مشاوره روانشناسي ذهن نو

مشاوره روانشناسي ذهن نو

از شیر گرفتن کودک یکی از چالش‌های بسیار مهم برای مادران است که نحوه انجام آن می‌تواند در سلامت روان کودک نیز تاثیرگذار باشد چرا که نوزادان هنگام شیر خوردن پیوند عاطفی عمیقی با مادر خود برقرار می‌کنند و جدایی ناگهانی از این تماس فیزیکی و لذت بخش می‌تواند برای آن‌ها غیر قابل هضم و استرس زا باشد. با این حال امروزه روانشناسان کودک با توصیه‌های خود به والدین کمک می‌کنند تا این فرایند را به بهترین روش پیش ببرند و هرگونه بحران و چالش در این زمینه را مدیریت نمایند. در ادامه توصیه‌های روانشناسان در مورد بهترین روش‌های از شیر گرفتن کودک آورده شده است.

منبع: از شیر گرفتن کودک | زمان و روش صحیح از شیر گرفتن

چگونگی از شیر گرفتن کودک 

از شیر گرفتن کودک تنها تغییر دادن نوع تغذیه او نیست. آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد این است که فرزند در حین شیر خوردن تماس فیزیکی نزدیکی با شما برقرار می‌کند که به او احساس امنیت و آرامش می‌دهد. از همین رو قطع کردن شیردهی خواه یا ناخواه موجب اضطراب کودک می‌شود. این اضطراب در بچه‌هایی که دلبستگی ناایمنی دارند و نسبت به محبت و در دسترس بودن همیشگی مادر خود مطمئن نیستند بیشتر دیده می‌شود. در نتیجه این کودکان بیش از سایرین ممکن است در فرایند از شیر گرفتن با بحران مواجه شوند. 

در نتیجه بسیار اهمیت دارد که از همان ابتدا و آغاز شیردهی ارتباط عاطفی عمیق و امنی با فرزندتان برقرار کنید. همچنین به مرور جدا شدن فیزیکی را با او تمرین کنید تا در صورت ندیدن یا در آغوش کشیده نشدن توسط شما دچار احساس ناامنی و طرد نشود. همه این موارد کمک می کند تا زمانی که می‌خواهید کودک را از شیر بگیرید او واکنش‌های ملایم‌تری از خود نشان دهد و پریشانی کمتری را تجربه کند.

بهترین زمان از شیر گرفتن کودک 

کودک در دو سال اولیه زندگی خود به شیر مادر نیاز دارد. البته از 6 ماهگی می‌تواند خوردن برخی غذاها را آغاز نماید اما به طور کل یک سال اول غذاهای ساده‌ای نظیر فرنی یا حریره بادام نمی‌توانند جایگزین شیر مادر شده و تمام نیازهای غذایی فرزندتان را برآورده کنند. اما پس از 2 سالگی و آشنا شدن کودک با سه وعده غذایی به اضافه میان وعده‌های کافی این آمادگی را پیدا می‌کند که به طور کامل خوردن شیر مادر را کنار بگذارد.

توصیه‌هایی برای از شیر گرفتن کودک

از شیر گرفتن کودک در بسیاری از مواقع کار آسانی نیست. در طول این فرایند پدر و مادر با چالش‌هایی مواجه می‌شوند که می‌تواند فشارهای زیادی را به آن‌ها وارد کند. برای این که بتوانید راحت تر از این موضوع عبور کنید توجه به موارد زیر تا حد زیادی می‌تواند کمک کننده باشد.

1- خودداری از روش‌های ناگهانی

برخی از مادران از شیر گرفتن را به یک باره انجام می‌دهند و پس از یک بازه زمانی خاص دیگر اصلا به کودک شیر نمی‌دهند. این کار می‌تواند از نظر روانی به کودک آسیب بزند و باعث فشار و استرس زیادی در او شود. در نتیجه تلاش کنید تا از روش‌های تدریجی کمک بگیرید و به این ترتیب آمادگی لازم را در فرزندتان ایجاد نمایید. توجه داشته باشید که کودک نمی‌تواند علت قطع ناگهانی شیر و تماس نزدیک با شما را بفهمد و از همین رو ممکن است از نظر دلبستگی آسیب ببیند.

2- علاقه مند کردن کودک به غذا

برای اینکه کودک دست از شیر خوردن بکشد ابتدا باید جایگزین‌های مناسبی وجود داشته باشد. از همین رو تلاش کنید تا به مرور متناسب با سن فرزندتان غذاهای مورد علاقه او را تهیه کنید و با تزئین غذا یا ریختن آن‌ها در ظروف بچگانه او را به سمت تغذیه‌ای به غیر از شیر خود سوق دهید.

3- افزایش تعاملات مثبت و تقویت ارتباط عاطفی

یکی از عواملی که باعث می‌شود کودک در برابر قطع شیردهی از خود مقاومت نشان دهد ترس از دست دادن مادر و نداشتن رابطه عاطفی با اوست. از همین رو بهتر است در این دوران تلاش نمایید کیفیت رابطه خود و فرزندتان را تقویت کرده و در طول روز ساعات بیشتری را به بودن در کنار او اختصاص دهید.

4- کاهش نوبت‌های شیردهی در شب

برای اینکه نوبت‌های شیردهی را کاهش دهید بهتر است از شب و زمانی که کودک در خواب است آغاز کنید. پس از اینکه به طور کامل توانستید شب‌ها شیردهی را حذف نمایید می‌توانید به تدریج تعداد دفعات شیر دادن در طول روز را نیز کاهش دهید تا در نهایت این تعداد به صفر برسد.

5- آرام کردن فضای خانه و کاهش استرس‌ها

همان طور که پیش تر نیز اشاره شد آنچه بیش از هرچیز در فرایند از شیر گرفتن کودک اهمیت دارد احساس آرامش و امنیت روانی در اوست. هرچقدر تنش‌ها در خانه بیشتر باشد نوزاد احساس وابستگی بیشتری به مادر کرده و برای آرام کردن خود به شیر مادر نیاز دارد. به همین خاطر لازم است زمانی که می‌خواهید فرزند خود را از شیر بگیرید محیط آرام تری در خانه ایجاد کنید و هر عاملی که باعث استرس شما یا بروز تنش در خانواده می‌شود را حذف نمایید.

6- پرت کردن حواس کودک از جمله راهکارهای از شیر گرفتن

شاید یکی از ساده ترین اما موثرترین راهکارها برای کودکی که هنوز به قوه استدلال دست پیدا نکرده است استفاده از تکنیک حواس پرتی باشد. زمانی که کودک بهانه شیر را می‌گیرد تلاش کنید با موضوعات مورد علاقه او حواسش را پرت کنید. برای مثال می‌توانید بازی دلخواهش را در اختیارش بگذارید یا با بازی کردن و بیرون بردن او تمرکزش را به سمت دیگری جلب کنید.

7- کمک گرفتن از سایر افراد

از شیر گرفتن کودک می‌تواند فرایند استرس زایی باشد که مادر و پدر را به شدت درگیر خود کند. در این شرایط بهتر است گاهی از یک فرد دیگر برای آرام کردن فرزند خود کمک بگیرید تا بتوانید انرژی لازم برای مراقبت مجدد از فرزندتان را به دست آورید. همچنین شما با این کار به کودک کمک می‌کنید تا گاهی اوقات با فرد دیگری تنها باشد و وابستگی بیش از حد و افراطی نسبت به شما پیدا نکند.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس بگیرید.

سوالات متداول

آیا از شیر گرفتن کودک می‌تواند موجب بروز عفونت در سینه شود؟

بله تجمع شیر در مجاری سینه و خالی نشدن آن می‌تواند عفونت‌هایی را به بار بیاورد. اگر با علائمی نظیر تب، قرمزی یا تورم سینه‌ها و بروز ترشحات بدبو از آن‌ها مواجه شدید لازم است که برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه نمایید.

آیا از شیر گرفتن کودک می‌تواند باعث افسردگی خود مادر شود؟

قطع شیردهی نه تنها برای کودک استرس زاست بلکه می‌تواند برای خود مادر نیز استرس‌هایی را به همراه بیاورد. جدایی فیزیکی از کودک، نگرانی در مورد تغذیه او و بی قراری‌ها یا ناآرامی‌های کودک از جمله عواملی هستند که می‌توانند سلامت روان مادر را تحت تاثیر قرار دهند. اگر احساس می‌کنید در این دوران بسیار غمیگن شده‌اید یا نمی‌توانید همانند سابق از زندگی لذت ببرید لازم است از یک روانشناس برای بهبود وضعیت خلقی خود کمک بگیرید.

آیا علائم افسردگی بعد از زایمان را می‌شناسید؟ افسردگی پس از زایمان زمانی رخ می‌دهد که یک زن به تازگی صاحب نوزاد شده است. از هر صد نفری که زایمان می‌کنند در حدود ده تا پانزده نفر دچار افسردگی زایمان می‌شوند وعلائم آن شبیه علائم‌افسردگی در زمان‌های دیگر می‌باشد. ممکن است افسردگی پس از زایمان بین دو تا سه هفته و یا بیشتر به طول بینجامد که ‌این مدت به شدت افسردگی بستگی دارد. برای بهبود این‌افسردگی می‌توانید از خانواده و اطرافیان خود کمک بگیرید اما در صورت عدم بهبودی باید به یک روانشناس مراجعه نمایید.

افسردگی بعد از زایمان

ناراحتی های خلق و خوی پس از زایمان در بسیاری از مادران شایع است. متاسفانه اختلال افسردگی پس از زایمان به بیش از 65 درصد مادران می‌رسد. نشانه‌هایی که تجربه می‌کنند شباهت زیادی با یکدیگر دارد، اما گاه نمی‌توان آن‌ها به طور واضح مشاهده کرد. برخی از خانم‌ها دچار نوعی افسردگی‌پنهان شده و هیچ نوع کمک درمانی هرگز دریافت نمی‌کنند.

جالب است بدانید که این فقط زنان نیستند که بعداززایمان دچار دگرگونی خلقی می‌شوند، پدران نیز بعد از به دنیا آمدن فرزندانشان گاه نشانه‌های افسردگی‌را بروز می‌دهند. ابتلا به این اختلال به نژاد، منطقه و فرهنگ ارتباطی ندارد و هر کسی در هر موقعیتی ممکن است بعد از تولد فرزندش به افسردگی دچار شود.

شما تنها نیستید و مجبور نیستید که تمام مشکلات و ناراحتی های تان را به خودی خود رفع کنید. درمانگران و متخصصان مجرب به شما کمک می‌کنند تا در کوتاه ترین زمان مسائل خانوادگی، فردی، روحی و … را درمان نمایید.

علائم افسردگی پس از زایمان

در بیشتر مواقع مادری که به تازگی صاحب نوزاد شده احساس نارضایتی می‌کند و میل شدید به گریه دارد. این حالت در صبح، غروب یا شب بیشتر می‌شود. زودرنج بودن، خستگی و کم‌خلق ‌و خو بودن از عوارض دیگر افسردگی پس از زایمان است. مادری که تازه نوزادش به دنیا آمده ممکن است بی‌خواب شود و اشتهای خود را از دست بدهد و یا حتی غذا خوردن را فراموش کند.  به تدریج متوجه می‌شود که نمی‌تواند از چیزی لذت ببرد و حتی علاقه‌اش به رابطه جنسی نیز از بین می‌رود. افسردگی پس از زایمان می‌تواند هر گونه میلی را از بین ببرد و در صورت عدم درک همسر، احساس طرد شدن به او دست بدهد.

افسردگی‌بعد از زایمان باعث بوجود آمدن افکار منفی می‌شود، افکاری مثل اینکه مادر خوبی نیستید و کودکتان شما را دوست ندارد. به‌خاطر این گونه افکارمنفی و احساسات بد خود را مقصر دانسته و احساس گناه می‌کنید. این کار باعث می‌شود تا اعتماد بنفس خود را از دست بدهید و از دیگران اجتناب کنید و به این نتیجه برسید که از عهده هیچ کاری بر نمی‌آیید.

