‌تر استفاده کنید که به آن قدم برداشتن روبه‌جلو گفته می‌شود و به این معناست که در زمان حال رابطه زندگی کنید و برای آینده برنامه‌ریزی نمایید. واقعیت این است که شما کنترلی روی اتفاقات گذشته ندارید اما می‌توانید برای حال و آینده به شیوه‌ای برنامه‌ریزی کنید که ارتباط مطلوبی با همسرتان داشته باشید و او را بیش از گذشته به خود علاقه‌مند کنید. به عبارتی بهتر است از یک حرکت بی‌فایده به سمت حرکتی سازنده تغییر مسیر دهید.

3. احساسات خود را بیان کنید

بهتر است با همسر خود راجع به شرایط پیش‌آمده صحبت کنید و تمامی سؤالات و نگرانی‌های خود را با وی درمیان بگذارید. سعی کنید صحبت‌های او را نیز بشنوید و هردو باهم برای شرایط موجود تصمیم‌گیری کنید.

4. کنار آمدن با گذشته همسر | وارد جزئیات نشوید

یکی از وسوسه‌های غیرقابل‌اجتناب در هنگام آگاهی از گذشته همسر این است که می‌خواهید همه جزئیات را بدانید. حتی ممکن است همسرتان برای تبرئه خود از برخی اتهامات به دنبال این باشد که تمامی وقایع گذشته را برای شما تعریف کند تا مبادا در ذهنتان تصور دیگری از شرایط داشته باشید. به اعتقاد بسیاری از روانشناسان، بیان کامل جزئیات منطقه ممنوعه‌ای است که ورود به آن می‌تواند بسیار آسیب‌زا باشد.

 درصورتی‌که از همسرتان راجع به گذشته سؤال می‌کنید یا او برایتان توضیح می‌دهد، بهتر است به این مسئله توجه داشته باشید که دانستن کلیات کفایت می‌کند و نیازی نیست از تمامی قرارهای ملاقات و گفت‌وشنودهای میان آن‌ها آگاهی داشته باشید. این کار باعث بروز وسواسی در ذهنتان می‌شود که دائماً به دنبال یافتن مسائل بیشتر است و آرامش را از شما و زندگی مشترکتان دور می‌کند.

5. آیا نشانه‌ای از خیانت می‌بینید؟

چرا به گذشته همسرتان بیش‌ازحد توجه نشان می‌دهید؟ آیا نشانه‌ای از خیانت در رفتار همسرتان هست که ارتباطی با گذشته دارد؟ آیا ناتوانی شما در کنار آمدن با گذشته همسر تان به خاطر رفتار اوست ؟ درصورتی‌که چیزی از گذشته همسرتان بر زندگی حال حاضر شما سایه انداخته، بهتر است به آن توجه جدی داشته باشید و از یک متخصص دراین‌ارتباط کمک بگیرید. اما اگر چیزی از گذشته در زندگی شما تأثیر نمی‌گذارد دلیلی برای توجه به مسائلی که پایان‌یافته وجود ندارد.

6. کمک بگیرید

اگر احساس می‌کنید به‌تنهایی از پس کنترل شرایط موجود برنمی‌آیید، بهتر است برای کنار آمدن با گذشته همسر تان از یک مشاور کمک بگیرید. مشاورین با استفاده از تخصص و تجربه خود نکات مهمی را در ارتباط با شیوه کنار آمدن با این شرایط به شما آموزش خواهند داد. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره ازدواج کلیک کنید. 

 

کنار آمدن با گذشته همسر | چالش صداقت

یکی از متداول‌ترین سؤالات در مشاوره ازدواج این است که آیا باید راجع‌به گذشته خود با طرف مقابل صحبت کنیم و برخی دیگر نیز می‌خواهند بدانند که آیا پرسیدن درباره تجربیات عاطفی طرف مقابل کار درستی هست؟ در پاسخ به این سؤال نظرات مختلفی وجود دارد اما به خاطر داشته باشید که در بحث ازدواج آنچه اهمیت دارد حفظ منافع و سلامت رابطه است و نه منافع فردی؛ به همین خاطر معمولاً توصیه می‌شود که با رعایت شرایط و ضوابط مشخصی از گذشته خود با طرف مقابل صحبت کنید.