دلایل افسردگی پس از زایمان

علت‌های زیادی برای‌افسردگی وجود دارد. اگر مادری که نوزادش به تازگی متولد شده، سابقه افسردگی در گذشته را داشته باشد و در طول بارداری نیز حمایت کافی از همسر و اطرافیانش دریافت نکرده باشد، افسردگی‌پس اززایمان را به احتمال زیاد تجربه خواهد کرد. همچنین افسردگی پس از زایمان می‌تواند به دلیل تغییرات هورمون‌های زنانه اتفاق بیفتد پس این مشکل به راحتی قابل درمان بوده و نیازی به نگرانی و اضطراب نیست.

چه زمان‌هایی افسردگی پس از زایمان رخ می‌دهد ؟

افسردگی پس اززایمان در زمان‌های مختلف صورت می‌گیرد. اغلب اوقات یکی دوماه پس از زایمان شروع می‌شود و حتی ممکن است چند ماه پس از تولد نوزاد بروز پیدا کند. تقریبا یک سوم از زنانی که به افسردگی‌پس اززایمان دچار می‌شوند علائم‌شان در طول بارداری قابل مشاهده است و این علائم پس اززایمان هم ادامه خواهد داشت.

تشخیص علائم افسردگی پس از زایمان

معمولا روانشناسان و روانپزشکان برای ارزیابی سلامت روانی مادرانی که نوزادشان به تازگی متولد شده سوالاتی می‌پرسند تا مطمئن شوند که مادر دچار افسردگی پس از زایمان نشده است. به طور مثال می‌پرسند که آیا در ماه گذشته از ناامیدی، پریشانی و پایین بودن خلق‌ وخو رنج برده‌اند یا نه؟ این مهم است که صادقانه به این سوالات پاسخ دهید، اگر جواب‌های مادر مشخص کند که به افسردگی‌پس اززایمان دچار شده است باید به روانشناس یا روانپزشک مراجعه نماید.

اثرات افسردگی بعد از زایمان برای نوزاد

افسردگی پس از زایمان باعث ایجاد احساس گناه در مادر می‌شود چرا که حس مادر آنگونه که باید نیست و این کمبود عاطفه مادر را آزار می‌دهد. از طرف دیگر برخی از مادران به دلیل افسردگی‌پس اززایمان فرزند خود را دوست ندارند و به او نزدیک نمی‌شوند. در این شرایط توجه به نوزاد و برطرف کردن نیازهای جسمی و روحی او برای مادر بسیار سخت بوده و حتی ممکن است فرزند خود را مورد سرزنش قرار دهند. در نتیجه این عمل می‌تواند تاثیر منفی بر سلامت روان نوزاد در سنین بالاتر برای او به وجود بیاورد. 

چگونگی مقابله با افسردگی‌پس از زایمان 

بسیاری از زنانی دچار افسردگی بعد از زایمان می‌شوند، به تدریج و با گذشت زمان بهتر خواهند شد. اگر احساس خود را با همسر، خانواده یا اطرافیان در میان بگذارید در روند بهتر شدن افسردگی به شما کمک خواهد کرد ولی اگر نتوانستید این مشکل و نگرانی خود را به آنان بگویید با پزشک یا مراقبان بهداشت روان صحبت کنید. کارهایی که باعث آرامش بیشترتان می‌شوند را انجام دهید. به اندازه کافی استراحت کنید، از یک رژیم غذایی سالم استفاده نمایید و ورزش را نیز در زندگی روزمره خود بگنجانید. 

زمان مراجعه به متخصص

تعداد زیادی از مادرانی که نوزادشان تازه متولد شده‌ به خدمات بهداشت روان نیاز دارند. در صورتی که افسردگی تاثیر منفی بر زندگی‌ و ارتباط‌ با نوزادتان گذاشته است باید به پزشک مراجعه نمایید. پزشکان و روانشناسان به شما کمک می‌کنند تا حالتان بهتر شود. روش‌های درمانی به شدت افسردگی پس از زایمان بستگی دارد ه با تشخیص پزشک انجام می‌شود. 

برای دریافت مشاوره در زمینه افسردگی بعد از زایمان می‌توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

سوالات متداول

آیا افسردگی بعد از زایمان قابل درمان است؟

بله این افسردگی معمولا به دلیل اختلالات هورمونی اتفاق می‌افتد که با دارو و درمان‌های روانشناختی قابل درمان است. در افسردگی‌های بسیار شدید امکان بستری در بیمارستان نیز وجود دارد.

اشتباهات تربیتی والدین یکی از مسائل مهم و حائز اهمیت در فرزندپروری محسوب می‌شود، بسیاری از والدین به دلیل آشنا نبودن با اصول فرزندپروری، اشتباهات تربیتی را انجام می‌دهند که می‌تواند تاثیر مخربی بر سلامت خانواده و فرزند داشته باشد. اگر فرزند شما نافرمانی می‌کند یا رفتارهای خلاف هنجار جامعه انجام می‌دهد بهتر است قبل از هرچیز نگاهی به اصول تربیتی فرزند خود بیاندازید و با اشتباهات تربیتی آشنا شوید.

منبع: اشتباهات تربیتی والدین از جزئیات تا رایج ترین

اشتباهات تربیتی رایج والدین

تنبیه فیزیکی و جسمانی اشتباهات تربیتی والدین

بسیاری از والدین در شرایطی که فرزندشان نافرمانی می‌کند یا به اصطلاح به حرفشان گوش نمی‌دهد، به عنوان اولین راه حل از تنبیه فیزیکی یا جسمانی استفاده می‌کنند. کودکان یا نوجوانانی که کتک می‌خورند و تنبیه بدنی و جسمانی می‌شوند معمولا رفتارهای خصمانه و انتقام جویانه را از خود نشان می‌دهند. به یاد داشته باشید که تنبیه بدنی هیچگاه و در هیچ شرایطی نتیجه مطلوبی نمی‌دهد. ممکن است در کوتاه مدت باعث شود تا فرزندتان از شما اطلاعت کند اما در بلند مدت آثار مخربی به وجود می‌آورد که می‌تواند تمام مشکلات حل نشده از قبل را هم بدتر کند.

بزرگنمایی مشکلات

یکی از مشکلات رایج والدین این است که رفتارهای فرزند خود را بسیار اغراق آمیز نشان می‌دهند، به عبارت دیگر یک رفتار شیطنت آمیز کودک را فاجعه بار در نظر می‌گیرند و به کودک خود برچسب می‌زنند. یا حتی یک رفتار ساده مانند غذا نخوردن همراه با والدین و مواردی از این قبیل را بسیار اغراق آمیز و فاجعه بار نشان می‌دهند و احساس می‌کنند که کنترل مشکل از دستشان خارج شده و کودک همیشه باید گوش به فرمان آن‌ها باشد. همچنین بسیاری از والدین به دلیل این فاجعه انگاری و بزرگ نمایی مشکلات کودک خود را بسیار تحت کنترل قرار می‌دهند که این مسئله باعث می‌شود کودک سرخورده شود و هیچ اختیار عملی از خود نشان ندهد.

انتظار بیش از حد از توانایی‌های فرزند از اشتباهات همه‌گیر تربیتی والدین

می‌توان گفت امروزه بسیاری از والدین انتظار بیش از حدی از توانایی‌های فرزند خود دارند. فرزند خود را دائم با دیگران مقایسه می‌کنند، و توانایی‌ها و پیشرفت‌های دیگران را به رخ فرزند خود می‌کشند. این یک اشتباه بسیار رایج است. والدین باید در نظر داشته باشند که هر فرزند، توانایی و مهارت خاص خودش را دارد، نباید فرزندی در فامیل یا آشنایانشان را با فرزند خود مقایسه کنند. به عبارت دیگر فرزند نباید ابزاری برای رسیدن به آرزوهای والیدن باشد.

تهدید کردن و خط و نشان کشیدن

والدینی که حوصله کمتری در تربیت فرزند دارند و با اصول فرزندپروری آشنایی ندارند همیشه برای اینکه فرزند حرف گوش کن و ساکتی داشته باشند از تهدید و خط و نشان کشیدن استفاده می‌کنند. به طوریکه هر رفتار کودک را سرکوب می‌کنند و او را تهدید می‌کنند. باید گفت تهدید کردن کودک هیچگاه نتیجه مطلوبی ندارد و همیشه در بلندمدت شرایط را بسیار بدتر از وضعیت فعلی می‌کند. به عنوان کلام آخر باید گفت که والدین با تهدید‌های مداوم و پیوسته خود فقط استرس فرزند خود را بیشتر می‌کنند. همچنین تهدید کردن بدون نشان دادن پیامدهای رفتار نامطلوب فرزند باعث می‌شود تا او به حرف والد خود توجهی نداشته باشد و این مسئله باعث می‌شود که بیشتر به رفتار سابقش ادامه دهد.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

سوالات متداول

فحاشی کردن و داد زدن چه تاثیری در تربیت کودک دارد؟

نسبت دادن برچسب‌های نادرست مانند دست و پا چلفتی، احمق، بی‌عرضه و… به کودکان باعث می‌شود تا آن‌ها مشکلات عاطفی و رفتاری شدیدی را تجربه کنند.همچنین رفتارهای پرخاشگرانه از سوی والدین باعث می‌شود تا امنیت روانی فرزند به خطر افتد که نتیجه آن افزایش اضطراب و افسردگی در فرزند است. همچنین برخی فرزندان به جای اینکه افسرده یا مضطرب شوند رفتار پرخاشگرانه والدین را تقلید می‌کنند و خودشان هم به صورت پرخاشگرانه به محیط و اطرافیان پاسخ می‌دهند.

آیا لوس کردن کودک از اشتباهات تربیتی است؟

در سال‌های اخیر به دلیل رشد تک فرزندی در خانواده‌ها بسیاری از والدین کودک خود را به اصطلاح لوس به بار می‌آورند و هیچ محدودیت و قانونی برای مدیریت رفتار فرزند خود در نظر نمی‌گیرند. نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که به همان اندازه که رفتارهای خشونت آمیز با فرزند عواقب منفی در بر دارد، رفتارهایی که منجر به لوس کردن فرزند می‌شود هم عواقب منفی در بر دارد. به عبارت دیگر والدین نباید بسیار سخت‌گیر و یا بسیار آسان‌گیر باشند. بهترین روش تربیت فرزند رعایت حد تعادل است.

نوزاد نارس در واقع به نوزادی گفته می‌شود که قبل از هفته 37ام بارداری به دنیا بیاید و نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ای داشته باشد. نوزاد نارس توانایی کافی برای زندگی در محیط بیرون از شکم مادر را ندارد و به نسبتی که کودک زودتر از زمان موعد به دنیا آمده باشد، وزن کمتری داشته و اندام‌های بدن وی به‌خوبی رشد نکرده‌اند. با این حال از آن جایی که نوزاد نارس می‌تواند مشکلات و دغدغه‌های بسیاری را برای والدین به وجود آورد و خود نیز دچار مشکلاتی از جمله سندروم مرگ ناگهانی نوزاد شود؛ شیوه مراقبت از او اهمیت بسزایی دارد. همچنین شناخت دلایل به والدین کمک می‌کند تا از این مشکلات پیشگیری کنند. در ادامه به بررسی بیشتر این موضوع خواهیم پرداخت.

منبع: نوزاد نارس | ویژگی‌های نوزاد نارس در چند ماه اول

ویژگی‌های نوزاد نارس

معمولاً نوزادانی که در هفته 36 یا 37 بارداری به دنیا می‌آیند ظاهر یک کودک نرمال را دارند و صرفاً به لحاظ وزنی کوچک‌تر از حد طبیعی هستند و با عنوان نوزاد نارس شناخته می‌شوند. این نوزادان در مواردی ممکن است دارای ویژگی‌های ظاهری زیر ‌باشند. 

جثه کوچک از ویژگی‌های نوزاد نارس

معمولاً نوزادان نارس به دلیل سن کمی که به هنگام تولد داشته‌اند، وزنشان در حدود 2/5 کیلوگرم یا کمتر است و اندام‌های بدنشان نیز بسیار کوچک است.

سطح پوست شفاف

سطح پوست این نوزادان، شفاف، نیمه شفاف یا پوسته پوسته است و می‌توان رگ‌های خونی زیر پوست را مشاهده کرد. دلیل این وضعیت این است که چربی پوست، هنوز به‌طور کامل ایجاد نشده است. علاوه بر پوست نوزاد، نبود چربی‌ها، باعث می‌شود که او نسبت به سرما نیز کمتر مقاومت داشته باشد.

چشم‌های بسته از ویژگی‌های نوزاد نارس

در کودکانی که بسیار زود به دنیا آمده‌اند، احتمالاً پلک ها بسته است. نوزادانی که از ۳۰ هفتگی به بعد به دنیا آمده‌اند، قدرت این رادارند که به تصاویر مختلف واکنش نشان دهند.

اندام تناسلی کوچک یا رشدنایافته

اندام تناسلی ممکن است کوچک یا رشد نایافته باشد. در پسران این مسئله خود را به‌صورت کوچک بودن یا پایین نیامدن کیسه بیضه نشان می‌دهد و در دختران به‌صورت شکل نگرفتن لبه‌های آلت تناسلی دیده می‌شود.

نداشتن مو و ناخن

ممکن است نوزاد نارس، روی سرش مویی نداشته باشد اما یک موی نازک و شبیه به کرک سطح بدن را پوشانده باشد. همچنین ممکن است ناخنی در انگشتان دست‌وپا وجود نداشته باشد که همه نشان دهنده نارس بودن نوزاد و تاخیر در رشد او دارد.

دلایل تولد نوزاد نارس

در نیمی از زایمان‌های زودتر از موعد، دلایل ناشناخته باقی می‌ماند؛ اما وجود فاکتورهایی می‌تواند احتمال تولد نوزاد نارس را بالاتر ببرد. برخی از این فاکتورها شامل موارد زیر هستند.

  • سابقه به دنیا آوردن نوزاد نارس
  • بارداری‌های دو یا چندقلو
  • ابتلای مادر به برخی بیماری‌های جسمی مثل دیابت
  • وجود وضعیت‌هایی نظیر فشارخون مزمن (پره اکلامپسی) که ادامه بارداری را برای سلامت یا زندگی مادر، خطرناک می‌کند
  • ابتلای مادر به عفونت
  • مشکلات مربوط به رحم یا دهانه رحم
  • مصرف برخی داروها در حین بارداری
  • مصرف الکل و سیگار در مادر در دوران بارداری
  • بارداری در سنین پایین و بالا

مراقبت‌های پس از زایمان

مراقبت‌های بیمارستانی

با توجه به خطراتی که نوزادان نارس را تهدید می‌کند و کامل نبودن وضعیت رشدی، آن‌ها می‌بایست مدتی را در بیمارستان بگذرانند. مدت بستری شدن نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان (NICU)، بسته به سن تولد نوزاد و آهنگ رشد وی متفاوت خواهد بود. در طی مدتی که نوزاد در بیمارستان به سر می‌برد، او را داخل دستگاه انکیباتور نگه می‌دارند. انکیباتور یک محفظه شیشه‌ای است که دمای گرمی برای نوزاد فراهم می‌کند و همچنین رطوبت کافی را برای حفظ سلامت پوست کودک تأمین می‌نماید.

به‌طورمعمول نوزاد شما، می‌بایست سه ویژگی را به دست آورده باشد تا از بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان ترخیص شود.

  • آیا نوزاد می‌تواند برای مدت ۲۴ یا ۴۸ ساعت، دمای بدن خود را در یک محیط باز حفظ کند؟
  • آیا نوزاد قادر است بدون وسایل کمکی و مستقلانه، از سینه مادر یا شیشه تغذیه کند؟
  • آیا نوزاد توانایی افزایش وزن مستمرانه را دارد؟

مراقبت‌های خانگی

نیازهای تغذیه‌ای: با گذشتن از ۲۴ ساعت اول تولد و ثبات پیدا کردن وضعیت نوزاد، تغذیه کودک شروع می‌شود. با توجه به اینکه نوزاد نارس احتیاج به مواد غذایی بیشتری برای رسیدن به حد مطلوب رشد دارد، نیازهای تغذیه‌ای او، بیش از سایر نوزادان است. درعین‌حال به دلیل رشد نایافتگی سیستم گوارش، غذا دادن به نوزاد نمی‌تواند در هر وعده مقدار زیادی باشد. معمولاً دفعات و حجم غذای دریافتی، توسط پزشک و به‌صورت یک برنامه مشخص، تعیین می‌گردد. نارس بودن نوزاد گاهی اوقات باعث می‌شود که آن‌ها توانایی مکیدن سینه مادر را نداشته باشند و به همین خاطر، در بیمارستان با استفاده از لوله‌های مخصوصی شیر مادر از طریق بینی به آن‌ها خورانده می‌شود.

کنترل دمای بدن: نبود میزان کافی از چربی زیرپوست، باعث می‌شود که نوزادان نتوانند دمای بدن خود را حفظ کنند و احساس سرما داشته باشند. یکی از نکاتی که می‌باید در مراقبت از نوزاد خود به آن توجه داشته باشید، گرم نگه داشتن نوزاد است. همواره با پوشاندن لباس‌های مناسب یا استفاده از یک روانداز، سعی کنید دمای بدن نوزاد را در حالت مناسب نگه‌دارید.

مراقبت در برابر عفونت‌ها: نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا آمده‌اند، نسبت به ابتلا به انواع بیماری‌ها آسیب‌پذیری بالاتری دارند به همین خاطر بسیار مهم است که محیط زندگی نوزاد کاملاً تمیز باشد. همچنین تمامی افرادی که با مادر و نوزاد در ارتباط هستند باید موارد بهداشتی را به‌دقت مراقبت کنند.

برنامه ویزیت و واکسیناسیون منظم: از زمانی که نوزاد خود را به خانه می‌برید، برنامه مشخصی را برای چکاپ های پزشک و انجام واکسیناسیون در نظر بگیرید. فرزند شما احتیاج دارد که مرتبا توسط پزشک متخصص مورد معاینه قرار بگیرد. این برنامه زمانی معمولاً توسط پزشک ارائه می‌شود.

مراقبت مادرانه یا کانگورویی

مراقبت کانگورویی، یک روش مؤثر برای ارتقای سطح سلامت نوزادان نارس و حتی نوزادانی است که در زمان مقرر به دنیا آمده‌اند. اساس این شیوه مراقبت، برقراری تماس پوست نوزاد با پوست مادر، بدون وجود هیچ واسطه‌ای است.

برای این کار، نوزاد را در حالت برهنه، بر روی قفسه سینه برهنه مادر قرار می‌دهند. به شکلی که سر نوزاد، در نزدیکی قلب مادر قرار داشته باشد. در این حالت دمای بدن مادر به‌تدریج بالا رفته و از این طریق بدن نوزاد را نیز گرم می‌کند.

تحقیقات نشان می‌دهد، کودکانی که تحت مراقبت مادر با روش کانگورویی قرار می‌گیرند، فاکتورهای سلامت و رشد بهتری را نسبت به سایر کودکان نشان می‌دهند. مراقبت مادرانه نیازهای جسمی و روحی بسیاری ازجمله گرما، تغذیه با شیر مادر، مقاومت در برابر ابتلا به بیماری‌ها، احساس امنیت و محبت را در نوزاد تأمین می‌کند.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید

سؤالات متداول

تغذیه نوزاد نارس باید به چه شکلی انجام شود؟

نوزاد نارس احتیاج به تغذیه بیشتری دارد اما به دلیل ضعیف بودن سیستم گوارش، نمی‌توان حجم زیادی از غذا را وارد بدن کودک کرد. به همین خاطر می‌بایست با فواصل منظم به‌دفعات بیشتر این نوزادان را تغذیه کرد. در نوزادانی که قادر به مکیدن سینه مادر یا شیشه شیر نیستند، شیر مادر از طریق لوله‌های مخصوص و از راه بینی به کودک داده می‌شود.

نوزاد نارس چه ویژگی‌هایی دارد؟

این نوزادان جثه کوچکی دارند، به دلیل نبود لایه‌های چربی در پوست، دارای پوست شفاف هستند و همچنین ممکن است موهایی در روی بدن نوزاد وجود داشته باشد. یکی دیگر از نشانه‌های ظاهری نوزاد نارس، بسته بودن پلک‌ها و رشد نایافتن اندام‌های تناسلی است. با این حال اگر علائمی را در کودک خود مشاهده کردید بهتر است هرچه سریع‌تر با یک متخصص و مشاوره کودک صحبت نمایید.

نه گفتن به کودک چه اهمیتی دارد و چرا فرزندان باید ظرفیت نه شنیدن را در خود پرورش دهند؟ جالب است بدانید تجربه ناکامی و پذیرش محدودیت برای بیان خواسته‌ها توسط روانشناسان به عنوان یکی از نیازهای هیجانی اصلی انسان شناخته می‌شود، یعنی همه ما نیاز داریم که گاهی در زندگی ناکامی را تجربه کنیم تا در پی آن بتوانیم به توانمندی دست یابیم. والدینی که اجازه تجربه هیچ رویداد ناکام کننده‌ای را به فرزندشان نمی‌دهند ناخواسته ظرفیت‌های روان شناختی او را کاهش داده و زمینه ساز بروز آسیب‌های مختلفی از جمله پرورش احساس استحقاق بیش از حد و ناتوانی در مسئولیت پذیری می‌شوند.

منبع: نه گفتن به کودک از چه سن و زمانی باید انجام شود

اهمیت نه گفتن به کودک

مسلما همه فرزندان برای والدینشان عزیز هستند. بسیاری از پدر و مادرها همواره تاکید می‌کنند که نمی‌خواهند اجازه دهند هیچ وقت خاری به پای فرزندشان برود. با این حال تجربه ناکامی و شکست در زندگی امری اجتناب ناپذیر است و والدین هرچقدر هم مراقب باشند نمی‌توانند فرزندان را برای همیشه از آسیب‌های پیرامونی در امان بدارند. در این شرایط برای اینکه افراد بتوانند توانایی کنار آمدن با مشکلات را یاد بگیرند لازم است که در دوران کودکی سطح اندکی از ناکامی را تجربه کنند.

برای فهم بهتر منطق این موضوع می‌توان از تمثیل واکسینه کردن بدن در برابر ویروس‌ها استفاده کرد. در واقع وارد شدن سطح بسیار اندکی از ویروس‌ها باعث می‌شود که مقاومت سیستم ایمنی بالا رفته و در آینده و در حین مواجه شدن با آن‌ها بدن بتواند واکنش مناسبی از خود نشان دهد. این مسئله در بعد روانی نیز صادق است. یعنی تجربه حداقل ناکامی‌ها در دوران کودکی میزان تاب آوری و مقاومت روانی ما را بالا برده، در نتیجه کمک می‌کند که بتوانیم به نحو سازگارانه‌تری به محیط واکنش نشان دهیم.

نه گفتن به کودک | کودکانی که نه نمی‌شنوند

والدینی که به فرزندانشان در هیچ شرایطی نه نمی‌گویند ناخواسته این پیغام اشتباه را به کودک منتقل می‌کنند که در زندگی همیشه حق با اوست و همه افراد باید تنها به رفع خواسته‌ها و نیازهای او فکر کنند. این مسئله می‌تواند زمینه ساز بروز مشکلات بزرگ تری را در بزرگسالی رقم بزند که از جمله مهم ترین آن‌ها می‌توان به شکل گیری شخصیت خودشیفته، مسئولیت پذیری ناکافی، اهمال کاری و لذت طلبی مفرط اشاره کرد. در نتیجه لازم است به مرور و با رشد منطق کودک به او کمک کنید واقع گرایی بیشتری را شکل دهد و درک کند که نمی‌تواند هر زمانی هرچیزی را که می‌خواهد به دست بیاورد. البته نه گفتن به کودک اصول خاصی دارد و اگر به درستی انجام نشود خود می‌تواند منجر به پیدایش مشکلات روانشناختی دیگری شود

چگونه به کودک نه بگوییم ؟

همان طور که گفته شد نه گفتن به کودک اصول خاصی دارد. شما باید بدانید که در چه موقعیت‌هایی و چگونه با خواسته‌های فرزندتان مخالفت کنید. لحن و نحوه بیان جملات از جانب شما اهمیت بسیاری دارند و بر شکل گیری شخصیت کودک اثر می‌گذارند. در نتیجه لازم است در این زمینه به نکات زیر توجه کنید.