توجه داشته باشید که اگر همسرتان در آینده به نحوی این مسائل را از زبان شخص دیگری بشنود، اثرات منفی آن به‌مراتب بیشتر خواهد بود. همچنین او درست مثل خودتان حق دارد که همه‌چیز را در مورد شما بداند و با آگاهی کامل تصمیم بگیرد. در بیان گذشته به نکات زیر توجه داشته باشید. اینگونه او راحت‌تر راهی برای کنار آمدن با گذشته همسر اش پیدا خواهد کرد.

1. لزومی به بیان تمامی جزئیات نیست و حتی در صورت کنجکاوی‌های همسرتان سعی کنید تا جای ممکن از ورود به جزئیات جلوگیری نمایید. اطلاعات را تا حدی بگویید که باعث درگیری ذهنی او نشود.

2. هرگز روزهای نخست آشنایی را به بیان حقایق گذشته اختصاص ندهید. این موضوع می‌تواند بر تمامی فرایند آشنایی شما سایه بیاندازد. اجازه دهید قبل از بیان حقیقت طرف مقابل تا حدودی با شما و شخصیتتان آشنا شود.

3. اگر احساس می‌کنید ظرفیت شنیدن برخی مطالب راجع به گذشته همسرتان را ندارید بهتر است به‌طورکلی وارد صحبت در مورد این مسائل نشوید. پیش از اینکه هر سؤالی راجع به گذشته طرف مقابل بپرسید در ذهنتان به این سؤال پاسخ دهید که آیا واقعاً فهمیدن این موضوع تأثیری در آینده مشترک شما دارد و یا برای ارضا حس کنجکاوی به دنبال پاسخ آن هستید.

 

کنار آمدن با گذشته همسر | پنهان‌کاری‌های برملا شده

یکی از مشکلات جدی درزمینهٔ کنار آمدن با گذشته همسر این است که او راجع به گذشته توضیحی به شما نداده و خودتان به نحوی متوجه گذشته او شده‌اید. این موضوع می‌تواند به‌مراتب دردناک‌تر از این باشد که وی خود از گذشته با شما صحبت کرده باشد. در این شرایط بهتر است از راهکارهای زیر استفاده کنید و مقاله میزان اهمیت گذشته همسر را نیز بخوانید.

1. مشکل اصلی را بیابید

سعی کنید به این سؤال پاسخ دهید که دلیل اصلی ناراحتی شما کدام است؟ آیا از روابط گذشته همسر خود ناراحتید یا از اینکه او صادقانه با شما برخورد نکرده؟ افراد معمولاً در شرایط ناراحتی نمی‌توانند دلیل احساسات خود را به‌درستی تشخیص دهند. هنگامی‌که متوجه واقعیت احساسات خود شدید بهتر می‌توانید شرایط را کنترل کرده و در همان زمینه کمک بخواهید.

2. کنار آمدن با گذشته همسر | صحبت کنید

راجع به احساسات خود با همسرتان صحبت کرده و دلایل پنهان‌کاری او را بپرسید. احساسات خود را برای او بیان کنید و به او نیز اجازه دهید از خود دفاع کند. سپس باهم برای وضعیت موجود تصمیم‌گیری کنید.

3. سود و زیان را در نظر بگیرید

برای تصمیم‌گیری راجع به شرایط پیش‌آمده بهتر است سود و زیان هرگونه تصمیمی را در نظر داشته باشید. بها دادن زیاد به اتفاقی که میان شما و همسرتان افتاده چه نتایجی در بر خواهد داشت و تا چه حد می‌تواند به رابطه شما کمک کند؟ درصورتی‌که این مسئله را برای همیشه فراموش کنید و یا از آن صحبت نکنید چه مزایا و معایبی خواهد داشت؟ با استفاده از این تکنیک می‌توانید تصمیمی بگیرید که برای زندگی مشترک شما مطلوب باشد.

برای دریافت مشاوره در زمینه راه های کنار آمدن با گذشته همسر می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

 

 

 

سؤالات متداول

تا چه حد باید راجع به روابط گذشته با همسر صحبت کرد؟

بهتر است تا جای ممکن وارد جزئیات نشوید و صرفاً کلیات واقعیت را برای وی توضیح دهید. به خاطر داشته باشید که اخلاقاً نباید موضوعی را از او پنهان کنید اما نیازی به بیان جزئیات نیز وجود ندارد.

چرا نباید جزئیات را در مورد گذشته همسرم بدانم؟

دانستن جزئیات تبدیل به وسواسی فکری می‌شود که دائماً شما را به دانستن سایر نکات تشویق می‌کند و به‌این‌ترتیب آرامش در زندگی شما از بین خواهد رفت.