1- بیش از حد دستور ندهید و مخالفت نکنید

برای اینکه تاثیر و گیرایی کلامتان را از دست ندهید لازم است که در طول روز بیش از حد به کودک دستور ندهید و او را با حجم زیادی از مخالفت‌ها روبه‌رو نکنید. برای مثال کودکانی که تازه شروع به جست و خیز می‌کنند نیاز به کاوش محیط دارند. در این شرایط منع شدن و نه شنیدن دائمی از جانب شما می‌تواند توانمندی‌های آن‌ها را سرکوب کرده و در روند رشدشان نیز تاثیرات مخربی بگذارد. به همین خاطر لازم است شرایط را به گونه‌ای فراهم کنید که دفعات نه گفتن به کودک کاهش پیدا کند. به این منظور می‌توانید وسایل خطرناک را تا حد امکان از دسترس کودک دور کنید و محیط امن تری را در خانه ایجاد نمایید.

2- در کودک احساس کنترل و توانمندی ایجاد کنید

یکی از عواملی که باعث می‌شود کودکان در برابر نه شنیدن مقاومت کنند این است که احساس میپ‌کنند کنترل و خودمختاریشان به خطر افتاده است. در این شرایط سعی کنید این احساسات را در فرزندتان تقویت کنید. برای مثال اگر می‌خواهید به بیرون بروید و فرزندتان لباس نامناسبی انتخاب کرده به جای مخالفت مستقیم با او می‌توانید دو یا چند لباس مناسب را پیش رویش قرار دهید و به او بگویید می‌خواهید خودش یکی از آن‌ها را انتخاب کند.

3- نه گفتن مثبت به کودک را تمرین نمایید

شاید از خود بپرسید مگر می‌شود به طور مثبت با کودک مخالفت کرد؟ در جواب به این سوال باید گفت بله. برای مثال اگر فرزندتان می‌خواهد به جای ناهار، شکلات بخورد به جای جمله “نه الان نباید شکلات بخوری” می‌توانید بگویید “شکلات برای بعد از ناهار است” یا “اگر خوب ناهار بخوری حتما شکلات خوشمزه‌ای نصیبت می‌شود”.

4- به زبان بدن خود دقت کنید

وقتی به کودک نه می‌گویید به زبان بدن خود بیشتر دقت کنید. شما نباید با حرکاتتان احساس خشم و خصومت را به فرزندتان منتقل کنید. برای مثال بالا بردن تن صدا، اخم کردن و استفاده حرکات مکرر دست می‌تواند کودک را مضطرب کرده و حتی باعث لجبازی بیشتر او شود. سعی کنید خونسردی خود را حفظ نمایید و با جملاتی کاملا شمرده پیام خود را به فرزندتان برسانید.

5- متناسب با درک کودک به او توضیح دهید

برخی از والدین فکر می‌کنند که کودکان درکی از حرف‌های آن‌ها ندارند و از همین رو وارد گفت و گوی منطقی با آن‌ها نمی‌شوند. این در حالی است که اگر بتوانید در حرف زدن با کودک جملاتی متناسب با سن او انتخاب کنید او تا حد زیادی متوجه منظور شما خواهد شد. در نتیجه اگر می‌خواهید با خواسته‌های فرزندتان مخالفت کنید حتما دلیل این کار را برای او توضیح دهید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید

سوالات متداول درباره نه گفتن به کودک

قانون گذاری در خانه باید از چه سنی انجام شود؟

کودکان از حدود 3 یا 4 سالگی آماده درک مفاهیم خودانضباطی می‌شوند در نتیجه می‌توانند با برخی قوانین ساده مواجه شده و آن‌ها را تمرین نمایند. با این حال لازم است در اجرای این قوانین انعطاف پذیر باشید و با سخت گیری‌های مکرر خود کودک را تحت فشار نگذارید. برای اتخاذ روشی مناسب حتما مشاوره کودک دریافت کنید.

آیا ناکام کردن کودک باعث عقده ای شدن او نمی شود؟

بسیار اهمیت دارد که بدانید باید تا چه حد کودک را ناکام کنید و در واقع در نه گفتن به کودک افراط نکنید. سعی کنید این کار را به زمان‌هایی اختصاص دهید که فرزندتان خواسته‌ای غیر منطقی بیان می‌کند یا انجام عمل مورد نظر خطر خاصی برای او دارد.

خود ارضایی در کودکان یکی از چالش‌ها و دغدغه‌های بسیار مهم برای والدین است. آن‌ها اغلب در مواجهه با این موضوع بسیار نگران می‌شوند و سوالات زیادی برایشان به وجود می‌آید. برای مثال ممکن است با خود فکر کنید چرا کودک پاک و معصوم من باید به این زودی با مسائل جنسی درگیر شود و چطور می‌توانم او را از این فعالیت بازدارم. ما در این مقاله تلاش کرده‌ایم از منظر رشد روانی- جنسی این موضوع را بررسی کنیم و بهترین شیوه برخورد با کودک را به شما آموزش دهیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

خود ارضایی در کودکان نشانه های آن 

خود ارضایی در کودکان به معنای لمس اندام جنسی توسط خود کودک است که باعث تحریک او شده و می‌تواند علائمی نظیر تنفس سریع، لرزش و گرگرفتگی را نیز به همراه بیاورد. در واقع خود ارضایی فعالیتی خود تحریکی است که برای کودک لذت و آرامش ایجاد می‌کند. این فعالیت با آنچه در سنین پایین‌تر اتفاق می‌افتد متفاوت است. برای مثال کودکان 2 ساله ممکن است در پی کشف بدن خود به اندام تناسلی‌شان نیز دست بزنند اما این امر خود ارضایی محسوب نمی‌شود.

علل خود ارضایی در کودکان

متخصصان بر این باورند که تجربه خود ارضایی در کودکان اگر به صورت گذرا باشد امری طبیعی است و بسیاری از کودکان پیش دبستانی به دلایل مختلف دست به این کار می زنند.  برای مثال ممکن است فرزند شما با کشف بدن خود حین لمس آلت تناسلی به این موضوع پی ببرد که دست زدن به این ناحیه می تواند حس خوبی برای او ایجاد کند. در نتیجه احتمال دارد این رفتار را تکرار نماید.

هم چنین کودک می تواند به تدریج یاد بگیرد که در برابر فشارهای روانی موجود در زندگی از این کار استفاده کند و به این ترتیب احساس لذت را جایگزین ترس‌ها و اضطراب‌های خود کند. در نتیجه انجام خود ارضایی زمانی که کودکان تحت فشار روانی قرار دارند، بیش از سایر مواقع دیده می‌شود. این نکته را در نظر داشته باشید که داشتن واکنش‌های بسیار تند و خشن نه تنها این رفتار را کاهش نمی‌دهد بلکه در اکثر مواقع با ایجاد اضطراب بیشتر منجر به تشدید این رفتار می‌گردد. 

واکنش مناسب در برابر خود ارضایی کودکان

واکنش مناسب در برابر خود ارضایی کودک در ترک یا تداوم این رفتار تاثیر بسزایی دارد. واکنش‌های افراطی و خشن اغلب به تشدید خود ارضایی منجر می‌شود. و کودک را بیشتر در این مشکل درگیر می‌کند. ما در ادامه به مناسب ترین واکنش‌هایی که باید در برابر خود ارضایی کودکان از خود نشان دهید اشاره کرده‌ایم:

1- داشتن تماس جسمانی و عاطفی کافی با کودک

بررسی‌ها نشان می‌دهد بسیاری از کودکان اگر در طول روز به اندازه کافی از تماس جسمی برخوردار باشند به خود ارضایی روی نمی‌آورند. در نتیجه بسیار اهمیت دارد که مطمئن شوید حداقل یک ساعت در روز تماس نزدیکی با فرزندتان دارید و به نیازهای عاطفی‌اش پاسخ می‌دهید.

2- خود ارضایی در کودکان | استفاده از تکنیک حواس پرتی و تعیین قوانین

هنگامی که متوجه خود ارضایی در فرزندتان شدید در وهله اول تلاش کنید با استفاده از وسایلی که برای کودک جذاب است حواس او را از انجام این کار پرت کنید. در این مسیر می‌توانید از اسباب بازی‌ها یا برنامه‌های کارتونی مورد علاقه کودکان کمک بگیرید. اگر تلاش‌های شما در این زمینه نتیجه‌ای نمی‌دهد در قدم بعدی تلاش کنید تا مستقیما به رفتار کودک اشاره نمایید.

برای او توضیح دهید که این کار امری خصوصی است و دیگران نباید آن را مشاهده کنند. توجه داشته باشید که استفاده از روش بی‌توجهی به طور کامل برای حذف این رفتار مناسب نیست. چرا که کودک رفتار شما را به عنوان مجوزی برای تکرار عمل خود در هر زمان و مکان برداشت می‌کند. پس در صورت مشاهده مکرر آن لازم است متناسب با سن و درک و فهم فرزندتان با او صحبت کرده و این رفتار را نادیده نگیرید.

3- توجه کردن به بافتی که رفتار در آن اتفاق می افتد

توجه کنید که ممکن است فرزندتان در شرایط تنش زا و استرس زا دست به خود ارضایی بزند. سعی کنید این رفتار فرزندتان را زیر نظر بگیرید و ببینید بیشتر در چه شرایطی انجام می‌شود. تلاش برای رفع استرس‌ها یا شرایطی که عمل خود ارضایی را ترغیب می‌کنند، می‌تواند در حذف خود ارضایی در کودکان تاثیر بسزایی داشته باشد.

4- خودداری از تنبیه و روش های خشونت آمیز

بسیار اهمیت دارد که بتوانید در مواجهه با خود ارضایی کودک آرامش خود را حفظ نمایید و هیجانات منفی‌تان را مدیریت کنید. داشتن واکنش‎های بسیار پرخاشگرانه نظیر فریاد کشیدن بر سر کودک، ناسزا گفتن، تحقیر کردن یا تنبیه‌های بدنی در کنار ایجاد فشار روانی نوعی جنگ قدرت را ایجاد می‌کند که در آن کودک میل زیادی به سرکشی پیدا کرده و برای نشان دادن مخالفت خود با شما این عمل را تکرار می‌کند.

چه زمانی خود ارضایی برای کودکان دردسر ساز می شود؟

همان طور که گفته شد دست زدن به خود ارضایی می‌تواند در فرایند رشد کودک امری طبیعی باشد و با نشان دادن واکنش مناسب می‌توان از آن عبور کرد. اما در برخی شرایط خود ارضایی کودک به عنوان یک آسیب و مشکل در نظر گرفته می‌شود. پس حتما با یک روان شناس کودک صحبت کرده و در مورد وضعیت فرزندان از او مشورت بگیرید. در ادامه به ۶ موقعیت تعیین‌کننده اختلال خودارضایی کودک اشاره کرده‌ایم. 

– وقتی که خود ارضایی در کودکان به یک فعالیت وسواسی تبدیل شود و عملکرد او را در حوزه‌های دیگر مختل نماید.

– زمانی که کودک به طور زودهنگام از متقابل بودن عمل جنسی توسط زن و مرد آگاهی پیدا کند.

– وقتی که کودک تلاش می‌کند فعالیت جنسی را با کودک دیگری امتحان کند.

– زمانی که والدین با هیچ روشی نمی‌توانند حواس کودک را از انجام این کار پرت کنند.

– دفعات زیاد خود ارضایی به خصوص در زمانی که کودک تحت فشار و استرس قرار دارد.

– عدم درک خصوصی بودن این عمل و انجام خود ارضایی در جمع

برای دریافت مشاوره در زمینه خود ارضایی کودکان می‌توانید با برترین متخصصان در مرکز تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید

سوالات متداول

خودارضایی کودکان با کنجکاوی طبیعی در مورد اندام جنسی چه تفاوتی دارد؟

کنجکاوی معمولا در سنین پایین‌تر نظیر 2 سالگی اتفاق می‌افتد و کودک همان طور که اندام‌های مختلفش را کشف کرده و به خودآگاهی دست می‌یابد، ممکن است به اندام تناسلی‌اش نیز توجه کند. اما در خود ارضایی کودک در می‌یابد که این رفتار می‌تواند احساس خوشایندی برای او ایجاد کند و به قصد تجربه لذت آن را تکرار می‌کند. وجود علائم جسمانی نظیر تعریق یا تنفس سریع از جمله نشانه‌های خود ارضایی در کودکان است. برای مقابله با این مساله حتما مشاوره کودک دریافت کنید.

آشنایی با نشانه های سلامت نوزاد موضوع مهمی است که باید به تمامی والدین آموزش داده شود. درصورتی‌که شما با نشانه های سلامت نوزاد آشنا باشید سریع‌تر متوجه مشکلات و بیماری‌ها شده و می‌توانید به‌موقع برای درمان اقدام نمایید. علاوه بر این در صورتی که نسبت به این نشانه‌ها آگاهی داشته باشید بسیاری از نگرانی‌های آن‌ها نیز کاهش پیدا می‌کند زیرا متوجه خواهید شد بسیاری از مسائل نگران کننده برای شما مثل مشکلات مربوط به خواب نوزاد موضوعاتی بسیار ساده و حتی طبیعی هستند. به همین خاطر ما در این مطلب راجع به نشانه های سلامت نوزاد صحبت خواهیم کرد.

نشانه های سلامت نوزاد

هر نوزادی بعد از تولد در بیمارستان، معاینه و مورد سنجش قرار می‌گیرد. این ارزیابی ها در نوبت های مختلف در ماه ها و سال های بعد نیز ادامه دارد. علاوه بر ارزیابی هایی که توسط متخصصین صورت می‌گیرد، شما باید نسبت به نشانه های سلامت در کودک خود اطلاعات کافی داشته باشید، تا در صورت مشاهده علائم نامتعارف برای درمان و اقدامات لازم به متخصص مراجعه نمایید.

نشانه های سلامت جسمی نوزاد

به‌طورکلی نشانه های سلامت نوزاد به دو دسته نشانه‌های سلامت جسمی و روحی تقسیم می‌شوند. نشانه‌های سلامت جسمی به آن دسته از نشانه‌هایی گفته‌می‌شود که سلامت کارکرد اندام‌های بدن و نبودمشکلات فیزیولوژیکی را مورد توجه قرار می‌دهد. در ادامه مهم‌ترین نشانه های سلامت جسمی نوزاد را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد.

تقاضای تغذیه

درخواست تغذیه ساده‌ترین و پرتکرارترین نشانه‌ای است که از سلامت نوزاد شما خبر می‌دهد. نوزادان معمولاً در روزهای اولیه پس از تولد دفعات بیشتری به تغذیه نیاز دارند. این مسئله به این خاطر است که توانایی مکیدن در آن‌ها ضعیف‌تر است و به همین دلیل آن‌ها در هر وعده شیر کمتری می‌خورند. به‌تدریج و با قوی‌تر شدن توانایی مکیدن در نوزاد، آن‌ها در هر وعده شیر بیشتری می‌خورند و در نتیجه تعداد دفعات تقاضا برای تغذیه کاهش پیدا می‌کند. از آنچه گفته‌شد نتیجه‌می‌گیریم که تقاضای بیشتر کودکان برای تغذیه در سنین پایین‌تر و تقاضای کمتر آن‌ها در سنین بیشتر، هردو نشانه سلامت نوزاد هستند. درصورتی‌که احساس می‌کنید فرزندتان برای تغذیه تمایلی نشان نمی‌دهد بهتر است با یک متخصص دراین‌باره صحبت کنید

خواب کافی از نشانه های جسمی سلامت نوزاد

به‌مرور و با بالاتر رفتن سن نوزاد خواب آن‌ها نظم بیشتری پیدا خواهد کرد. آن‌ها معمولاً در طول شب دفعات کمتری بیدار می‌شوند و بی‌قراری نیز کاهش پیدا می‌کند. اگر نوزاد شما همچنان مانند روزهای اول تولد در خوابیدن با دشواری روبه‌رو است و خواب منظمی ندارد بهتر است دراین‌باره از یک متخصص کمک بگیرید.

دفع مناسب

فرزند شما در طول روز بین 8 تا 10 بار نیاز به تعویض پوشک دارد. این موضوع نشان‌دهنده آن است که دستگاه گوارش نوزاد به‌خوبی کار می‌کند. اگر احساس می‌کنید تعداد دفعات دفع در نوزاد شما کمتر از این است یکی از نشانه‌ها آن است که دست خود را روی شکم نوزاد قرار دهید. در حالت طبیعی شکم نوزاد حالت بادکنکی و نرمی دارد اما یکی از نشانه‌های یبوست این است که شکم نوزاد سفت شده باشد.

بهتر است علاوه بر تعداد دفعات، به شکل مدفوع و ادرار نوزاد نیز توجه داشته باشید. مدفوع کودک باید به شکل جامد باشد. اگر احساس می‌کنید مدفوع بیش‌ازحد سفت است این به آن معناست که بدن نوزاد کم­ آب شده و اگر نوزاد دچار مدفوع آبکی یا اسهال شده باشد بهتر است با یک متخصص کودک مشورت نمایید. وجود خون یا هر ماده دیگر در مدفوع نوزاد موضوعی است که باید موردبررسی قرار بگیرد.

افزایش تدریجی قد و وزن

قد و وزن نوزاد به‌تدریج و با افزایش سن بیشتر خواهد شد. بهتر است قد و وزن او را مرتب اندازه‌گیری کرده و با جدول معیار مطابقت دهید. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که برخی کودکان آهنگ رشد سریع‌تر یا کندتری نسبت به سایر همسالان دارند و این مسئله به‌تنهایی نمی‌تواند موضوع نگران‌کننده‌ای باشد. بااین‌حال بهتر است درصورتی‌که راجع به این موضوع نگرانی دارید آن را با پزشک فرزندتان درمیان بگذارید. به‌طورکلی یک الگوی رو به رشد از اندازه قد و وزن نوزاد معرف نسبتاً دقیقی از سلامت وی خواهد بود.

الگوی رشدی مطابق با سن کودک

همه کودکان می‌بایست در یک بازه زمانی مشخص توانایی‌های خاصی را به دست آورند. برای مثال آن‌ها باید بتوانند در یک‌سالگی راه بروند و یا در دوسالگی با کلمات و جملات کوتاه صحبت کنند. یکی از نشانه های سلامت نوزاد این است که این توانایی‌ها را در بازه سنی مناسب به دست آورده باشد. نوزادانی که در رسیدن به هریک از این توانایی‌ها با تأخیر مواجه باشند احتمالاً می‌بایست مورد بررسی‌های دقیق‌تری قرار بگیرند.

نشانه های سلامت روحی نوزاد

نشانه های سلامت نوزاد تنها محدود به سلامت جسمی نیست. سلامت روحی و توانایی‌های ذهنی کودک نیز ازجمله مسائلی است که باید به آن توجه داشته باشید و درصورتی‌که احساس می‌کنید فرزندتان در این زمینه‌ها دچار مشکل است از یک روانشناس کودک کمک بگیرید. توجه داشته باشید که یادگیری برخی از توانایی‌ها دارای زمان بحرانی هستند و اگر این بازه زمانی بگذرد احتمالاً کودک قادر نخواهد بود که این عقب‌افتادگی را جبران کند. درنتیجه بهتر است به نشانه‌های سلامت روحی نوزاد توجه کافی داشته باشید و در صورت بروز هرگونه مشکل برای رفع آن اقدام نمایید. 

ارتباط برقرار کردن با اطرافیان

کودک شما باید بتواند با اطرافیان ارتباط برقرار کند. این ارتباط در ابتدا با مراقب اصلی کودک که غالباً مادر است صورت می‌گیرد و سپس به سایر اطرافیان تعمیم پیدا می‌کند. آن‌ها به‌تدریج چهره‌های آشنا را بازشناسی می‌کنند و با آن‌ها ارتباط دوستانه‌ای برقرار می‌کنند. درصورتی‌که فرزند شما نسبت به اطرافیان حساسیتی ندارد و یا از تماس فیزیکی و برقراری ارتباط معذب می‌شود بهتر است دراین‌باره با یک متخصص مشورت نمایید.

توجه به محیط اطراف از نشانه های روحی سلامت نوزاد

یکی از نشانه های سلامت نوزاد این است که نسبت به محیط پیرامون خود توجه نشان دهد. نوزادان سالم معمولاً به صداها و یا هرگونه محرک دیگری در محیط به‌صورت مثبت یا منفی توجه نشان می‌دهند. آن‌ها معمولاً مجذوب اشیا می‌شوند و برای مدتی به آن‌ها خیره شده یا سعی می‌کنند با به دست گرفتن یا به دهان بردن آن‌ها این اشیا را شناسایی کنند. به‌طورکلی می‌توان گفت تمایل به کشف محیط اطراف و توجه نشان دادن به پدیده‌های موجود در اطراف نوزاد از نشانه‌های سلامت ذهنی او هستند.

یادگیری تدریجی

مهارت‌ها و دانسته‌های فرزند شما به‌مرورزمان افزایش پیدا می‌کند. برای مثال آن‌ها به‌تدریج یاد می‌گیرند که راه بروند، اشیا را در دست نگه دارند و از کلمات برای صحبت استفاده کنند. یکی از نشانه‌های اصلی سلامت روان در کودک شما این است که این یادگیری‌ها در او رو به افزایش باشند. اگر احساس می‌کنید علی‌رغم تکرار و آموزش به فرزندتان او برخی از مسائل را یاد نمی‌گیرد بهتر است این موضوع را موردبررسی بیشتری قرار بدهید.

وجود بازتاب‌ها به‌عنوان یکی از نشانه های سلامت نوزاد

نوزادان در ماه‌های نخستین پس از تولد توانایی‌های ضعیفی برای مراقبت از خود و یا انجام کارها به‌صورت ارادی دارند. در این ایام بیشتر رفتارهای آن‌ها به‌صورت بازتاب و غیرارادی صورت می‌گیرد. اگرچه این بازتاب‌ها نشانه سلامت نوزاد و تضمینی برای عملکرد مناسب او در محیط هستند اما باید در زمان مشخصی نیز پایان پیدا کنند و درصورتی‌ که بعد از این زمان نیز در نوزاد باقی مانده باشند می‌بایست برای بررسی‌های بیشتر در ارتباط با سلامت دستگاه عصبی کودک اقدام نمایید. ازجمله مهم‌ترین بازتاب‌های نوزاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

بازتاب‌مکیدن

بازتاب مکیدن که از ابتدای تولد وجود دارد و می‌بایست در 3 یا 4 ماهگی از بین برود به این معناست که با قرار دادن هر چیزی درون دهان نوزاد او شروع به مکیدن آن خواهد کرد. این بازتاب در ماه‌های اولیه تولد به کودک کمک خواهد کرد که بتواند از سینه مادر شیر بخورد. با عبور کودک از سنین 3 یا 4 ماهگی رفتار مکیدن سینه مادر از حالت بازتاب خارج شده و به یک رفتار ارادی تبدیل می‌شود.

بازتاب پلک‌زدن از نشانه های سلامت نوزاد

بازتاب پلک‌زدن که تا سنین بزرگسالی نیز باقی می‌ماند، به این معناست که چنانچه نوری را به‌صورت مستقیم به سمت چشم کودک بگیرید، نوزاد چشمانش را می‌بندد و پلک می‌زند. همان‌طور که گفته‌شد بازتاب پلک زدن برخلاف سایر بازتاب‌ها از بین نخواهد رفت و تا بزرگسالی نیز باقی خواهد ماند.

بازتاب مورو

بازتاب مورو که از آن به‌عنوان بازتاب از جا پریدن نیز نام برده می‌شود به این معناست که اگر در اطراف نوزاد صدای بلند و ناگهانی ایجاد شود نوزاد سرش را به عقب خم کرده و دست‌هایش را نیز از دو طرف باز می‌کند. این بازتاب می‌بایست نهایتاً در سنین 6 ماهگی از بین برود.

بازتاب قدم برداشتن

اگر نوزاد را در حالت ایستاده و صاف نگه دارید به شکلی که پاهایش به زمین یا هر سطح صاف دیگری تماس داشته باشد او حرکاتی شبیه به قدم برداشتن را نشان خواهد داد. بازتاب قدم برداشتن در سنین 3 تا 4 ماهگی از بین می‌رود و در سنینی که کودک درحال یادگرفتن راه رفتن است مجدداً آشکار خواهد شد. اما این بار از حالت بازتاب خارج‌شده و بیشتر جنبه ارادی پیدا می‌کند.

بازتاب بابینسکی

بازتاب بابینسکی به این معناست که در صورت تحریک کف پای نوزاد او انگشتان پایش را از یکدیگر باز می‌کند و شست پا را به سمت بالا می‌کشد. این بازتاب می‌بایست در فاصله سنین 6 تا 9 ماهگی از بین برود. درصورتی‌که کودکی تا سن دوسالگی این بازتاب را نشان بدهد بهتر است برای بررسی بیشتر به یک متخصص مراجعه کنید.

بازتاب چنگ زدن

واکنش چنگ‌زدن برای اکثریت افراد موضوع آشنایی است. این بازتاب به این صورت است که با قراردادن هر شیئی در دست نوزاد، او انگشتانش را به دور آن جمع می‌کند. و به عبارتی در تلاش‌است تا آن را در دست نگه دارد. این بازتاب می‌بایست در حدود 6 ماهگی از بین برود.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

1. بازتاب‌ها چه تأثیری در سلامت نوزاد دارند؟

در ماه‌های اولیه تولد نوزاد که توانایی آن‌ها برای انجام فعالیت‌های ارادی و محافظت از خود کم است بازتاب‌ها به بقای نوزاد کمک می‌کنند و سلامت وی را تضمین می‌نمایند.

2. چطور می‌توان از سلامت روان نوزاد مطلع شد؟

مهم‌ترین نشانه‌های سلامت روان نوزاد عبارتند از توجه نشان دادن به محیط اطراف و همچنین ارتباط برقرار کردن با اطرافیان. علاوه بر این نوزادان باید بتوانند به‌تدریج دانسته‌های خود را افزایش دهند.

یکی از دغدغه‌های اصلی والدین تامین نیازهای نوزاد تازه متولد شده شان است. نوزادان نیاز بسیار زیادی به مراقبت و توجه اطرافیان دارند و به همین خاطر آشنایی با نیازها و نشانه‌های سلامت یا بیماری آنان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. برای توجه به نشانه‌های سلامت جسمی و روحی نوزاد تازه متولد شده، باید با ویژگی‌ها و نیازهای هر دروه از سن کودک آشنا باشید و به‌خوبی آن‌ها را مدیریت کنید تا بتوانید به رشد مناسب فرزند خود کمک نمایید. ما در این مطلب به بررسی کامل نیازهای روحی، جسمی و نکات مهم که در ارتباط با نوزاد تازه متولدشده پرداخته‌ایم. همچنین شما می‌توانید با کمک گرفتن از روانشناس کودک، مهارت خود را در زمینه برخورد با نوزادان بهبود بخشید. 

تغذیه در نوزاد تازه متولد شده

نوزادان قادر به صحبت و آگاه کردن شما از نیازهای تغذیه‌ای خود نیستند به همین خاطر شناخت نشانه‌های گرسنگی و سیری در نوزاد اهمیت بسیاری دارد. بیقراری و گریه، مکیدن انگشت شست و یا دور لب‌ها می‌تواند نشانه‌هایی برای گرسنگی کودک باشد. ضعف توانایی نوزاد تازه متولدشده در مکیدن سینه مادر باعث می‌شود که آن‌ها در هر مرتبه بتوانند برای مقدار محدودی از شیر مادر تغذیه کنند و به همین خاطر معمولاً به حدود 8 تا 12 بار تغذیه شدن در طول شبانه‌روز نیاز دارند. به‌مرور و با بزرگ‌تر شدن آن‌ها، توانایی مکیدن نیز تقویت شده و نوزادان در هر مرتبه مقدار بیشتری شیر می‌کنند و درنتیجه تعداد دفعات نیاز به تغذیه آن‌ها کاهش پیدا کرده و به لحاظ زمانی نیز منظم‌تر می‌شود.

نکاتی برای تغذیه نوزادان تازه متولد شده

بهترین منبع غذایی برای نوزاد تازه متولد شده شیر مادر است و به همین خاطر معمولاً به مادران توصیه می‌شود که حداقل در 6 ماهه اول زندگی نوزاد با شیر خود او را تغذیه کنند. شیر مادر تمامی نیازهای تغذیه کودک را برطرف کرده و مواد لارم برای رشد یا مقاومت در برابر بیماری‌ها را نیز در اختیارش می‌گذارد. با این‌حال بهتر است راجع به استفاده از مکمل‌هایی نظیر ویتامین D  برای کودک خود نیز با یک متخصص مشورت نمایید.

یکی از دشواری‌هایی که در ارتباط با تغذیه نوزاد تازه متولد شده وجود دارد این است که شیر مادر برای تغذیه کافی نباشد و یا به دلیل تولد زودهنگام دستگاه گوارش کودک نتواند شیر مادر را دریافت نماید. در این شرایط معمولاً توصیه می‌شود که از شیر خشک‌های مناسب با رده سنی نوزاد استفاده بشود. تغذیه نوزاد چه با شیر مادر و یا شیرخشک انجام بگیرد شما باید به این نکته توجه داشته باشید که هر کودک میزان مشخصی از تغذیه را در هر وعده نیاز دارد به همین خاطر اگر کودکتان نشانه‌های بی‌میلی به ادامه تغذیه مثل برگرداندن سر از سینه مادر را نشان می‌دهد بهتر است او را به شیر خوردن مجبور نکنید و اجازه بدهید در زمان دیگری که نوزاد احساس گرسنگی دارد عمل تغذیه انجام شود.

بررسی سلامت نوزاد تازه متولد شده

از نشانه‌های سلامت نوزاد می‌توان به موراد زیر اشاره کرد:

1. تغذیه و دفع مناسب

یکی از اولین و واضح‌ترین نشانه‌های سلامت در نوزاد تازه متولد شده این است که او به حد کافی غذا می‌خورد و وزنش به‌تدریج افزایش پیدا می‌کند. در کنار تغذیه، عمل دفع نیز باید به‌دفعات کافی انجام بگیرد. همان‌طور که گفته شد تغذیه نوزاد در ابتدا به‌ دفعات بیشتر و مقدار کمتری اتفاق می‌افتد و به‌تدریج و با بیشتر شدن سن کودک تعداد دفعات تغذیه کمتر شده و کودک در هر مرحله مقدار بیشتری غذا می‌خورد. علاوه بر تغییر در تعداد دفعات و حجم تغذیه، چرخه غذایی کودک نیز به‌تدریج منظم‌تر شده و یک الگوی ثابت پیدا خواهد کرد. در ارتباط با دفع نیز شما به‌طور میانگین در طول روز باید بین 8 تا 10 بار پوشک نوزاد را عوض کنید.

به این نکته توجه داشته باشید که الگوی رشدی نوزادان مختلف با یکدیگر متفاوت است و امکان دارد کودک شما کمی بیشتر یا کمتر از آنچه ما به‌عنوان میانگین دفعات تغذیه یا نیاز به دفع پوشک از آن صحبت می‌کنیم این مسائل را تجربه کند. درصورتی‌که در هر یک از این موارد احساس نگرانی می‌کنید بهتر است از یک پزشک مشورت بگیرید.

2. خواب کافی

نوزادان در نخستین روزهای پس از تولد معمولاً در حدود 16 تا 18 ساعت از شبانه‌روز را می‌خوابند. بااین‌حال کیفیت خواب آن‌ها به‌صورت چرخه‌های کوتاه‌مدت خواب‌وبیداری است و در طول شب باید برای تغذیه یا تعویض پوشک کودک بارها بیدار شوید. به‌مرور زمان و با عبور کودک از هفته‌های نخست تولد آن‌ها زمان بیشتری را بیدار خواهند بود و درعین‌حال طول مدت خوابشان نیز افزایش پیدا می‌کند. به عبارتی می‌توان گفت تعداد دفعات خواب‌وبیداری نوزاد کمتر شده و مدت هر بار خواب یا بیداری افزایش پیدا می‌کند. اگر احساس می‌کنید علی‌رغم گذشت زمان کافی، خواب نوزاد شما هنوز الگوی نسبتاً منظمی پیدا نکرده می‌توانید دراین‌باره با یک متخصص اطفال صحبت کنید.

3. نوزاد تازه متولد شده | ارتباط برقرار کردن با اطرافیان

یکی از نشانه‌های مهم در سلامت نوزاد تازه متولد شده این است که او بتواند با دیگران و محیط اطرافش ارتباط برقرار کند. نوزادان معمولاً با شنیدن صداهای بلند واکنش نشان می‌دهند و به‌طرف صدا برمی‌گردند. آن‌ها همچنین رنگ‌ها و طرح‌های پیچیده را به طرح‌های ساده و بی‌رنگ ترجیح می‌دهند و برای مدتی به آن خیره می‌شوند. روانشناسان انتظار دارند که یک نوزاد سالم بتواند مادر یا مراقب اولیه خود را بشناسد و به‌مرور این توانایی را پیدا کند که چهره‌های آشنا را از غریبه تشخیص داده و همین‌طور نسبت به محیط اطراف خود واکنش نشان دهد. اگر احساس می‌کنید این مسائل در فرزند شما با ابهام مواجه استف توصیه می‌شود از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.

4. یک الگوی رو به رشد

به‌طورکلی می‌توان گفت نشانه اصلی سلامت در نوزاد تازه متولد شده این است که میزان توانایی‌های وی به‌تدریج افزایش پیدا کرده و منظم‌تر شود. وجود یک الگوی مشخص از رشد مستمر در کودک معمولاً به‌خوبی توسط مادران درک می‌شود و آن‌ها هرگونه نقص یا مشکلی را در این زمینه به‌خوبی تشخیص می‌دهند.

مشکلات و بیماری‌های نوزاد تازه متولد شده

بیماری‌های نوزادان تازه متولد شده به شرح زیر می‌باشد:

1. زردی پوست

زردی پوست یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است که برای نوزاد تازه متولدشده پیش خواهد آمد و با توجه به تأثیری که در سلامت مغز به‌جا می‌گذارد تشخیص به‌موقع و اقدام برای درمان آن اهمیت بالایی دارد. این بیماری همان‌طور که از نام آن پیداست خود را به‌صورت زرد شدن رنگ پوست نوزاد نشان می‌دهد و به این معناست که کبد کودک نمی‌تواند به‌خوبی بیلی‌روبین موجود در کیسه صفرا را خارج کند.

2. نفخ معده یا سفت شدن شکم

یکی دیگر از نکاتی که در سلامت نوزاد تازه متولد شده باید به آن توجه داشته باشید وضعیت نفخ معده است. در حالت عادی هنگامی‌که شکم نوزاد را لمس می‌کنید باید حالت نرم داشته باشد اما اگر با دست زدن به شکم نوزاد احساس می‌کنید که شک یا معده او سفت شده این موضوع می‌تواند به دلیل نفخ معده یا یبوست باشد. درصورتی‌که با انجام تغذیه و گذشت زمان این وضعیت بهبود پیدا نکرد، بهتر است هرچه سریع‌تر از یک متخصص اطفال کمک بگیرید.

3. نوزاد تازه متولد شده | بند ناف

پس از تولد نوزاد بند ناف توسط پزشک قطع می‌شود و در حدود 20 روز بعد نیز خودبه‌خود خواهد افتاد؛ اما بهتر است در طول این مدت از دستکاری کردن بند ناف یا پوشاندن آن درون پوشک نوزاد خودداری کنید. به‌طورکلی از هرگونه دست‌کاری این منطقه جدا خودداری نمایید. درصورتی‌که متوجه مشکلاتی همچون خونریزی بیش‌ازحد، بند نیامدن خون یا وجود عفونت در این بخش از بدن نوزاد شدید بهتر است هرچه سریع‌تر این موضوع را با پزشک درمیان بگذارید. مشکلات مربوط به بند ناف ازجمله مشکلاتی هستند که برای نوزاد تازه متولد شده پیش خواهد آمد.

4. تب

تب یکی از اصلی‌ترین نشانه‌های وجود عفونت در بدن است. معمولاً تب‌های خفیف در نوزادان به این خاطر ایجاد می‌شود که بدن آن‌ها در حال مقاومت در برابر بیماری‌ها و عفونت‌های موجود در محیط است. اما اگر درجه تب نوزاد بالاتر رفت و یا برای مدتی ادامه پیدا کرد بهتر است برای جلوگیری از بروز آسیب‌های جدی‌تر به یک مرکز درمانی مراجعه کنید.

5. برفک دهان یا پوشک

همان‌طور که از نام این بیماری پیداست برفک دهان باعث به وجود آمدن دانه‌های ریز سفیدرنگ در دهان نوزاد خواهد شد. برفک یک بیماری عفونی است که می‌تواند علاوه بر دهان، مناطق دیگری از بدن کودک ازجمله نواحی اطراف پوشک را نیز درگیر کند. برای درمان این بیماری، نوزاد باید زیر نظر پزشک از آنتی‌بیوتیک استفاده کند.

نیازهای روحی نوزاد تازه متولد شده

نوزادان تازه متولد شده علاوه بر نیازها جسمی و احتیاج به مراقبت، نیازهای روحی نیز دارد که باید به آن‎ها توجه شود. شما می‌توانید با کمک گرفتن از مشاورین کودک اطلاعات خود را نسبت به نیازهای روحی کودکتان افزایش دهید. اصلی‌ترین نیاز روحی در نوزاد تازه متولد شده این است که همواره برای پاسخگویی به نیازهای کودک حضور داشته باشید. این مسئله باعث ایجاد سبک دلبستگی ایمن در نوزاد شده و توانایی او را برای برقراری روابط عاطفی نزدیک در آینده تحت تأثیر قرار می‌دهد. 

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

از کجا بفهمیم نوزاد تازه متولد شده سالم است؟

اگر نوزاد یک الگوی رشد مستمر و رو به پیشرفت را نشان می‌دهد این مسئله نشان‌دهنده سلامت وی است. حدود 8 تا 12 بار تغذیه در طول روز و 10-8 بار نیاز به تعویض پوشک از نشانه‌های سلامت نوزاد می‌باشد. همچنین نوزاد سالم اطرافیان و چهره‌های آشنا را از غریبه می‌شناسد و نسبت به محیط کنجکاو است.

نوزادان چه نیازهای روحی دارند؟

اصلی‌ترین نیاز روحی نوزاد این است که شما احساس امنیت و پاسخگو بودن به نیازهای وی را در او ایجاد کنید. برای این کار مادر باید همواره به نوزاد توجه داشته باشد و برای پاسخگویی به نیازهای وی آماده باشد.

چرا باید در تغذیه نوزاد از مکمل ویتامین D استفاده شود؟

این ویتامین در شیر مادر وجود ندارد و مصرف مستمر آن نقش مهمی در سلامت نوزاد خواهد داشت. البته بهتر است راجع به نحوه استفاده از هر مکملی برای کودک با یک متخصص مشورت نمایید.

درمان فوبی کودکان در حیطه کاری کدام متخصص است؟ فوبیا یک اختلال روانشناختی رایج در میان کودکان است و به ترس غیر منطقی و کاهش ناپذیر از موقعیت یا شیء خاصی گفته می‌شود که پاسخ اضطرابی فوری در کودک ایجاد می‌کند. برای مثال بسیاری از کودکان از تاریکی یا برخی حیوانات به شدت می‌ترسند و هنگام مواجهه با آن‌ها علائم اضطراب و بی‌قراری شدید را از خود نشان می‌دهند.

متخصصان در اکثر موارد برای بهبود این مشکلات روان درمانی را توصیه کرده و کم‌تر دارو درمانی را پیشنهاد می‌دهند. با این حال این درمان‌ها می‌تواند با توجه به میزان ترس و سن کودک، متفاوت باشند. آنچه که اهمیت دارد این است که بدانید در صورتی که ترس کودک در همان دوران کودکی درمان نشود می‌تواند مشکلات زیادی را در بزرگسالی به وجود آورد. در ادامه به بیان روش‌های درمان فوبی در کودکان خواهیم پرداخت. 

منبع: درمان فوبی کودکان

فوبی در کودکان به چه شرایطی اشاره دارد؟

فوبیا یکی از مشکلات روان شناختی رایج در میان کودکان است. در واقع بسیاری از بچه‌ها از برخی موضوعات خاص به شدت می‌ترسند. این ترس زمانی به عنوان اختلال در نظر گرفته می‌شود که غیرمنطقی بوده، با میزان تهدید موجود هماهنگی نداشته باشد و موجب اختلال در عملکرد کودک شود. از جمله رایج‌ترین ترس‌هایی که در سنین کودکی تجربه می‌شوند می‌توان به ترس از حیوانات، ارتفاع، طوفان، تاریکی و موقعیت‌های پزشکی اشاره کرد. اگر فرزند شما دچار فوبیا باشد از موقعیت‌های شامل موضوع مورد ترس خود اجتناب می‌کند و هنگام روبه‌رو شدن با آن‌ها علائم اضطراب و بی‌قراری شدید را نشان می‌دهد. این علائم می‌تواند مواردی نظیر گریه، دل درد و سایر شکایات جسمانی را نیز شامل شود.

درمان فوبی کودکان

برای درمان فوبی در کودکان اغلب بر روان درمانی تأکید بسیاری می‌شود. با این حال در برخی موارد ممکن است درمان‌های دارویی نیز مد نظر قرار بگیرند. ما در ادامه به مهم ترین روش‌های درمان فوبی در کودکان اشاره کرده‌ایم. همچنین شما می توانید این درمان ها را توسط مجرب ترین روانشناسان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو دریافت نمایید. 

درمان فوبی کودکان به روش شناختی رفتاری

درمان شناختی رفتاری مؤثرترین درمان شناخته شده برای بهبود فوبیای کودکان و بزرگسالان است. در این درمان روانشناس جلسات روان درمانی انفرادی با کودک تشکیل داده و بر افکار و احساسات او تمرکز می‌کند. در واقع درمانگر تلاش می‌کند تا به کودک نشان دهد این افکار او هستند که احساسات ناخوشایند را ایجاد می‌کنند و منجر به رفتارهای نامناسب می‌شوند. همچنین فرزند شما در این جلسات علائم رایج در ترس و اضطراب را می‌آموزد و راهکارهای مدیریت آن‌ها را نیز تمرین می‌کند.

برای مثال ممکن است روانشناس از کودک بخواهد در مورد موضوعی که از آن می‌ترسد شروع به خیال پردازی کرده و مواجهه با آن را تصور نماید. این کار می‌تواند در قالب یک بازی یا نمایش نیز انجام شود. پیش روی در خیال‌پردازی‌ها به تدریج تا جایی پیش می‌رود که کودک برای مواجهه با ترس خود در دنیای واقعی آماده می‌شود و به کمک والدین در محیط خارج از درمان نیز به مرور مواجهه با ترس خود را تمرین می‌کند. این جلسات در نهایت با غلبه کامل بر فوبی خاص خاتمه می‌یابند.

درمان فوبی کودکان با خانواده درمانی

در خانواده درمانی جلسات رواندرمانی همراه با والدین یا سایر اعضای خانواده برگزار می‌شود. در این جلسات درمانگر تلاش می‌کند تعاملات بین اعضای خانواده را مورد مشاهده قرار دهد و آنچه ترس‌های کودک را شکل داده و تقویت کرده‌اند را شناسایی نماید. روانشناس به خانواده کمک می‌کند تا نسبت به الگوهای رفتاری نادرست خود بینش پیدا کنند و رفتارهای مناسب جهت سازگار کردن کودک با ترس‌هایش را بیاموزند.

متأسفانه بسیاری از پدر و مادرها نمی‌دانند که در برابر ترس‌های کودک باید چه واکنشی نشان دهند. آن‌ها ممکن است با رفتارهایی نظیر سرزنش کردن، تحقیر کردن و زدن برچسب‌هایی نظیر ترسو به کودک؛ اعتماد به نفس او را تضعیف کرده و ناخواسته منجر به تشدید مشکلات او شوند. اگر شما نیز در برخورد با کودک خود دچار مشکل شده‌اید یا نمی‌دانید که چگونه باید در این شرایط با فرزندتان رفتار نمایید بهتر است از مشاوره کودک بهره ببرید.

درمان فوبی کودکان با دارو درمانی

در اکثر موارد کودکان به درمان‌های روان شناختی پاسخ می‌دهند و نیازی به دریافت دارو ندارند. با این حال در برخی موارد که کودک بهبود چندانی از خود نشان نمی‌دهد یا مواردی که ترس‌های کودک بسیار شدید است روانشناسان توصیه می‌کنند که در کنار روان درمانی به روان پزشک نیز مراجعه کنید تا برای کودک داروهای ضد اضطرابی مناسب تجویز نماید.

کمک به درمان فوبی کودکان در خانه

علاوه بر جلسات رواندرمانی و مداخلات حرفه‌ای بسیار اهمیت دارد که بتوانید در خانه نیز اقدامات حمایتی لازم را انجام دهید و روند سازگاری کودک با اضطراب‌هایش را تسهیل نمایید. موارد زیر از جمله مواردی هستند که در این زمینه لازم است در نظر بگیرید.

– هرگز کودک را به خاطر ترس‌هایش مسخره نکنید.

– هرگز کودک را بابت ترس‌هایش سرزنش نکنید و القابی نظیر ترسو را در مورد او به کار نبرید.

– به کودک نشان بدهید که در کنارش هستید و در مقابل چیزهایی که از آن وحشت دارد از او مراقبت می‌کنید.

– با کودک در مورد ترس‌هایش صحبت کنید و اجازه دهید افکار و احساسات خود را با شما در میان بگذارد.

– یادگیری مشاهده‌ای یکی از مهم ترین فرایندهای یادگیری در کودکان است. از همین رو تلاش کنید الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید و ابتدا خودتان با موضوع مورد ترس کودک ارتباط برقرار کنید.

– کودک را برای مواجهه ناگهانی با ترس‌هایش تحت فشار قرار ندهید. تلاش کنید همگام با درمانگر پیش بروید و زمانی کودک را در معرض ترس‌هایش قرار دهید که آمادگی روانی کافی را پیدا کرده باشد.

– پس از هر مواجهه کودک را تشویق نمایید و به او برای پیش روی هرچه بیشتر در جهت اهداف خود انگیزه بدهید.

برای دریافت مشاوره در زمینه درمان فوبی کودکان می توانید از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس بگیرید.

سؤالات متداول درباره درمان فوبی کودکان

آیا همه ترس ها نیاز به درمان فوبی کودکان دارد؟ 

خیر کودکان ممکن است در روند رشد روانی خود به طور مقطعی از برخی چیزها بترسند و پس از مدتی با آن کنار بیایند. زمانی بحث فوبیا و درمان آن مطرح می‌شود که ترس از یک موضوع خاص واکنش‌های افراطی و شدیدی را در کودک برانگیزد و منجر به اختلال در عملکردهای مختلف او بشود. برای مثال ایجاد مشکلات تحصیلی یا ارتباطی در پی تجربه یک ترس خاص نشان دهنده شرایطی هستند که فرزند شما نیاز به درمان روانشناختی دارد. 

معمولاً برای درمان فوبی کودکان چه دارویی‌هایی تجویز می‌شود؟

درمان دارویی اضطراب برای کودکان با احتیاط بیشتری انجام می‌شود و اغلب درمانگران تنها استفاده از روش‌های روان درمانی را برای بهبود فوبیا توصیه می‌کنند. با این حال در مواردی که کودک اضطراب بسیار شدیدی دارد و به درمان‌های رایج پاسخ نمی‌دهد ممکن است داروهای آرام بخشی نظیر آلپرزولام و لورازپام تجویز شود. توجه داشته باشید که هرگز نباید این داروها را سرخود به کودک بدهید چراکه می‌توانند عوارض جانبی ناخوشایندی برای فرزندتان ایجاد کنند و یا منجر به بروز اثر تحمل و وابستگی در بلند مدت شوند.

برخلاف انتظار بزرگترها کودکان نیز گاها دچار استرس می‌شوند و نشانه‌هایی از اضطراب و نگرانی را به دلایل مختلفی تجربه می‌کنند. استرس در کودکان می‌تواند با توجه به سن آن‌ها، منشأ طیف وسیعی از علائم هیجانی، رفتاری یا حتی جسمانی باشد. به همین خاطر اهمیت بسیاری دارد که والدین نشانه‌های استرس در فرزند خود را بشناسند و بدانند که چطور به این احساس در کودک خود پاسخ دهند. در واقع استرس در کودکان می‌تواند عملکرد آن‌ها در زمینه‌های مختلفی با مشکل مواجه سازد به همین خاطر والدین به عنوان مراقبان اصلی کودک لازم است تا با اتخاذ راهکارهای لازم از بروز مشکلات بیشتر پیشگیری نمایند. با توجه به اهمیت این موضوع در ادامه به طور جامع درباره استرس در کودکان صحبت خواهیم کرد. برای

 

استرس چیست؟

طی استرس یا فشار روانی کودک تحت تأثیر یک موضوع ناخوشایند احساس ناراحتی و تنیدگی را تجربه می‌کند. استرس در کودک بر اثر یک موضوع پیچیده و مشکل‌‌آفرین بیرونی ایجاد می‌شود. در حالی که نشانه‌های اضطراب با پایان مشکل نیز به‌ تدریج کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل زمانی که نشانه های استرس در کودک‌تان دیدید توصیه میکنیم هر چه زودتر برای مشاوره اقدام کنید. مرکز مشاوره نینی مایند به شما هم در کاهش تنش‌های محیطی و هم اختلالات مرتبط با کودک‌تان خدمات درمانی ارائه می‌دهد.

نشانه های استرس در کودکان

ضعف توانایی‌های منطقی یا کلامی در کودکان ممکن است باعث شود که آن‌ها توانایی تشخیص درست یا صحبت کردن راجع به دلایل اضطرابشان را نداشته باشند. این موضوع گاهی باعث می‌شود که استرس کودکان به‌صورت مشکلات مختلف رفتاری یا جسمی در کودک دیده شود. به همین خاطر توجه والدین به این نشانه‌ها اهمیت بالایی دارد. درصورتی‌ که با هریک از نشانه‌های اضطراب در کودک خود مواجه شدید بهتر است با او راجع به دلیل ناراحتیش صحبت کنید. اگر احساس می‌کنید شدت این علائم بیش از حالت عادی است و یا استرس برای مدت طولانی در کودک شما باقی‌ مانده، بهتر است در این زمینه از روانشناسان کودک کمک بگیرید.

نشانه‌های رفتاری استرس در کودک

  • شروع رفتارهایی که بیانگر اضطراب هستند. مثل جویدن‌ناخن یا تکان‌دادن دست و پا
  • تغییرات بی‌دلیل در خلق کودک مثل پرخاشگری یا احساس غمگینی و سکوت
  • کناره گیری از خانواده و دوستان
  • احساس ترس از مسائل مختلف مثل تاریکی یا حیوانات و …
  • بروز مشکلات تحصیلی

نشانه‌های فیزیکی استرس در کودک

  • شب‌ادراری
  • مشکلات جسمانی مثل دل‌درد و سردرد
  • دشواری در به خواب رفتن یا بیدار شدن در نیمه‌شب
  • علائم جسمانی مختلف یا تشدید بیماری‌ها

با مشاهده هریک از این نشانه‌ها در کودک خود بهتر است برای رفع استرس و درمان کودک اقدام کنید. استرس می‌تواند به‌صورت مزمن در فرزند شما باقی‌ مانده و آسیب‌های جسمی و روحی بسیاری را به همراه داشته باشد.

دلایل استرس در کودکان

ما معمولاً کودکان را مظهر نشاط و خالی از درگیری‌های ذهنی می‌دانیم و شاید برای بسیاری از ما وجود نشانه‌های اضطرابی در کودک بسیار تعجب‌آور باشد. با این‌حال دلایل بسیاری برای استرس در کودکان وجود دارد. ازجمله دلایل استرس در کودک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

مشکلات مربوط به مدرسه

یکی از شایع‌ترین منابع بروز استرس در کودکان، مدرسه و تکالیف مربوط به آن است. انجام تکالیف به‌صورت کامل و بی‌عیب و نقص یا ایام امتحانات از جمله مهم‌ترین دلایلی هستند که باعث استرس تحصیلی در کودکان می‌شوند. این مشکل معمولاً کودکانی که رفتارهای کمالگرایانه دارند و یا از اشتباه کردن و سرزنش می‌ترسند را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. استرس معمولاً باعث می‌شود که دانش آموزان علی‌رغم تلاشی که در مسائل تحصیلی نشان می‌دهند نتایج ضعیفی بگیرند. همچنین با توجه به اینکه فرزند شما بخش قابل‌توجهی از ساعات شبانه‌روز خود را در مدرسه می‌گذراند بهتر است برای رفع استرس تحصیلی در او اقدام کنید.

تغییرات بزرگ در زندگی

ایجاد تغییرات جدی در زندگی کودک مثل تغییر محل زندگی، تولد خواهر یا برادر کوچک‌تر، طلاق و یا فوت یکی از اعضای خانواده می‌تواند باعث ایجاد استرس در کودک شود. اگر چنین تغییراتی در زندگی فرزند شما پیش آمده بهتر است از یک روانشناس برای کنار آمدن بهتر و سریع‌تر فرزندتان با این موضوع کمک بگیرید.

آزار و اذیت از دلایل استرس در کودکان

ضعف توانایی‌های کودک برای دفاع از خود گاهی باعث می‌شود که دیگران آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار دهند. این آزار و اذیت‌ها می‌تواند از زورگویی‌های کودکان بزرگ‌تر تا سوءاستفاده‌های جنسی را شامل بشود. معمولاً ترس از منابع قدرت و آزارگران باعث می‌شود که کودک راجع به این مسئله با والدین صحبت نکند. شما می‌توانید با مشاهده نشانه‌هایی مثل بی‌میلی به دیدن برخی از آشنایان یا تشدید اضطراب در برخی از موقعیت‌ها متوجه دلیل ناراحتی فرزندتان شوید.

محیط نامناسب خانه

در شرایطی که محیط زندگی کودک وضعیت مناسبی نداشته باشد آن‌ها معمولاً از حضور در خانه دچار اضطراب می‌شوند. دعوا و اختلاف میان والدین، بدرفتاری با کودک یا وجود بحران‌های جدی در خانواده مثل بیماری یا مشکلات مالی می‌تواند باعث ایجاد فشار روانی در کودک شود.

فیلم‌ها یا کتاب‌های ترسناک از دلایل استرس در کودکان

توانایی کودک در تشخیص واقعیت از خیال معمولاً ضعیف‌تر از بزرگسالان است به همین خاطر با مشاهده فیلم‌های ترسناک و یا شنیدن داستان‌های وحشت‌آور ممکن است دچار استرس شوند.

راه‌های مقابله با نشانه های استرس در کودکان

متخصصان معتقدند که ادامه پیدا کردن استرس، مشکلات جدی برای سلامتی جسم و روان فرد به دنبال خواهد داشت. به همین خاطر کاهش فشار روانی و اقدام برای درمان آن اهمیت بسیاری دارد. اگر فرزند شما دچار استرس شده بهتر است با کمک گرفتن از یک مشاور مطمئن به او در بهبود این شرایط کمک کنید. در ادامه به برخی از راهکارهایی که برای کاهش استرس فرزندتان می‌توانید انجام دهید اشاره خواهیم کرد. 

صحبت کردن راجع به دلایل نگرانی

اگر نشانه‌های استرس را در فرزندتان مشاهده کرده‌اید سعی کنید راجع به دلایل آن با وی صحبت کنید. احتمال دارد کودک شما از صحبت کردن مستقیم راجع به دلایل نگرانی خود طفره برود و یا حتی خودش هم به‌درستی نتواند علت مشکلات را تشخیص دهد. روانشناسان در این شرایط می‌توانند با کمک گرفتن از تکنیک‌هایی مثل بازی‌درمانی و تفسیر نقاشی اطلاعات مفیدی در این زمینه به شما بدهند. در هرصورت آنچه در صحبت کردن با فرزندتان باید به آن توجه داشته باشید این است که تا حد ممکن با لحنی حمایتی و دوستانه با کودک صحبت کنید و به او نشان دهید که همواره برای کمک کردن به او آماده‌اید. تا جای ممکن سعی کنید از بی اهمیت نشان دادن دلایل نگرانی او خودداری کنید و با فرزندتان همدلی نشان دهید.

افزایش فعالیت‌های بدنی

ورزش کردن و یا هر فعالیت سازنده دیگری مثل کارهای هنری می‌تواند باعث کاهش اضطراب در کودک شما بشود. با چنین برنامه‌هایی برای کودک به بهبود تدریجی شرایط کمک کنید.

از یک متخصص کمک بگیرید

روانشناسان کودک می‌توانند اقدامات مفیدی برای کاهش استرس در کودکان انجام دهند. اگر شدت استرس در فرزندتان بیش از حالت طبیعی است و یا برای مدت نسبتاً طولانی استرس در او باقی مانده بهتر است از یک متخصص در این زمینه کمک بگیرید. مشاورین با استفاده از تکنیک‌های بازی‌درمانی یا نقاشی می‌توانند دلایل ناراحتی کودک را پیدا کرده و با همین روش‌ها نیز به درمان استرس بپردازند.

ضعف مهارت‌هایی مثل تفکر منطقی یا حل مسئله در کودکان می‌تواند باعث ایجاد استرس در آن‌ها شود. اگر روانشناسان تشخیص دهند که این مسائل در ایجاد استرس کودک نقش دارد می‌توانند از طریق آموزش این مهارت‌ها، به کودک در مدیریت بهتر مشکلات به او  کمک کنند.

یکی دیگر از فواید مراجعه به متخصصان روانشناسی کودک، این‌است که آن‌ها نکات مناسبی را در زمینه تربیت فرزندتان به شما آموزش می‌دهند. گاهی اوقات رفتارهایی مثل داشتن انتظارات بیش از حد از کودک یا مجبور کردن او برای انجام کارهایی که دوست ندارد باعث اضطراب می‌شوند. روانشناسان با آگاهی بخشی به والدین راجع به رفتارهای اشتباهشان در این زمینه قدم‌های مطلوبی برمی‌دارند.

برای دریافت مشاوره در زمینه استرس در کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

چطور به کاهش نشانه‌های استرس در کودکم کمک کنم؟

در شرایطی که نشانه‌های استرس در فرزندتان تشدید شده‌اند بهتر است از پرسیدن دلیل استرس یا کوچک شمردن نگرانی‌هایش خودداری کنید و تنها سعی کنید با گفتن جملات دلگرم کننده به او آرامش دهید. وقتی فرزندتان آرام شد می‌توانید راجع به مشکلی که دارد با او صحبت کنید و یا از یک مشاور کودک کمک بگیرید.